καθρέφτες…

  

Ζούμε λοιπόν στους καιρούς των οριζόντιων και σιωπηλών ανθρώπων.

Εχθρός μας έγινε το βάθος. Και η αλήθεια.

Εχθρός μας έγινε ό,τι απαντά στο τυραννικό ένα ερώτημα. Και ό,τι επικοινωνεί τη μετοχή μας στο αληθές.

Προσοχή στον επόμενο τοίχο που θα πέσεις επάνω. Είναι άνθρωπος. Μεταβολίζει αενάως τη ροή σε επιφάνεια. Και την κίνηση σε στάση.

Προσοχή στο επόμενο εμπόδιο που θα σκοντάψεις. Είσαι εσύ που θρηνείς την απώλεια του βλέμματος.

Και είσαι τυφλός σαν τον Οιδίποδα και σιωπηλός σαν την Νύχτα.

Και ό,τι πρόκειται να γεννήσεις από δω και μπρος θα το κατασπαράξεις ευθύς αμέσως… για να μην βρουν τίποτε να μακελέψουν τα παιδιά σου…

Ζούμε λοιπόν στους καιρούς των μακελάρηδων…

Και τα σπλαχνικά μας τέκνα, θρυμματίζουν στα σπίτια τους καθρέφτες…