Τετάρτη, Νοεμβρίου 23, 2011

ξύπνα, ώρα να κοιμηθείς...



Ακόμα και τώρα... τώρα που δεν είμαστε πια 'προ των πυλών' ούτε καν με την ψευδαίσθηση ότι 'θα την σκαπουλάρουμε'... ακόμα και τώρα που το ΠΑΣΟΚ έχει βυθιστεί δημοσκοπικά, η ΝΔ παλεύει με τα κύματα, ο Καρατζαφύρερ είναι κολλημένος στα ίδια και τα ποσοστά της Αριστεράς έχουν πάρει την ανιούσα, τώρα που και παιδάκι της Πρώτης Δημοτικού θα σου έλεγε ότι 'είναι η καλύτερη ώρα', ακόμα και τώρα οι 'δεινόσαυροι', οι δυσκίνητες χελώνες της κομματικής γραφειοκρατίας του ΚΚΕ αλλά και των άλλων, των 'ρεφορμιστών', κάθονται και παρακολουθούν τις εξελίξεις ωσάν τον Αλή Πασά τον Τεπενενλή όταν χάζευε τις χανούμισες να του χορεύουν... σαν μαστουρωμένοι, αποβλακωμένοι, εντελώς ανίκανοι να πιάσουν την ευκαιρία, την ιστορική συγκυρία -που δεν ξέρει κανείς αν και πότε θα ξανάρθει- από τα μαλλιά και να δημιουργήσουν το μεγάλο, ενιαίο μέτωπο της Ενωμένης Αριστεράς. Ακόμα και τώρα που όλα είναι στο κόκκινο, αυτοί σε πολιτική ακηδία, σε νωχελικότητα και ραστώνη που θα ζήλευαν και οι... Μεξικάνοι των καρτούνς. Έλεος κυρία Παπαρήγα! Δηλώσατε ότι οι άλλοι έφτιαξαν την 'μαύρη συμμαχία'. Πολύ σωστά, μαύρη κι άραχλη είναι και θα το ζήσουμε κι αυτό στο πετσί μας. Εσείς τι κάνετε εκεί στον Περισσό; Που είναι η ανάγνωση των καιρών που τόσο πετυχημένα λέτε και καμαρώνετε ότι κάνετε πάντα στο Κόμμα; Γιατί δεν ρίχνετε τα μούτρα σας να συναντηθείτε με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς και να δημιουργήσετε ένα πανίσχυρο μέτωπο που θα χτυπήσει ένα 25 ή και 30 % στις εκλογές και θα χαλάσει ο κόσμος; Με τους ρεφορμιστές; Ναι, με τους ρεφορμιστές κυρία μου. Με τον Κουβέλη; Ναι, με τον Κουβέλη, τους Πράσινους, τους ροζ, τους λαχανί... Με τον Δημαρά; Ναι, με όλους... Τι περιμένετε άλλο να συμβεί, επιτέλους; Πάρτε εσείς την πρωτοβουλία! Όταν συναντιόντουσαν οι τρεις στο Προεδρικό, εγώ θα περίμενα να συναντηθείτε εσείς κάπου και να ρίξετε γέφυρες επικοινωνίας. Να μπείτε σε μια φάση συνεννόησης, όχι ταύτισης, όχι εξομοίωσης. Για σκεφτείτε, αντί για το χάλι αυτό με τα κομματίδια και τις τάσεις και τα τσιφλίκια, μια μεγάλη, ρωμαλέα, συγκλονιστική Αριστερά που θα πολλαπλασιάσει με τη δυναμική της τις δυνάμεις της και δεν θα είναι απλά το άθροισμα των επιμέρους συνιστωσών... Μια Αριστερά που θα εμπνεύσει, θα έχει το πρόταγμα της ιδεολογικής της υπεροχής αλλά και το σφρίγος της αναφοράς της σε εκατομμύρια ανθρώπους! Αλλά, τι γράφω τόση ώρα και δεν με... σκουντάει κανείς να ξυπνήσω ε;
θα χαθεί κι αυτή η ευκαιρία, κάποια στιγμή η κρίση θα αρχίσει να 'διευθετείται', διότι θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να περάσει, αν περάσει δηλαδή αλλά τα μεγάλα αστικά κόμματα θα έχουν βρει τον τρόπο να αναδιπλωθούν και να παρασύρουν ξανά τον κόσμο στις ίδιες απάτες και αυταπάτες. Με όποιον μιλάω, όποιον προοδευτικό, μη οργανωμένο σε κόμματα άνθρωπο συναντώ, την ίδια αγωνία εκφράζει, 'γιατί δεν τα βρίσκουν, έστω μια φορά, γιατί'; Γιατί τόσο μίσος, τόση εμπάθεια,τέτοιος στρουθοκαμηλισμός;
Μια μεγάλη απογοήτευση είστε όλοι εσείς εκεί στον Περισσό. Και παρότι θα σας ψηφίσω ξανά και πάντα θα ψηφίζω ό,τι είναι πιο κοντά στο δίκιο και στον άνθρωπο, είναι μεγάλη η απογοήτευση από την νανοκρατία που επικρατεί εδώ και πολλά χρόνια και στο ΚΚΕ αλλά και γενικότερα.
Υπάρχει όμως ακόμη χρόνος... στην παράταση είμαστε βέβαια... σύντομα, το ματς τελειώνει και αν μείνει κανείς στην εξέδρα να σας παρακολουθεί, ή κανένας ηλίθιος θα είναι ή... νεκρός...

Μ'αυτούς συνεννοείστε πάντα καλύτερα!      

6 σχόλια:

Eriugena είπε...

Μπορώ να πω πως περίμενα καιρό την πολιτική σου τοποθέτηση..αν και περίμενα να συμφωνήσω γενικά, όπως και συμφωνώ, με τον τόνο θα έλεγα περισσότερο, που είναι και η ουσία τελικά..Νομιζω πως το να ζείς σε μια λαική για να μην πω προλεταριακή γειτονιά, όπως ο Πειραίάς, σου δίνει οξυγόνο στο μυαλό, όσο και να ακούγεται αυτό πάλι κοινότοπο. Νομίζω λοιπόν πως στον Πειραιά, θα μπορούσε να ανοιχτεί μια γέφυρά επικοινωνίας, με μπέσα και όχι σαν εκεινες τις κκε-εαρικές γέφυρες της ιντριγκας...έτσι μου ήρθε τώρα, λίγο και απο νοσταλγία,λίγο απο απλούς συλλογισμούς, όπως ότι εκεί οι διάφορες "παρατάξεις" της αριστεράς αναπνεουν τον ίδιο αέρα
αδελφικούς χαιρετισμούς!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Συμφωνώντας απόλυτα, ας θυμίσω τη θέση του Ιω. Στάλιν ότι και με το διάολο θα συμμαχούσε για να σώσει την πατρίδα του και προχώρησε στη συνθήκη Ρίμπoτροφ-Μολότωφ. Το ΚΚΕ για το καλό της πατρίδας και της κοινωνίας συμμαχούσε πάντα με δυνάμεις προοδευτικές. Τώρα γιατί φοβάται; Και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έβγαιναν πρώτοι. Τι φοβούνται; Τομοίρασμα των υπουργείων; Όχι. Φοβούνται την ίδια την εξουσία. Δεν έχουν πρόγραμμα να εφαρμόσουν. Μόνο στρατηγικό στόχο διαθέτουν.

Νimertis είπε...

Αγαπημένε μου φίλε, εδώ που μεγάλωσα και μένω, δεν έχουμε πια, μάλλον δεν είχαμε ποτέ προλεταριάτο... ειλικρινά, δεν ξέρω το γιατί ο Πειραιάς έχει τόση βαθιά συντήρηση σε νοοτροπίες και συμπεριφορές... ένας αφόρητος μικροαστισμός κυριαρχεί παντού και ξέρεις πολύ καλά τι σημαίνει αυτό βέβαια... δεν είναι η στιγμή της ανάλυσης αυτής αλλά ο παράξενος αυτός μικρομεγαλισμός του Πειραιά, παρότι δεν δικαιολογείται κατά την άποψή μου, έχει ποτίσει τα πάντα... κλασικό παράδειγμα είναι η ανύπαρκτη καλλιτεχνική δραστηριότητα... οι τέχνες δεν ευδοκιμούν εδώ παρά σε πολύ μέτριο επίπεδο και απαρχαιωμένες φόρμες... κι ό,τι καλό πάει να γίνει, σε λίγο αποτυγχάνει παταγωδώς... μ'έναν Ολυμπιακό ασχολούνται όλοι νύχτα μέρα... τέλος πάντων... Ισως στις γειτονιές της Δραπετσώνας, της Νίκαιας και των Καμινίων να είναι κάπως αλλιώς... ίσως λέω... αν και αμφιβάλλω πλέον...
Ξέρω ότι αυτό που εξέφρασα αφορά περισσότερο στο θυμικό παρά στην ρεαλιστική αποτύπωση των πραγμάτων... λίγο με ενδιαφέρει τι είναι ρεαλιστικό και τι όχι πλέον... με αφορά η αρτηριοσκλήρωση που έχουν εκείνοι που ειδικά σήμερα θα έπρεπε να είναι και πάλι πρωτοπόροι... στις δικές σου αναλύσεις αλλά και άλλων που εισέρχονται σε πυρηνικές ενδοσκοπήσεις, δίνονται και πολλές απαντήσεις... αλλά στο 'εδώ και τώρα' δεν αντέχεται άλλο αυτή η ραθυμία... όχι πως περιμένω να γίνει τίποτα βέβαια, τα έχουμε πει αυτά...
απλά, κάποιες φορές φωνάζεις για να βεβαιωθείς ότι δεν έχεις πεθάνει κι εσύ...
την αγάπη μου έχεις φίλε μου!

Νimertis είπε...

Χαίρομαι για την τοποθέτησή σου φίλε δείμο. Ώστε πιστεύεις ότι φοβούνται την ίδια την εξουσία... Μα, μέχρι την εξουσία, έχουμε καιρό... μήπως όμως φοβούνται και το να είναι αξιωματική αντιπολίτευση, ας πούμε; Πέρα από τις όποιες άλλες αναλύσεις, αναρωτιέμαι κι εγώ πώς γίνεται να μην βλέπουν αυτό που εμείς βλέπουμε... Προσωπικά θεωρώ μεγάλο κρίμα να πεταχτεί αυτή η ιστορική συγκυρία στα σκουπίδια...

Ανώνυμος είπε...

Δεν τους απασχολεί φίλε νημερτή.
Τόσο απλά.

Υ.γ: δυστυχώς δεν μπορώ να πω τίποτα παραπάνω... που θα με κάνει να θυμηθώ τα παλαιά ''ντελιριακά'' μου σχόλια στον χώρο αυτό.

Και όλες τις ''μοναχικές'' κοινωνικοποιήσεις και συλλογικές προσπάθειες θα τις ξεπαστρέψουν. Τα γυαλισμένα μάτια τους τα βλέπω, τα σάλια τους που τρέχουν λυσσασμένα.
Δυστυχώς.

Κρίμα γιατί υπάρχει άξιος κόσμος στις τάξεις τους.
Χαιρετώ φίλε.
Δ

Νimertis είπε...

Δεν τους απασχολεί... μελαγχολική η διαπίστωση φίλε Δ... την αισθάνθηκα όμως... και η αλήθεια της πονάει...
να΄σαι καλά... [τα ντελιριακά σου σχόλια, όπως τα χαρακτήρισες, έχουν αφήσει το στίγμα τους...]