Νημερτής

Αγαπητέ μου Φέλιξ

Σε χαιρετώ κι ελπίζω να είσαι καλά. Σου γράφω τούτο το μικρό σημείωμα από μια ηλιόλουστη Αθήνα. Η άνοιξη έχει έρθει για τα καλά σε τούτη την ευλογημένη γωνιά της Μεσογείου και δεν χορταίνεις να βγαίνεις για περιπάτους. Είχες πολύ δίκιο λοιπόν που επέμενες να πάρω εγώ τη θέση του αντιπροσώπου της Εταιρείας μας στην Ελλάδα –ας την λέμε ακόμα έτσι γιατί σύντομα δεν θα θυμάται πια κανείς αυτό το όνομα.

Θα ξέρεις βέβαια πως οι διαδικασίες ‘παραχώρησης’ έχουν πλέον προχωρήσει. Καθημερινά κάνουμε βήματα. Βοηθούμε την κυβέρνησή μας όσο μπορούμε Φέλιξ, δεν είναι και μικρή δουλειά αυτό που κάνουμε! Ποιος να το φανταζόταν λοιπόν στην εποχή του πατέρα μου, όταν πρωτόρθε εκείνος, αρχές του 2000 στην ίδια πόλη που είμαι εγώ τώρα, εκπρόσωπος της μεγάλης μας Εταιρείας για να ανταμώσει εκείνα τα σημαντικά πρόσωπα που ξέρεις, ότι θα έρθει η στιγμή που τα πράγματα θα έπαιρναν αυτή την τροπή. Μονάχα εσύ το είχες προβλέψει φίλε μου, είσαι αληθινά σπουδαίος.

Στην επικοινωνία μας προχτές σου είπα για τις αντιδράσεις των τελευταίων γηγενών που επιμένουν να παραμένουν κρυμμένοι –‘ταμπουρωμένοι’ μου το είπε ένας προχτές και έβαλα τα γέλια, τι λέξη κι αυτή - σε κάποιες γειτονιές της Αθήνας –δεν μπορώ να συνηθίσω να την αποκαλώ Νέο Βερολίνο, μου φαίνεται αστείο. Μερικές χιλιάδες πεισματάρηδων νεοελλήνων που δεν κατανοούν πώς άλλαξαν τα πράγματα. Οι άνθρωποί μας όμως φροντίζουν να τους το υπενθυμίζουν συχνά και κάνουν εξαιρετική δουλειά, Φέλιξ, να το ξέρεις.

Η Ελληνική Διοίκηση κάνει κι αυτή ό,τι μπορεί. Αντιδρούν μερικοί βέβαια, φυσικό είναι. Ειδικά όταν τους είπαμε ότι θα γκρεμίσουμε αυτό το κακάσχημο πελώριο κοινοβούλιό τους και στη θέση του θα ανεγερθεί το Παγγερμανικό Μνημείο Ειρήνης που θα είναι και το σύμβολο της κραταιάς μας χώρας, εδώ, στη Νότια Ευρώπη. Πληροφορούμαι ότι κάποιες μικρές ομάδες κομμουνιστών –ναι, υπάρχουν κι απ’αυτούς ακόμη κάποιες χιλιάδες – οργανώνουν αντάρτικα στα απάτητα ελληνικά βουνά. Ας κάνουν ό,τι θέλουν, συμφωνείς Φέλιξ; Ποιος τους δίνει σημασία πλέον;

Όλοι οι υπόλοιποι συνεργάζονται άψογα. Βλέπεις, μας πήρε μερικά χρόνια να τους… ‘μαλακώσουμε’… αλλά το ‘λάδωμα’, έτσι το λένε εδώ, έπιασε τόπο… μεταξύ μας ε;

Εύχομαι το καλοκαίρι να μπορέσεις να έρθεις. Είναι υπέροχα εδώ με τον ήλιο και τη θάλασσα. Πέντε εκατομμύρια συμπατριώτες μαθαίνω θα έλθουν φέτος. Μια μικρή Γερμανία, αληθινά! Η Μπεάτα και τα παιδιά θα ξετρελαθούν! Όσο για τα θέματα ασφαλείας που μου έλεγες τις προάλλες, δεν πρέπει πια να ανησυχείς καθόλου. Οι υπηρεσίες μας έχουν κάνει θαύματα! Κάποιοι θλιβεροί θύλακες αντίστασης είχαν παραμείνει από δω κι από κει αλλά τώρα πλέον μπορεί ένας καθωσπρέπει Βόρειος να κάνει την ανοιξιάτικη βόλτα του σε κείνο το ωραίο πάρκο – Πάρκο της Γερμανικής Νίκης το λέμε τώρα, παλιά το έλεγαν Ζάππειο – και να μην φοβάται ότι θα πέσει θύμα επίθεσης κάποιου λιμασμένου έλληνα.

Φεύγω αμέσως για το επόμενο συμβούλιο. Πυρετωδώς δουλεύουμε Φέλιξ, δεν στο κρύβω αλλά αξίζει ο κόπος!

Θα τα πούμε αύριο.

Χέρμπερτ Λ...

Μάιος 2030