Είδα το σχετικό βίντεο σε κάποια ιστοσελίδα
και με γέμισε ανάμεικτα συναισθήματα: Συμπαθέστατοι συνάνθρωποί μας, μεθεόρτιοι
και χαρωποί, ιδιαίτερα νέοι, και των δυο φύλων, ερωτήθηκαν από ‘άνθρωπο με το
ματσούκι’ σε δρόμους των Αθηνών κάτι το απλό -φαινομενικά, ως απεδείχθη: Πόσα εκατομμύρια έχει το δισεκατομμύριο;
Υπήρχε επίσης και η παραλλαγή: Πόσα δις
έχει το τρις; Φαίνεται πως οι διοργανωτές της υπαιθρίου έρευνας, μέλη
σατιρικής εκπομπής, εγνώριζαν το… ναυάγιο που θα επακολουθούσε και φαντάζομαι
το καταδιασκέδασαν. Διότι η αλήθεια είναι πως από όσους ατυχείς αιφνιδίασε ο
‘ματσουκοφόρος’ νεαρός, ΟΥΔΕΙΣ απήντησε σωστά! Και να θέλεις να το επιτύχεις
είναι μάλλον αδύνατον. Και να το σκηνοθετήσεις ακόμα. Μα κανείς; Και όμως… Κανείς!!!
Ένας νεαρός μόνο έφτασε… κοντά. Αντί για
χίλια, που είναι βεβαίως η ορθή απάντηση, απάντησε ‘999’ και ο ρεπόρτερ τον
συνεχάρη θερμά λες κι είχε επιτέλους, ανακαλύψει τον Αϊνστάιν… Επίσης νεαρά
απήντησε δι’ ελιγμού έξυπνα στην ερώτηση ‘πόσα δις έχει το τρις’: ‘Πολλά!’ και
εισέπραξε επιφώνημα θαυμασμού και θερμή χειραψία.
Τώρα γιατί αφιερώνω χρόνο για κάτι τόσο
κοινότοπο; Για να γκρινιάξω; Για να κάνω το ξύπνιο; Μην και δεν γνωρίζω την
αμηχανία και το τρακ του αιφνιδιασμού όταν περπατάς αμέριμνος –ή συσκοτισμένος
από τα όσα βιώνεις- και εν ριπή οφθαλμού εμφανίζεται το μικρόφωνο στη μούρη και
κάποιος με μια κάμερα στο βάθος για να σου κάνουν την οιαδήποτε ερώτηση; Μην
και δεν το έχω περάσει κι εγώ; Βεβαίως και το γνωρίζω πολύ καλά και ομολογώ πως
είναι ένας παράγοντας που δεν φαντάζεσαι πόσο μπορεί να σε επηρεάσει. Μπορεί να
τα χάσεις κυριολεκτικά και να εμφανίσεις όψη κάποιου που μόλις ήρθε από άλλο
πλανήτη.
Όμως, αλλού ήταν η εστία του κλαυσίγελου εντός
μου. Όταν όλοι πλέον έχουν αποδοθεί και επιδοθεί στην επικράτηση, επί
δεκαετίας, των λεγομένων θετικών επιστημών –θύμα τους υπήρξα κι εγώ- και οι
εκπαιδευτικές πολιτικές έδωσαν βάρος στους αριθμούς, στην δόξα και τη λαγνεία
των αριθμών και αμέτρητοι όσοι έσπευσαν προς ανάλογες σπουδές Οικονομικών και Μάρκετινγκ
και άλλων συναφών, είναι δυνατόν, σε μια τέτοια ερώτηση να υπάρχει τέτοια
παταγώδης αποτυχία;
Πόσα μελομακάρονα κατηναλώθησαν επιτέλους;
Φράκαραν οι αρτηρίες, στόμωσαν τα τριχοειδή, οι εγκέφαλοι υπολειτουργούν, οι
αναρίθμητες ώρες στα ίνσταγκραμ και στις άλλες ευγενείς δραστηριότητες με
ολυμπιακές επιδόσεις, ως φαίνεται, είχαν τραγικές συνέπειες. Ξεχάσαμε και να
μετράμε πλέον…
Σε λίγο θα περπατάμε κατά ομάδες στους δρόμους
για να… περνάμε ο ένας τους άλλους απέναντι στις διασταυρώσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου