Ανησυχητικά επίκαιρη, παρά τις "διαφορές" ιστορική απεικόνιση...αυτό όμως που είναι συγκλονιστικότερο είναι η πυκνή και αιχμηρή εξεικόνιση του Τοκεβίλ, ενός "συντηρητικού" ρομαντικού πολιτειολόγου..αυτή με κλόνισε πιο πολύ
η Τρόικα ζητάει μισθούς 450 Ε και οι 'εντολή για λύση' το συζητάνε! αν πριν δυο αιώνες η 'επανάσταση' των Βρετανών έγινε με γυναίκες και ανήλικα παιδιά να πεθαίνουν για πενταροδεκάρες, σήμερα οδεύουν εκεί πρώτα οι γεροντότεροι... και αντί αυτούς τους κυρίους ο 'εντολή για λύση' να τους στείλει στο γερο διάολο -αν είναι αριστερός - βγάζει το 'κήτος' Μπίστη -πόσο ωραία το είχες γράψει - να μας λέει πόσο αισιόδοξος είναι ότι όλα θα πάνε καλά... μα κάθε μέρα πια η αηδία αυτή; και κάποιοι πάνε ανέμελοι για μπανάκια; τέλος πάντων... σ'ευχαριστώ φίλε μου...
Σημερα ειχα κατα τυχη καποια συζητηση για το θεμα της εποχης μας που οδευει προς τα πισω και παει προς το μεσαιωνα. Λιγο το παρατραβηξα του λογου μου, αλλα καπως ετσι φιλε Νιμερτη εχουν τα πραγματα σημερα - Αναποδα μετραμε.....γιατι δεν εχουμε και πολλα να μετρησουμε, κι αφηνουμε να γυριζει ο χρονος σε ημερες εξαθλιωσης...
Στεκομαι κι εγω τις περισσοτερες φορες σιωπηλος παρατηρητης λες και βρισκομαι μπροστα σε παρασταση θεατρου, αμετοχη-δυστυχως κι αδυναμη μεσα στη φωλια του λυκου.....χωρις να μπορω να αλλαξω κατι....
Αμέ,πώς δεν διδάσκει! Εκείνους όμως που την διαβάζουν-και λυπάμαι,δεν είναι ο λαός "αυτοί",που την διαβάζουν-για να την χρησιμοποιήσουν ξανά, αναλύοντας και ανασυνθέτοντας μεθοδικά και προς όφελός τους την εκάστοτε χειραγωγισιμότητα,την ευπιστία και κυρίως τον φόβο της μάζας... Πόσο πιο κάτω πρέπει άραγε να φτάσουμε μπας και αφυπνιστούμε;Αν αφυπνιστούμε δηλαδή...
φίλη μου Αοράτη, έθεσες με το ερώτημά σου όλα ίσως τα ερωτήματα... και αυτή είναι η αλήθεια... προσωπικά κάποτε πίστευα πως η ιστορία 'διδάσκει' αλλά σήμερα θεωρώ ότι για να διδαχθείς από οτιδήποτε θα πρέπει να έχεις και τον απαραίτητο βαθμό ετοιμότητας... δηλαδή ένα ενεργειακό επίπεδο αντίληψης και ανοιχτότητας που να σου επιτρέπει να 'αφεθείς'... μοιάζει λίγο με τη ρήση του Αριστοτέλη για τα Ελευσίνια Μυστήρια (ου μαθείν τι αλλά παθείν και διατεθείναι)... γιατί φαίνεται πως ο νους διδάσκεται σε ρηχό επίπεδο -γνωσιακό - ενώ το αποτύπωμα είναι βαθύ μονάχα όταν βιώνεται... άλλο να μάθεις για τους σεισμούς, άλλο να βιώσεις τη φρίκη ενός μεγάλου, καταστροφικού σεισμού... το πήγα αλλού ίσως αλλά το ωραίο σου σχόλιο μου έδωσε την ευκαιρία να προχωρήσω λίγο... σ'ευχαριστώ πολύ!
στο πολιτικό σου σχόλιο Βιβή που απαντάει από την πλευρά του στο ερώτημα της Αοράτης, νομίζω πως συμφωνώ... επειδή ακριβώς λοιπόν κάποιοι γνωρίζουν τους μηχανισμούς που η ιστορία έχει διδάξει για τη χειραγώγηση των μαζών, έχουν μεγαλουργήσει... θα μου πεις είναι μια απλοϊκή τοποθέτηση... το ξέρω, αλλά είναι μια 'προφανής' αντίδραση... χαίρομαι που μιλάς για αφύπνιση... θα γίνει άραγε ποτέ και είναι δυνατόν να γίνει συνολικά, κοινωνικά; ή θα πρέπει να γίνει ατομικά και από τον καθένα μας; να'σαι καλά!
6 σχόλια:
Ανησυχητικά επίκαιρη, παρά τις "διαφορές" ιστορική απεικόνιση...αυτό όμως που είναι συγκλονιστικότερο είναι η πυκνή και αιχμηρή εξεικόνιση του Τοκεβίλ, ενός "συντηρητικού" ρομαντικού πολιτειολόγου..αυτή με κλόνισε πιο πολύ
η Τρόικα ζητάει μισθούς 450 Ε και οι 'εντολή για λύση' το συζητάνε! αν πριν δυο αιώνες η 'επανάσταση' των Βρετανών έγινε με γυναίκες και ανήλικα παιδιά να πεθαίνουν για πενταροδεκάρες, σήμερα οδεύουν εκεί πρώτα οι γεροντότεροι... και αντί αυτούς τους κυρίους ο 'εντολή για λύση' να τους στείλει στο γερο διάολο -αν είναι αριστερός - βγάζει το 'κήτος' Μπίστη -πόσο ωραία το είχες γράψει - να μας λέει πόσο αισιόδοξος είναι ότι όλα θα πάνε καλά...
μα κάθε μέρα πια η αηδία αυτή; και κάποιοι πάνε ανέμελοι για μπανάκια;
τέλος πάντων...
σ'ευχαριστώ φίλε μου...
Σημερα ειχα κατα τυχη καποια συζητηση για το θεμα της εποχης μας που οδευει προς τα πισω και παει προς το μεσαιωνα. Λιγο το παρατραβηξα του λογου μου, αλλα καπως ετσι φιλε Νιμερτη εχουν τα πραγματα σημερα - Αναποδα μετραμε.....γιατι δεν εχουμε και πολλα να μετρησουμε, κι αφηνουμε να γυριζει ο χρονος σε ημερες εξαθλιωσης...
Στεκομαι κι εγω τις περισσοτερες φορες σιωπηλος παρατηρητης λες και βρισκομαι μπροστα σε παρασταση θεατρου, αμετοχη-δυστυχως κι αδυναμη μεσα στη φωλια του λυκου.....χωρις να μπορω να αλλαξω κατι....
Τελικα η ιστορια δεν διδασκει?
Καλησπεριζω.
Αμέ,πώς δεν διδάσκει!
Εκείνους όμως που την διαβάζουν-και λυπάμαι,δεν είναι ο λαός
"αυτοί",που την διαβάζουν-για να την χρησιμοποιήσουν ξανά, αναλύοντας και ανασυνθέτοντας μεθοδικά και προς όφελός τους την εκάστοτε χειραγωγισιμότητα,την ευπιστία και κυρίως τον φόβο της μάζας...
Πόσο πιο κάτω πρέπει άραγε να φτάσουμε μπας και αφυπνιστούμε;Αν αφυπνιστούμε δηλαδή...
φίλη μου Αοράτη, έθεσες με το ερώτημά σου όλα ίσως τα ερωτήματα... και αυτή είναι η αλήθεια... προσωπικά κάποτε πίστευα πως η ιστορία 'διδάσκει' αλλά σήμερα θεωρώ ότι για να διδαχθείς από οτιδήποτε θα πρέπει να έχεις και τον απαραίτητο βαθμό ετοιμότητας... δηλαδή ένα ενεργειακό επίπεδο αντίληψης και ανοιχτότητας που να σου επιτρέπει να 'αφεθείς'... μοιάζει λίγο με τη ρήση του Αριστοτέλη για τα Ελευσίνια Μυστήρια (ου μαθείν τι αλλά παθείν και διατεθείναι)... γιατί φαίνεται πως ο νους διδάσκεται σε ρηχό επίπεδο -γνωσιακό - ενώ το αποτύπωμα είναι βαθύ μονάχα όταν βιώνεται... άλλο να μάθεις για τους σεισμούς, άλλο να βιώσεις τη φρίκη ενός μεγάλου, καταστροφικού σεισμού...
το πήγα αλλού ίσως αλλά το ωραίο σου σχόλιο μου έδωσε την ευκαιρία να προχωρήσω λίγο...
σ'ευχαριστώ πολύ!
στο πολιτικό σου σχόλιο Βιβή που απαντάει από την πλευρά του στο ερώτημα της Αοράτης, νομίζω πως συμφωνώ... επειδή ακριβώς λοιπόν κάποιοι γνωρίζουν τους μηχανισμούς που η ιστορία έχει διδάξει για τη χειραγώγηση των μαζών, έχουν μεγαλουργήσει... θα μου πεις είναι μια απλοϊκή τοποθέτηση... το ξέρω, αλλά είναι μια 'προφανής' αντίδραση...
χαίρομαι που μιλάς για αφύπνιση... θα γίνει άραγε ποτέ και είναι δυνατόν να γίνει συνολικά, κοινωνικά; ή θα πρέπει να γίνει ατομικά και από τον καθένα μας;
να'σαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου