Κάποιος που περπάτησε
μέσα στους λαβύρινθους του είναι του...
Κάποιος που φιλοξένησε ένα απροστάτευτο ζωάκι
στο δωμάτιό του...
Κάποιος που άπλωσε το χέρι
για να κρατήσει και να κρατηθεί...
Κάποιος που ξόδεψε όλο του το βλέμμα
για να σκεπάσει ένα μοναχικό παιδί...
Κάποιος που δρόσισε τα χείλη με νερό
κάποιου απ’τους ληστές
πάνω στο σταυρό...
Κάποιος που κοιμήθηκε για μια αιωνιότητα
σ’ένα παγκάκι
ανάμεσα στις φωνές των ανθρώπων
και τις ανάσες της νύχτας...
Κάποιος που δεν συκοφάντησε ποτέ
την τρυφερότητα...
Κάποιος που φοβήθηκε
που λεηλατήθηκε
που όλα τα αρνήθηκε…
μια μέρα θα συναντηθούμε
και θα έχει έναν ήλιο τόσο δυνατό
τόσο όμορφο
τόσο μεγάλο
που θα χαθούμε ολόκληροι στο φως του
και ακέραιοι
θα ξαπλώσουμε στη φωτιά του
και δεν θα μας καίει…
Φεβ2013
De profundis
21 σχόλια:
Απίστευτα ωραίο, γεμάτο ελπίδα..
Καλή εβδομάδα, Αντώνη !!
καλή εβδομάδα και σε σένα φίλη μου! να΄σαι καλά...
Ολα αυτα που φαινονται
κι ολα αυτα που δεν μπορουν να κατανοηθουν.
Και ειναι το ανθρωπινο γαμωτο
να μπορουσε ο "αλλος"
να αντιληφθει ακριβως οπως "φυσανε"
οι δικες μας αισθησεις.
Πραγμα "πρακτικα" ΑΔΥΝΑΤΟΝ!
Καλημερα.
Υπέροχο....υπέροχο.
Και τείνω να συμφωνήσω με την φίλη agriomeli...
Tην καλημέρα μου φίλε μου Νημερτή :)
σ'ευχαριστώ agriomeli... έχω κάποιες σκέψεις πάνω σ'αυτό που έγραψες...
καλημέρα lefti μου... να'σαι καλά φίλη μου...
Καθε μια λεξουλα γεννα απειρες σκεψεις...
Στιγμιαια και συνειρμικα ακολουθουμε χιλια μυρια μονοπατια...
απο γεννηση εως...τα τωρα μας.
"Κάποιος που δεν συκοφάντησε ποτέ
την τρυφερότητα.."
είναι αυτός που μπορεί να ξαπλώνει στη φωτιά του Ήλιου και δεν καίγεται..
ανάμεσα των ανθρώπων, μέσα τους, ποτέ μακριά τους, ανοίγοντας τη ζωή του σε όλα τα "ταπεινά" αγγίγματα..
Πραγματικά φωτεινό, κι ας κρύβεται ένας λυγμος σ'αυτό το "μιά μέρα θα συναντηθούμε". Αλλά δεν μπορεί κανείς να κρατήσει τα συναισθήματά του όταν καταλαβαίνει πόσο κοντά και πόσο μακριά είναι αυτό το φως...
agriomeli αυτό που εννοούσα λέγοντας ότι έχω κάποιες σκέψεις πάνω στο σχόλιό σου ήταν πως το κείμενο αυτό δεν αναφέρεται στον 'άλλο'... σε κανέναν 'άλλο'... δεν επιχειρεί καμιά προβολή, καμιά ενδοβολή... κανέναν κατοπτρισμό αλλά και καμιά περιχώρηση...
είναι άλλος ο άξονάς του...
το δεύτερο σχόλιό σου ήταν μάλλον σε άλλη διάσταση...
να'σαι καλά...
ναι αγαπημένε μου φίλε
ο λυγμός είναι ίσως δυνατός
αλλά νιώθω ξέρεις
πως όσο ο λυγμός δεν μετουσιώνεται σε κυνισμό
έχουμε έναν πυρήνα καθαρό ακόμα!
σ'ευχαριστώ πολύ για τις ζεστές σου σκέψεις!
Μπορω να καταλαβω το καθαριο της ψυχης που οδηγει...
Καλο απογευμα, με μια ζεστη γεματη γουλια καφε που παντα κανει την "παρεα" να φανταζει τοσο...μα τοσο κοντα...
θαυμάσιο!Δεν έχω κατι να σχολιάσω ή να αναλυσω γιατι φοβαμαι πως θα καταστρέψω τη μαγεία του. Σε φιλω!!
σ'ευχαριστώ πολύ περήφανη μανιάτισσα, φίλη μου... σε φιλώ κι εγώ...
"που θα χαθούμε ολόκληροι στο φως του
και ακέραιοι
θα ξαπλώσουμε στη φωτιά του
και δεν θα μας καίει…"
Αγνότητα - γαλήνη - Συνειδητότητα - έκλαμψη - φώτιση - Ενότητα - Αγάπη
Όλα αυτά σε τούτη τη γραφή σου.
αοράτη μου καλημέρα... σ'ευχαριστώ!
μα έχουμε ήδη συναντηθεί..
ναι Ειρήνη μου... έχουμε συναντηθεί...
Αυτός ο γενναίος άνθρωπος πόσο αληθινός είναι... αυτός που δε φοβάται το φως..μα ούτε τον εαυτό του..Υποκλίνομαι μπροστά του Νημερτή μου!!!!
Γλυκό μου Γκουίν... έχεις την αγάπη μου...
Μια μέρα θα συναντηθούμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
καλημέρα Χάνη μου... έχεις την αγάπη μου...
Δημοσίευση σχολίου