Ο ΙΟΥΔΑΣ ΔΕΝ
ΜΕΤΡΗΣΕ ΠΟΤΕ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΑΡΓΥΡΙΑ…
Μερικές σκέψεις γύρω από την αστοχία της αγάπης
δηλαδή την προδοσία…
Ο ζηλωτής Ισκαριώτης…
Ο ένθερμος, φανατικός, μαχητικός, διεκδικητικός, Ιούδας…
Με το βλέμμα γεμάτο από τον πόθο να δει τα χώματα της Ιουδαίας ελεύθερα
ξανά.
Ο πιο έξυπνος από όλους τους μαθητές
Ο άνθρωπος που ήξερε να περιμένει για
να δράσει την κατάλληλη στιγμή αλλά με λάθος τρόπο.
Ο πολιτικοποιημένος Ιούδας που δεν άντεχε άλλο την ρωμαϊκή κατοχή και η
καρδιά του λαχταρούσε την ελευθερία του λαού του, την δική του ελευθερία.
Ο ανυπόμονος Ιούδας…
Ο άνθρωπος που στιγμάτισε την αηδιαστική υποτέλεια του Ιερατείου των
Σανχρεντίν στον ρωμαϊκό αετό.
Ο άνθρωπος που αναζητούσε νέο όραμα, νέα, εμπνευσμένη ηγεσία, ένα
διαφορετικό μέλλον για τον ‘περιούσιο’ λαό του Γιαχβέ που δοκιμάζεται γενιές
και γενιές τώρα.
Αυτός που αγάπησε πολύ, πάρα πολύ τον Ιησού αλλά δεν Τον κατάλαβε ποτέ.
Αυτός που είχε την σπάνια τύχη να αγγίξει τον Ραβί, να περπατήσει μαζί Του,
να δειπνήσει μαζί Του, να συνομιλήσει μαζί Του και να αισθανθεί κάτι από την
θεία ψυχή να τον δονεί και να τον πλημμυρίζει.
Αυτός που είδε στον Ναζωραίο έναν Μεσσία πολεμιστή, όχι έναν Μεσσία
πνευματικό λυτρωτή.
Αυτός που πριν προδώσει αισθάνθηκε να προδίδεται όσο κανείς άλλος.
Ο Ιούδας…
Ο πιο μοναχικός άνθρωπος του πλανήτη
Ο πιο δυστυχισμένος στους αιώνες
Και ο πιο άδικα στιγματισμένος από όλους
Δίπλα στον Διδάσκαλο, αιώνες, χιλιετίες τώρα, σταυρώνεται και ο Ιούδας
Και το σώμα του δεν βρίσκεται κανείς να το πλύνει, να το αλείψει με μύρο,
να το σαβανώσει, να το αποθέσει στην εντάφιο ανάπαυση…
Δίπλα στον γλυκύ Ναζωραίο, αιώνες, χιλιετίες τώρα στέκει ένα φάντασμα και
περιμένει μια ματιά συγνώμης, μια λέξη συμπάθειας, μια χειρονομία οίκτου,
μάταια όμως…
Και είναι ο μόνος που ξέρει πως τα περιβόητα 30 αργύρια που του μέτρησαν οι
Φαρισαίοι, εκείνος δεν τα μέτρησε ποτέ…
14 σχόλια:
Εκτιμω οτι του αποδιδεται
η υψιστη των τιμων
οταν κοιταμε καθημερινα
τον "αλλον" στα ματια
και λεμε
"Σ'αγαπω "
Αυτοματως ολα δικαιωνονται
και ολα "μυρωνονται"....
(Θυμωνω με τον εαυτο μου
που με αφορμη την αναρτηση
περασα να πω καλησπερα.
Συγνωμη γι αυτο.)
Καλησπερολουλουδο,Νημερτη
νομίζω ορθά το σημαίνεις agriomeli μου... σ'ευχαριστώ για το πολύ δυνατό σου σχόλιο... ευπρόσδεκτη πάντα... να είσαι καλά...
και είναι ο μόνος που εκείνη την εποχή, κατάλαβε το τίμημα της πράξης του και αποφάσισε να γίνει αυτόχειρας, καθώς δεν άντεχε να ζει με αυτό.
Τελικά, ήταν επαναστάτης. Ο πιο παρεξηγημένος απ'όλους.
Αλλά, 2013 χρόνια μετά, δικαιώνεται.
Οξύμωρο;
Την καλησπέρα μου φίλε Νήμερτη.
Ωραίες σκέψεις.
όταν έρχεσαι σε επαφή με το Απόλυτο, μοιραία συντρίβεσαι, φίλε Ζάχο... ο Ιούδας έφτασε πολύ πιο κοντά από όλους τους άλλους που ακόμη και με την 'επιφοίτηση' παρέμεναν στο σκοτάδι... έφτασε τόσο κοντά ώστε να χάσει το φως του... το πνευματικό του φως έγινε σκότος...
και ας μην ξεχνάμε πως προδίδεις μονάχα όταν και όποιον αγαπάς αληθινά... αλλιώς, απλά, αδιαφορείς...
να'σαι καλά φίλε...
Ο Ιούδας έπρεπε να παίξει αυτόν τον ρόλο αφού έτσι ο διδάσκαλος η ψυχή της πηγής υλοποίησε τον σκόπο της...ο νοών νοείτω....Καλημέρα Νημερτή μου..
μεγάλο και 'σκληρό' το κεφάλαιο Ιούδας... σ'ευχαριστώ Γκουίν μου...
Πριν λίγη ώρα άφησα ένα σχόλιο στο άλλο σου μπλογκ χωρίς να έχω διαβάσει το εδώ σου κείμενο.
Ειλικρινά δεν έχω λόγια - τα μάτια μου 'γιναν λίμνες.
Σ' ευχαριστώ φίλε μου, θα την μοιραστώ ετούτη την υπέροχη γραφή σου.
να'σαι καλά αοράτη μου... σε φιλώ!
Εκείνος δεν τα μέτρησε ποτέ, γιατί δεν τον ενδιέφεραν ποτέ.
Ίσως να είναι κι έτσι Χάνη μου... σ'ευχαριστώ για την παρουσία σου!
Πέρασα να πω ένα χρόνια πολλά για δύναμη στους προβληματισμούς μας !
Να'σαι καλά φίλε μου... σου εύχομαι κι εγώ να είσαι πάντα τόσο γενναιόδωρος και εμπνευσμένος... οι αναρτήσεις σου δεν εντυπωσιάζουν μόνο αλλά και διδάσκουν...
σ'ευχαριστώ!
Every Easter I cry for Judas ...
only the trully initiated can feel Judas... like you Cat!
Δημοσίευση σχολίου