Νημερτής

Κανείς… κανείς θνητός δεν μπορεί να αναμετρηθεί με τους αθάνατους… αλλά ακόμη κι αν σηκώσεις με αυθάδεια το βλέμμα στους ‘άμβροτους’ υπάρχουν και οι ήρωες…

Και όταν το βλέμμα σου πέσει πάνω τους

Τότε σώνεται η αυθάδεια

τη θέση της παίρνει το δέος… η ντροπή… η επίγνωση…

Απέναντι στο Θεό, στο θείο, στο Άπειρο, στην Ιεραρχία μπορείς να σηκώσεις το ανάστημά σου, να βρίσεις, να εκστομίσεις τα ακατανόμαστα… ξέρεις ή ελπίζεις κρυφά ότι θα σκορπιστούν στους πέντε ανέμους… όπως όταν ρίχνεις μια πέτρα στον ωκεανό…

Απέναντι στους ήρωες έχεις μονάχα τη σιωπή σου… γιατί δεν μοιάζουν με τους αθάνατους, δεν έχουν την αλαζονεία τους, δεν έχουν απομακρυνθεί από την ανθρώπινη ‘κοινότητα’ τόσο ώστε να είναι δονήσεις μιας άλλης συχνότητας, ξένης, άγνωστης…

Οι ήρωες είναι μια όψη που περιέχεις κι εσύ… με μια έννοια είσαι εσύ αλλά αλλιώς… κι αυτό το αλλιώς το σέβεσαι, δεν το ρυπαίνεις…

«Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια…», έλεγε ο Εμπειρίκος στην Υψικάμινο… πάνε χρόνια από τότε… ο Εμπειρίκος έγραψε πολλά, έζησε, γέρασε και πέθανε… η χαμέρπεια είναι πάντοτε νέα, σφριγηλή… αήττητη…

Να μην προσπαθήσουν κάποιοι να βγάλουν εκτός νόμου καμιά οργάνωση… εκτός από προβληματικό –συνταγματικά κλπ – είναι και εντελώς ηλίθιο… αφού δεν υπήρχε το πρότερο βλέμμα τώρα ο κάρφος θα χωθεί στα μάτια τους… μονάχα που αυτοί κι αν τυφλωθούν έχουν τους τρόπους να ζήσουν… η φρίκη είναι πως η τύφλωση θα είναι μαζική, κοινωνική και θα κοστίσει μια γενιά και κάτι για να καθαρίσει το πρόσωπό μας…

Να μην προσπαθήσουν να πετάξουν έξω από το σύστημά τους τα ‘κακά παιδιά’ γιατί κανείς δεν τους έχει δικαιώσει και δεν νομιμοποιούνται να το πράξουν… το μικρό σημερινό κύμα θα γίνει τρικυμία και θα μας πνίξει όλους… οι υπανθρωποι μονομιάς δεν θα γίνουν άνθρωποι αλλά ήρωες… γιατί όποιος διώκεται από το σύστημα μεταβάλει αμέσως την κατάστασή του, αλλάζει… ενεργειακή στιβάδα… προσεγγίζει τον πυρήνα και κοντά στον πυρήνα όλα πλέον είναι δυνατά…

Μια σύντηξη ας πούμε…

Μια μεταστοιχείωση…

Και οι ήρωες γίνονται ξανά αυτό που ήταν πάντα

Υπάνθρωποι

Μονάχα αλλιώς

Και αφανίζουν ό,τι δεν περιέχει το νοσηρό τους βλέμμα…