Η μόνη λύση είναι ή να παγαίνω στο Καζίνο και να του δώνω να καταλαβαίνει, ή να έχω μαζί μου ένα χαρτί από φίλο γιατρό που να πιστοποιεί τη σοβαρότητα της ψυχικής μου νόσου και να καπνίζω αρειμανίως όπου γουστάρω... αν και πια, το χω σχεδόν κόψει πριν με βρει ο Αβραμόπουλος στο... φτερό! Ντάκσι, θα το περάσουμε κι αυτό, χαλαρά...
2 σχόλια:
H κατάσταση που διαμορφώνεται στην Αθήνα έχει κάπως έτσι: Βρίσκεσαι στο κέντρο. Αν σε πιάσουν να καπνίζεις μέσα σε σουβλατζίδικο, τρως τσουχτερό πρόστιμο. Αν σε πιάσουν να "τρυπιέσαι" στην πλατεία Ομόνοιας δεν υπάρχει πρόβλημα. Γιατί τα παιδιά που είναι άρρωστα από πρέζα τρυπιούνται πια εν ψυχρώ και τα βαποράκια όποτε περνάω σκύβουν και μου ψιθυρίζουν "πρέζα". Ο Αβραμόπουλος πρέπει να θέσει αλλιώς τις προτεραιότητές του...
Ναι φίλε Ντοκ, και ο κος Αβραμόπουλος και οι λοιποί "προστάτες" της πολυτίμου υγείας μας έχουν βαλθεί να μας οδηγήσουν σε κοινωνίες μιας νέας θεολογίας, της ιατρικής θεολογίας... θα γράψω κάτι γι΄αυτό, παλιά οι παπάδες, τώρα οι γιατροί, πως να ζήσω, πως να πεθάνω, ποιον να ρουφιανέψω... άντε όλοι σας στον γερο διάολο...
Δημοσίευση σχολίου