Απόδραση... τι σημαίνει και γιατί είναι τόσο σημαντική για όλους; Από τι θέλει κανείς να αποδράσει και αν έχει προηγουμένως κανείς ολοκληρωτικά δράσει έχει ανάγκη απόδρασης; Μήπως ανάγκη απόδρασης έχει εκείνος που δεν θέλει να δράσει; Που αποφεύγει μέσα στη συνεχή δραστηριότητα την αληθινή δράση; Αυτής της ποιότητας δηλαδή την κίνηση που επιφέρει κάτι σημαντικό, την κατανόηση και συνεπώς, τη μεταμόρφωση; Αρα, μήπως, η απόδραση είναι μια ακόμα διαφυγή, μια δικαιολογία να μην θέλει κανείς να δράσει;... ας μείνουμε παρακαλώ για λίγο σ'αυτό το σημείο και μην βιάζεστε να πείτε ότι όλα αυτά είναι ακατανόητα. Γιατί νομίζω αξίζει τον κόπο.... αν κανείς έχει μια ολοκληρωμένη ζωή, μια ζωή γεμάτη συμπόνοια, γεμάτη σκέψη καινούργια και κοφτερή σαν μαχαίρι, αν έχει κανείς μια ποιότητα δράσης τέτοια, επιθυμεί να αποδράσει; Από τον εαυτό του προφανώς... Γιατί αυτός μας καταδυναστεύει, μας στεναχωρεί, μας ελέγχει... Ναι, αυτή είναι η αλήθεια, ο εαυτός μας είναι πάντα το πρόβλημα, το ζήτημα της απόδρασης είναι τελικά ένα, όπως θα το έλεγαν οι σύγχρονοι γιατροί, ένα ψυχολογικό πρόβλημα, όχι υπαρξιακό, παρακαλώ να με παρακολουθήσετε, δεν είναι φιλοσοφικό το πρόβλημα... μπορεί κανείς να κατανοήσει με ένα νοσηρό νου; όχι φυσικά καθώς εκείνος που κατανοεί δεν διαφέρει από εκείνον που παρατηρεί... και έτσι η απόδραση που λέγαμε, είναι η κίνηση μετατόπισης από το κέντρο βάρους, προσφέρει μια σχετική ανακούφιση αλλά δεν επιλύει τίποτα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου