Αναδημοσιεύω από τον Δ http://inreparabile.blogspot.com/
Για το Μέγα ''Σχίσμα''.
*
Ο λαός που έφερε αυτήν την παράδοση και που αυτή η παράδοση τον έφερε, κατακτήθηκε. Μολοντούτο, η ελληνική παράδοση ζωογονεί τη Ρώμη και την Αυτοκρατορία της. Η Ρώμη δεν διαθέτει ειδικό θεμέλιο, δεν πειραματίζεται με την υπέρβαση.
Η πληρότητα και οι επιτεύξεις της είναι πραγματιστικές και το κενό της είναι εξίσου πραγματικό. Οι ρωμαϊκοί οφθαλμοί και οι ρωμαϊκές πρακτικές θεωρούν το είναι υπό την οπτική γωνία του res και τον άνθρωπο υπό την οπτική γωνία ενός πολίτη μιας res publica -ενός ισχυρού ρεπουμπλικανικού και καισαρικού Κράτους, κατακτητικού και οργανωτικού, ρασιοναλιστικού και αποικιοκρατικού. Στο εσωτερικό αυτού του κράτους των πραγμάτων και αυτού του Κράτους, μόνον η στωική φιλοσοφία παρείχε στις δυστυχισμένες συνειδήσεις ένα ταπεινό σύστημα στηρίξεως.
Οι ρωμαϊκοί ratio και mundus κατήγαγαν μια δεύτερη νίκη επί του ελληνικού κόσμου και λόγου όταν εκλατίνισαν τις κυρίαρχες λέξεις του είναι και της σκέψης αποκόβοντας μας έτσι από τη ρίζα μας, για να τις διαδώσουν στον κόσμο.
Η ρωμαϊκή συνισταμένη της ελληνο-ρωμαϊκής παράδοσης υπερίσχυσε μέσα σε μια παράδοση της οποίας οι μεταγλωττίσεις είναι προδοσίες της ελληνικής γλώσσας και κραταιές κατακτητικές και δονητικές καινοτομίες.
Γιατί οι γιοί της λύκαινας οδηγήθηκαν στο χαμό τους από τις ίδιες τους τις νίκες.
Κώστας Αξελός
- …βλέπουν ότι με όλον τους τον μεγάλο Ορθολογισμό δεν τα καταφέρνουν πλέον στον σημερινό κόσμο, όταν πρόκειται για την κατανόηση του ως προς την προέλευση της ουσίας του. Όσο λίγο μπορεί κανείς να μεταφράσει ποιήματα, άλλο τόσο λίγο μπορεί να μεταφράσει έναν στοχασμό. Μπορεί, το πολύ, να παραφράσει. Μόλις καταπιαστεί με την κατά λέξη μετάφραση, όλα μεταβάλλονται.
- Δυσάρεστη σκέψη.
- Θα ήταν καλό αυτή τη δυσαρέσκεια να την παίρναμε στα σοβαρά σε μεγάλη κλίμακα και να αναλογιζόμασταν επιτέλους με ποια επακόλουθα μεταβλήθηκε η Ελληνική Σκέψη μέσω της μετάφρασης της στα λατινικά, ένα συμβάν το οποίο ακόμα και σήμερα μας απαγορεύει να σκεφτούμε επαρκώς τις βασικές λέξεις της Ελληνικής Σκέψης.
Martin Heidegger
6 σχόλια:
Μου θύμισε Σαραμάγκου, την πολιορκία της Λισαβόνας, όπου ένας μεταφραστής αλλάζει απλά μία λέξη και ουσιαστικά παραφράζει ολόκληρο το ιστορικό κείμενο και αλλοιώνει την ιστορία.
δεν έχεις κι άδικο δείμε...
Ψάχνω έναν Ιουλιανό παραβάτη να ερωτευτώ!
Αγαπμένε φίλε, έχουμε κάνει με τον Δ και τον Rakis, μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα για τον αυτοκρατορισμό-Ρωμαισμό, που κυριάρχησε στον Ελληνισμό και το φαντασιακό της Δύσης..Νομιζω το θέμα αυτό είναι ΤΟ ΘΕΜΑ, και μπράβο στον Δ που το ξύνει συνέχεια...απο μέρους μου είναι σαν..σκοπός ζωής!
αδελφικά
τι τραγικό να γεννιέσαι σε λάθος εποχή (για τον Ιουλιανό μιλάω) έτσι δεν είναι Γουίκα; (ίσως άσχετο με το δικό σου σχόλιο βέβαια...)
το πολύ αισιόδοξο είναι αυτό, Ιωάννη μου, αυτές οι όμορφες 'κοινότητες' που και στο νετ έχουν ζωντάνια, περιεχόμενο και ουσία... να'σαι καλά...
Δημοσίευση σχολίου