Πάλι γκρινιάζεις;

Υπέροχα λοιπόν τα μετα-νεωτερικά ‘Κρίστμας’…

 

 

Μ

α τι όμορφα που ο σύγχρονος, ο μετά-μετά-μετά-νεωτερικός άνθρωπος, ο μοδέρνος και πανέξυπνος τα έχει τακτοποιήσει τα πράγματα! Το μισό χρόνο παλεύει και μοχθεί για να εξασφαλίσει τις τέλειες καλοκαιρινές διακοπές -τι άγχος κι αυτό, τι ρούφουλας και σκοτοδίνη-, τον άλλο μισό προσμένει ασμένως τα μεθυστικά ‘Κρίστμας’ που, δόξα στον Γιαραμπή, πήραν τη θέση εκείνων των σκοτεινών και αντιπαθητικών Χριστουγέννων που είχαμε κάποτε με τις εκκλησίες, τις ψαλμωδίες και τις ατέλειωτες θεολογικές συζητήσεις περί ενανθρωπήσεως και ενσαρκώσεως του Λόγου και άλλα τέτοια ακαταλαβίστικα… μα τι μαυρίλα ήταν αυτή τότε, καμία σχέση με τα λαμπιόνια, τα φώτα, τα θεόρατα δέντρα, τους προβολείς παντού, τα πάρκα γεμάτα κόσμο που κάνει τις τσάρκες του… Τότε, μια φάτνη κάπως μεγαλύτερη στόλιζε ο Σκυλίτσης στον Πειραιά και ήταν το γεγονός της χρονιάς! Έρχονταν όλοι από παντού για να θαυμάσουν την εντυπωσιακή φάτνη που έμοιαζε αληθινή! Και υπήρχε και ένας κακοντυμένος Άη Βασίλης κάπου εκεί να περιμένει να βγάλει κανένα εξτραδάκι φωτογραφιζόμενος με τα πιτσιρίκια.

Πριν συνεχίσω, σε τούτο το κείμενο που ανήρτησα το 2019 εκφράζω κάποιες σκέψεις που έχω την αίσθηση πως και σήμερα και αύριο και πάντα θα είναι επίκαιρες… Και τώρα πίσω σ’αυτά που λέγαμε…

Έτσι το λοιπόν… τα παλιομοδίτικα και χλωμά και αρρωστιάρικα Χριστούγεννα έχουν πάρει πόδι και στη θέση τους… α, στη θέση τους έχουμε τα αμερικανοφερμένα πολυτελή, υπέροχα, υπερ-φωτεινά, γκλαμουράτα και μαγευτικά Κρίστμας! Μωρέ που ζούσαμε τόσα χρόνια! Μας ξεβλάχεψαν οι Αμερικάνοι, να έχουν την ευχή μου! Αυτές είναι γιορτές! Σε πόλεις και χωριά, σε διαμερίσματα και ταβερνεία, σε βάρκες και σε γιωτ, σε όλα τα δέντρα και δεντράκια, ως και στους θάμνους, σε πόρτες και παράθυρα και παραθυράκια, λάμπες και λαμπάκια, αναρίθμητα, εκατομμύρια πολύχρωμα φωτάκια! Αστεράκια, λαμπάδες, στρογγυλά, μακρόστενα… Ααα, κάνεις μόλις βγεις μια βόλτα και περπατήσεις λίγο στους δρόμους της πόλης… όπου κι αν ζεις… ααααα… λες και προσγειώθηκαν μπροστά σου εξωγήινοι… τι ωραία! Ααα κάνεις και έτοιμες οι μύγες να τις χάψεις! Και περνάς μέσα από αυτή την ηλεκτρική φωτοχυσία και ξεχνιέσαι… ό,τι κι αν σου συμβαίνει, όποια ζόρια κι αν τραβάς… It’s Christmas!! Δεν κάνει να είσαι σαν τον Εμπενίζερ Σκρουτζ άνθρωπέ μου! Χαμογέλα, χόρεψε, φάε και κανένα μελομακάρονο και… ξέχασέ τα όλα! Τώρα θα μου πεις, εσύ τα ξεχνάς, αυτά όμως σε ξεχνάνε; Μικροαστικές, θλιβερές και πανάθλιες μουτζούρες έχω να σου απαντήσω… Γκρίνια και άγιος ο Θεός! Άσε τη μουρμούρα και προσαρμόσου στο εορταστικό κλίμα! Κι άμα σκοτίζεσαι επειδή σ’έχει ρημάξει η ακρίβεια, να έχεις κατά νου αυτό που μας είπε εκείνος ο σοφός υπουργός της κυβέρνησης: γρίπη είναι και η ακρίβεια, έχετε τα θάρρητά σας στην κυβέρνηση συνέλληνες, γρίπη είναι και θα περάσει! Θα κάνει τον κύκλο της και θα περάσει! Αγάντα, το λοιπόν! Τώρα θα μου πεις, σαν πολύ δεν τραβάει αυτός ο κύκλος; Σαν το γύρο του θανάτου μοιάζει που βλέπαμε παλιά στα Λούνα Παρκ με κείνο τον τύπο με τη μοτοσικλέτα που γύρναγε και γύρναγε μέσα στο στρογγυλό θεόρατο πηγάδι του και ένιωθες ότι κάποια στιγμή θα γίνει καμιά στραβή και θα τον ρουφήξει στον πάτο. Αλλά ο μάγκας ήταν πολύ δυνατός και οι νόμοι της φυσικής δεν λαθεύουν! Αλλά εσύ συνεχίζεις την Ιερεμιάδα… ωραία Χριστούγεννα κάνω με την τσέπη άδεια! Πάλι τα ίδια; Πάλι γκρινιάζεις; ακούς τη φωνή της κυβέρνησης να σε μαλώνει! Το’πε και ο άλλος υπουργός καλύτερα από όλους: Δεν είμαστε φτωχοί, έτσι αισθανόμαστε! Νιώθουμε καρμίρηδες αλλά στην πραγματικότητα είμαστε μια χαρά! Τα ακούτε; Κόψτε τη μίρλα το λοιπόν και ντυθείτε… γιορτινά!

Κι αν κάπου κάπου αισθάνεσθε ολίγον ηλίθιοι, ολίγον γελοίοι, ολίγον θύματα… μην δίνετε τροφή σε αυτές τις σκέψεις που είναι εκτός εποχής και σας αποπροσανατολίζουν… προσπεράστε τις όλες αυτές τις υπονομευτικές σκέψεις… δώστε τους μια καρπαζιά να πάνε στα τσακίδια… τούτη την εποχή γελάμε και δεν σκεφτόμαστε, γλεντάμε και δεν μουρμουράμε, τρώμε και δεν μιλάμε!

Τούτες τις μέρες -κάποτε τις έλεγαν ‘άγιες’- δεν είμαστε ένθεοι ή άθεοι, Έλληνες ή αλλοδαποί, εχθροί ή φίλοι, μικροί ή μεγάλοι… είμαστε καταναλωτές! Κι αυτό είναι υπεράνω όλων! Και για όλη τη χρονιά!