Κυριακή, Φεβρουαρίου 01, 2009

ΜΠΕΝΤΖΑΜΙΝ... ΠΑΤΟΣ!!

Ξέρω ότι πάω ενάντια στο main stream που έχει διαμορφωθεί εσχάτως με την 'ταινιάρα' του Μπραντ Πητ και της άλλης που δεν την θυμάμαι τώρα και απολογούμαι, αλλά, με συγχωρείτε, η... ταινιάρα αυτή για μένα αποδείχτηκε φάβα Σαντορίνης... Μπορεί η ιδέα να ήταν πρωτότυπη -που δεν είναι - η ερμηνευτική προσπάθεια του Μπραντ φιλότιμος ως και της μπαλαρίνας αλλά, γιατί είχα συνεχώς επί σχεδόν τρεις ώρες, έλεος!-την αίσθηση ότι βλέπω ένα Φόρεστ Γκαμπ σε κακή διασκευή-μετασκευή; Μόνο που ο Μπραντ δεν είναι Τομ Χανκς και η Κέιτ Μπλάνσετ -τη θυμήθηκα- περισσότερο κατάθλιψη μου έφερε παρά ερωτισμό... μια μπαλαρίνα, χλωμή και αναιμική, άνευρη και... τέλος πάντων άστα να παν στο διάβονο. Καλογυρισμένη φυσικά, τα πρώτα 20 έως 30 λεπτά ελπιδοφόρα αλλά όσο περνούσε η ώρα υποψιαζόμουν ότι θα καταλήξει σε μάπα... και έτσι έγινε. Και όταν τέλεψε, παρά λίγο να βάλω και τα γέλια διότι μου φάνηκε και γελοίο το θέαμα. Αν ο σκηνοθέτης τη σταματούσε όσο ο Πητ ήταν... μάχιμος, κάτι θα λέγαμε. Οχι και μπέμπης όμως με άνοια, βοήθεια δηλαδή. 
Όσοι το είδαν -από τους γνωστούς μου- έχουν αντίθετη άποψη και περιμένω και την δική σας.
Είδα το WALKYRIE πιο πολύ επειδή έχω ασχοληθεί από τα μικράτα μου με τον φαινόμενο του Εθνικοσοσιαλισμού, τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, τα Ες-Ες και την αποκρυφιστική τους διάσταση κλπ. Οφείλω να ομολογήσω ότι η ταινία είναι ευπρεπεστάτη και βλέπεται μια χαρά ενώ είναι και συνεπής με τα ιστορικά δρώμενα -εκτός ίσως του γεγονότος ότι δεν πρόλαβε ο κόμης Στάουφενμπεργκ να κινητοποιήσει όλο το μηχανισμό στο Βερολίνο καθώς συνελήφθησαν όλοι με τη μία σχεδόν. Δεν έχει και τόση σημασία. Καλός ο Κρουζ, σοβαρός και 'στεγνός΄, όπως θα έπρεπε. 
Είδα και την κωμωδιούλα BANK BANG του Χαραλαμπόπουλου που ήταν καλούτσικη αλλά σαφώς κατώτερη του 5 ΛΕΠΤΑ ΑΚΟΜΑ. Η σκηνοθετική του προσπάθεια θα ήταν πιο έντιμη αν δεν ήθελε να μιμηθεί τόσο φανερά τον Ταραντίνο. Πάντως βλέπεται ευχάριστα.
Μου άρεσε πάρα πολύ η ταινιάρα DEATH RACE που πρωταγωνιστεί ο θεός... που δεν τον θυμάμαι ΤΡΑΝΣΠΟΡΤΕΡ... Εξαιρετική δράση, σε κερδίζει αμέσως και ο τύπος αυτός είναι από τους πλέον αυθεντικούς που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια. Αυτόνε θα έπρεπε να διαλέξουν για Τζέημς Μποντ... αν και οι Βρετανοί είναι τόσο ξενέρωτοι που μόνο ο Ρότζερ Μουρ ήταν ο καταλληλότερος. Ούτε καν ο Σον...
Και θα επανέλθω. Περιμένω σχόλια ή και... κατσάδα Κάθυ...

1 σχόλιο:

Κατερίνα είπε...

Oύτε καν Μπέντζαμιν Γάτος!
Αγαπητέ Αντώνιε, δεν ξέρω πως συνέβει τούτη δω η συμφορά, αλλά με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη με τα λεγόμενά σου!!!
Απορώ ειλικρινά γιατί άρεσε σε τόσο πολύ κόσμο αυτή η ταινία, που συμπεριλήφθηκε από εγκυρότατο κινηματογραφικό σάιτ του εξωτερικού, στις 250 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών (αυτή τη στιγμή είναι στη θέση 107).
Αντιθέτως έχω να πω τα καλύτερα για τα 5 λεπτά ακόμα, υπό την έννοια πως κάθε χρονιά βλέπουμε όλο και λίγο καλύτερες ελληνικές παραγωγές/ταινίες (ιδίως σεναριακά).
Στηρίζω με θέρμη τον ελληνικό κινηματογράφο, γιατί πιστεύω ακράδαντα πως αν τον στηρίζουμε εισπρακτικά, μόνο τότε θα δούμε πραγματικά καλές ταινίες που θα αφήσουν εποχή.
Δυστυχώς, αλλά το μεράκι πολλών και ταλαντούχων ηθοποιών, που πολλές φορές δεν αμοίβονται καθόλου για τη συμμετοχή τους στις ταινίες, δεν φτάνει.
Ο ελληνικός κινηματογράφος έχει ανάγκη από χρήμα και καλά σενάρια. Γιατί χωρίς χρήμα, ποιος θα κάτσει να γράψει ένα καλοδουλεμένο σενάριο; Ποιος θα αφιερώσει μήνες από τη ζωή του για την ψυχή της μάνας του ή την Τέχνη;

Το Valkyrie το έχω βάλει στα "προσεχώς", οπότε θα επανέλθω οσονούπω για να το συζητήξομεν!
Το DEATH RACE το έχω βάλει στα "προσεχώς στην άλλη ζωή". Δεν ξέρω αν το θυμάσαι αλλά δεν πιστεύω στη μετεμψύχωση...