Ελιγμοί εσωτερικής δράσης
Ο νους
μάς τιμωρεί με τις πραγματικότητες
Η καρδιά
μάς σώζει με την αλήθεια
αν δεν εμπιστεύεσαι να αγγίξεις
έναν άνθρωπο, πώς τολμάς να τον κρίνεις για τη σιωπή του;
αν δεν έχεις ψυχή για να ψηλαφήσεις
το ανάγλυφο του άλλου, πώς τον αρνείσαι;
αν δεν ξοδεύεις ούτε μια στιγμή για
να υποδεχτείς τα συναισθήματα του άλλου, πώς επαίρεσαι για την ευαισθησία σου;
αν δεν έχεις την ελάχιστη τόλμη να
υπερβείς ούτε για ένα απόγευμα το εγώ σου, πώς απαιτείς το κυκλώπειο θάρρος από
τον άλλο να σε αγαπήσει;
Στην αρχή κάθε δρόμου που ξεκινά
από σένα, μονάχα εσένα μπορείς να εμπιστευτείς.
Αν στο τέλος του δρόμου που ανταμώνεσαι
με τον άλλο, εξακολουθείς να κουβαλάς ολόκληρο τον εαυτό σου, τότε θα
ανταμώσεις πάλι εσένα…
