Κρεμασμένα παλτά σε ξεφτισμένους καλόγερους...

Τι απογίναμε;

Πώς τραυματίσαμε τους πνεύμονες; Πώς νερώσαμε το αίμα;

Πού θυσιάσαμε την καρδιά μας; Πού σπαταλήσαμε το πνεύμα μας;

Είχαμε μάτια για τον μεγάλο μυστικό χορό;

Είχαμε σθένος για το νύχτιο πέρασμα, το άλμα, το θάνατο του μικρούλη εαυτού μας;

Είχαμε νεύματα, λικνίσματα, χαμόγελα αλλά όχι χορό, όχι δυνατό, ξέφρενο χορό που να μας τινάξει το στήθος, να μας οργώσει την ψυχή, να μας χρεώσει όλους τους άχρηστους θανάτους και όλες τις ανούσιες ζωές μας… έναν προς έναν… μία προς μία…

Τι απογίναμε;

Τι θυσιάσαμε;

Γιατί συρθήκαμε στο χωματόδρομο με κομματιασμένα γόνατα και σπασμένες φτέρουγες;

Γιατί ντροπιαστήκαμε τόσο;

Μπροστά στο αιώνιο διαρκώς συρρικνώναμε τη στιγμή… μαραινόμασταν νυχθημερόν με στοχασμούς σκιάς και λεπρούς συναισθηματισμούς, κορώνες και εξάρσεις, ανόητες γενναιοδωρίες του κενού και φιλότιμες δωρεές ενός θησαυρού που δεν μας ανήκε.

Τι απογίναμε;

Πρηστήκαμε από νεκρή ζωή και θαλερό θάνατο…

Τι απογίναμε;

Λερές, χολερικές, κιτρινιάρικες ποιητικές συλλογές, βραβευμένες από ηττημένους υπέρβαρους σαλτιμπάγκους σε αυλές νάνων μοναρχών με σάπια δόντια και ρυπαρά εσώρουχα.

Κρεμασμένα παλτά σε ξεφτισμένους καλόγερους… καλημέρες με παγωμένα βλέμματα πανικού…

Κρεμασμένα άσχημα παλτά σε θλιβερούς καλόγερους…

The Hidden Dream
Art Print by Carlo Ferrara