Τρίτη, Νοεμβρίου 17, 2009

ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΣΤΩ...

Ημέρα μνήμης, ημέρα σιωπής, ημέρα περισυλλογής… ιερή μέρα η σημερινή και το μόνο που δεν αντέχεται είναι οι κραυγές των γνωστών φασιστοειδών χιτλερίσκων για το ‘στημένο’ Πολυτεχνείο και ότι ‘ουδείς εφονεύφθη’ και όλα αυτά τα εμετικά… μπορούν τουλάχιστον οι γνωστοί αυτοί Γκεμπαιλίσκοι να το βουλώσουν; Τουλάχιστον μια μέρα του χρόνου μπορούν να ξαναμπαίνουν στις φιδοφωλιές τους και να μας αφήνουν ησύχους;

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ευτυχως δεν εχουμε όλοι ασθενικη μνημη!

Να εισαι καλα!

Νimertis είπε...

Ναι Μέρλιν, ευτυχώς... και νομίζω πως και τα νεότερα παιδιά έχουν και κρίση έστω κι αν δεν έχουν τις θύμησες... ασθενικές άλλωστε τις έχω κι εγώ, όμως ο οχετός κάποιων δεν λέει να κλείσει... να σαι καλά κι εσύ, ευχαριστώ για τη σημείωση...