Νημερτής

Θερσίτης

Η θάλασσα μου μίλησε

Είπε ο Θερσίτης.

Μου’ πε πως το παιχνίδι αυτό

Είναι βαλμένο ανάποδα

Μου’ πε ν’ αλλάξουμε τους όρους.

Γαλάζιο αίμα κι αηδίες ,είπε

Δεν ωφελεί κανέναν πια το παραμύθι αυτό

Ναι έτσι το’ πε

Παραμύθι.

Εγώ δεν το’ θελα ν’ ακούω αυτές τις βλασφημίες

Τ’ ορκίζομαι στον Δία

Έκλεινα τα μάτια να μη βλέπω

Μα ξέρετε τώρα άρχοντες

Η θάλασσα σαν θέλει

Σε πλανεύει

Σου κλέβει το βλέμμα

Και το αφήνει μοναχό στην αρμύρα της

Να δέρνεται

Έτσι κι εγώ

Δεν μπόρεσα να μην ακούσω

Κι από τότε

Κάθε που ακούω έναν Αγαμέμνονα

Να με προστάζει στη μάχη να ριχτώ

Τα πόδια μου δεν υπακούουν

Ντρέπομαι τη θάλασσα

Και δεν μπορώ να καμωθώ τον ανήξερο.

από: παρείσακτη

http://wwwpareisakth.blogspot.gr/