Σίτρα Άχρα

Σίτρα Άχρα

[ή άλλη όψη]

Πύρινες εκπορεύσεις

αιχμάλωτες σκιές

ήλιοι που πεθαίνουν στην Ανατολή

κα ανασταίνονται στη Δύση

ο νοσηρός οφιόμορφος

στους ελιγμούς του

στοίχειωσε τον Κόσμο

το αγκωνάρι έχει στα χέρια του ο Κάιν

και τον αδερφό του

σημαδεύει ακόμη…

Ο αργυρός καθρέφτης

δείχνει τα είδωλα στρεβλά

τα Ιερά Αγγεία έσπασαν

το αίμα των Αγγέλων χύθηκε

και στις αρχαίες εκροές

ιλύς και πύον του Εωσφόρου

Δονήσεις φόβου

οι μυστικοί τ’απόκρυφα χειρόγραφα
φυλάττουν

με τη ζωή τους

κραταιές ανάσες

στέκουν αγέρωχοι οι πράοι

ανάμεσα σε ποταμούς φωτιάς

κι ακόμη ελπίζουμε

ακόμη ερωτευόμαστε

ακόμη κοινωνούμε

το δρόσινο άγγιγμα

της σπλαχνικής Μητέρας…

Στο καλεσμά Της να σταθείς

κάτω απ’το Δέντρο της Ύπαρξης

στο πρωτοβρόχι της ζωής σου

κι ίσως να νιώσεις

να αισθανθείς

έχει το χώμα τούτο την εκπνοή

του αγαπημένου Όντος

έχει ο άνεμος αυτός τις μυρωδιές

παρθένας Νύχτας

έχει η βροχή ετούτη γεύση

από της θάλασσας το γάλα…

Ιδρώτας αίματος

δέσμιες ματιές

αρνήσου το δηλητήριο

από τις φλούδες του καταραμένου Ξύλου

αρνήσου στην Ατραπό που κληρονόμησες

το βηματισμό της Λήθης

εκείνο που ήταν να εκδηλωθεί

στο κατώφλι σου κιόλας κουρνιάζει

στις τροχιές του ονείρου στερεώσου

το πνεύμα έγινε απ’το σώμα πιο ορατό

το ταξίδι σου άρχισε

αφέσου

ν’ανταμώσεις

τον αληθινό εαυτό σου!!