Μα, είναι δυνατόν δίπλα στον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και τον Περικλή ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος; Δεν στέκει, δεν είναι δόκιμο κύριοι... Διότι εάν ήμασταν σύγχρονοι του Πλάτωνα, του Σωκράτη και του Αλέξανδρου θα είχαμε εντελώς διαφορεική εικόνα για τους άνδρες... εδώ και σήμερα ερίζουν οι ερευνητές για το ένα ή το άλλο, πόσω μάλλον για χθεσινούς, σχεδόν σημερινούς πρωταγωνιστές για τους οποίους δεν έχει ξεκαθαριστεί εντελώς ο ιστορικός τους ρόλος... ποιος τρόμπας σκέφτηκε να τα κάνει όλα μια σαλάτα; Δεν μπάίνουν όλα στο μίξερ... υλικά του 5ου αιώνα π.Χ. με τα σημερινά... και έχουμε αφήσει αιώνες απ'έξω... το όλο σκεπτικό της Γκαλοποίησης της Ιστορικής Προβολής στην μνήμη, την δράση και την κοινωνική υφέρπουσα συνιστώσα που αφορά έθνη, χώρες και ομάδες ανθρώπων και λαών, όλο τούτο το σκεπτικό είναι επικίνδυνο, γελοίο και ανυπόστατο... επίσης, ακόμα και αν λειτουργούσε θα προϋπέθετε την ισοδύναμη γνώση και ισοβαρή δράση της ιστορίας και των πρωταγωνιστών της σε όλους όσοι ψηφίζουν καθώς, ας πούμε, πως βρέθηκε ο Νικόλας Μαργιωρής και ο Καραθεοδωρή δίπλα στον Ανδρέα και στη Μελίνα; Αρα, υπάρχουν κενά στην επιστημονική και τεχνική κατάστρωση της έρευνας που θα έπρεπε ως αρχιτεκτονική να είναι διαφορετική ή να παρουσιαστεί διαφορετικά. Διότι είναι γελοίο να ανταγωνίζεται ο Παπαδόπουλος τον Παναγούλη (ο θύτης το θύμα του) και η Αρβελέρ τη Βουγιουκλάκη... Έλεος πατριώτες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου