Κάποιος που περπάτησε
μέσα στους λαβύρινθους του είναι του...
Κάποιος που φιλοξένησε ένα απροστάτευτο ζωάκι
στο δωμάτιό του...
Κάποιος που άπλωσε το χέρι
για να κρατήσει και να κρατηθεί...
Κάποιος που ξόδεψε όλο του το βλέμμα
για να σκεπάσει ένα μοναχικό παιδί...
Κάποιος που δρόσισε τα χείλη με νερό
κάποιου απ’τους ληστές
πάνω στο σταυρό...
Κάποιος που κοιμήθηκε για μια αιωνιότητα
σ’ένα παγκάκι
ανάμεσα στις φωνές των ανθρώπων
και τις ανάσες της νύχτας...
Κάποιος που δεν συκοφάντησε ποτέ
την τρυφερότητα...
Κάποιος που φοβήθηκε
που λεηλατήθηκε
που όλα τα αρνήθηκε…
μια μέρα θα συναντηθούμε
και θα έχει έναν ήλιο τόσο δυνατό
τόσο όμορφο
τόσο μεγάλο
που θα χαθούμε ολόκληροι στο φως του
και ακέραιοι
θα ξαπλώσουμε στη φωτιά του
9 σχόλια:
Υπέροχο! Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο...
Σ'ευχαριστώ πολύ φίλη μου... έχεις την αγάπη μου...
Πολύ όμορφο. Καλημέρα!
Να΄σαι καλά περήφανη μανιάτισσά μου... σ'ευχαριστώ
Οταν η ανασα
περασει τη "γραμμη"
ολες οι αισθησεις
αποκτουν την ακεραιοτητα τους.
Γινονται δηλαδη
συμπαντικα αν-αισθητες.
Καλημερολουλουδοστηνπορτασου.
Τοκ τοκ!
Τα αγαπώ τα λόγια σου agriomeli... μου είσαι πολύ ξεχωριστή... να'σαι καλά φίλη μου...
ΝΑΙ ΑΝΤΩΝΗ ΜΟΥ...ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΗΛΙΟ ΥΠΕΡΟΧΟ, ΖΕΣΤΟ, ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΙΔΕΥΕΙ ΑΠΑΛΑ ΖΕΣΤΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΙΕΙ...ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΟΣ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ!ΓΙΑΤΙ...ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ...ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΟΥΡΑΝΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΓΗ ΤΟΥ...ΚΑΙ ΚΡΥΒΕΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ...ΑΘΑΝΑΤΟΣ Γ. ΡΙΤΣΟΣ!
Πολύ ωραία όσα μου έγραψες Λένα... τα λόγια σου πάλλονται και έχουν πνοή και δύναμη... να΄σαι καλά φίλη μου... χαίρομαι που ανταμώσαμε...
ΟΣΟ ΚΡΑΤΑΩ ΖΩΝΤΑΝΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ...ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΝΟΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ...ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΣΤ'ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΤΑΜΩΣΗ... ΦΙΛΙ ΔΡΟΣΕΡΟ, ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΡΟΔΟ ΤΟΥ ΟΛΑΝΘΙΣΤΟΥ ΚΉΠΟΥ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ!!!
Δημοσίευση σχολίου