Ωδή στο συρματόπλεγμα
Στον τόπο μου
σύρματα, σύρματα...
Εσύ διατρέχεις
τη μακριά
γραμμή της Χιλής
πουλιά,
ερημιές,
και στο μάκρος
στο πλάτος,
χέρσες εκτάσεις,
σύρματα, σύρματα...
Σ'άλλους τόπους
του πλανήτη
τα
δημητριακά
ξεχειλίζουν,
τρεμάμενα κύματα
σηκώνει
ο αγέρας
πάνω στο στάρι.
Σ'άλλα
χώματα
στα λιβάδια
βελάζουν
θρεμένα και δυνατά
τα κοπάδια.
Εδώ
έρμα βουνά,
χωράφια,
δίχως ανθρώπους,
δίχως άλογα,
μόνο περιφράγματα,
αγκάθια
και άδεια
γη.
Σ'άλλα μέρη
ανθίζουν
τα κουνουπίδια,
τα τυριά,
πολλαπλασιάζεται
το ψωμί,
ο καπνός,
προβάλλει
το λοφίο του
στις στέγες
σαν το κεφάλι
του ορτυκιού,
χωριουδάκια
που κρύβουν
καθώς η κότα
τ'αυγά της
μια φωλιά τρακτέρ
την ελπίδα.
Εδώ
χωράφια
και χωράφια
χωράφια σιωπηλά
χωράφια τυφλά
χωράφια δίχως καρδιά
χωράφια δίχως αυλάκια.
Σ'άλλα μέρη ψωμί,
ρύζι, μήλα...
Στη Χιλή συρματοπλέγματα
Πάμπλο Νερούδα
14 σχόλια:
"Όποιος μπορεί και φορτίζει την ερημιά
έχει ακόμη ανθρώπους μέσα του."
Μπορούμε να αντισταθούμε στη ερημία των νεων καιρών; 'Ισως..εαν και εφ οσον καταφέρουμε να ξηλώσουμε τα συρματοπλέγματα απ την ψυχή μας και δώσουμε στο Νου την ώθηση να βγεί απο τον λήθαργο του.
Όμορφη Κυριακή Αντωνη μου. :)
Κι όμως! Παντού και πάντα μπορούμε ν αποδεικνύουμε κάθε στιγμή ένθεν και ένθεν οτι το σύρμα είναι ψεύτικο..
Καλή σου Κυριακή Νημερτή μου
κι όμως στο χώμα
φυτρώνουν λουλούδια...
Κάποιοι στήνουν συνεχώς συρματοπλέγματα Μαράκι μου γύρω μας αν και βέβαια κι εμείς οι ίδιοι δεν πάμε πίσω σε τούτο το έργο... όμως η σκέψη σου μου άρεσε... και όμορφη εβδομάδα να έχουμε φίλη μου...
τόσο αληθινό όσο και ψεύτικο αγαπημένη μου Ρεγγίνα... έτσι... καλά να είσαι φίλη μου...
κρατώ τούτη την αισιόδοξη φράση σου Ξ.Ι.... να'σαι καλά...
Πολλές φορές, βλέπουμε συρματοπλέγματα εκεί που δεν υπάρχουνε, και άλλες φορές, είναι εκεί και μας ματώνουν, όμως δεν κάνουμε τίποτα για να τα απομακρύνουμε. Σταγόνα σταγόνα υπομένουμε. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
τουλάχιστον, για κείνα που είναι ορατά, για κείνα που κάποιοι άλλοι έχουν στήσει ολόγυρα, οφείλουμε να κάνουμε πράγματα Χάνη... η ορθή πολιτική σκέψη και δράση, ας πούμε... και αυτό είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο και δεν έχει μεταφυσικές ερμηνείες... θεωρώ μαλιστα ότι μπορούμε, πέρα από ακτιβισμούς να είμαστε εν εγρηγόρσει, συνεχώς... με δυο λόγια, ο λάβρυς είναι προτιμότερος από τον απλό πέλεκυ... εργασία εντός, εργασία εκτός...
Φίλε Νημερτή αν κατάλαβα καλά, συμφωνώ μαζί σου. "Εργασία εντός, εργασία εκτός", δράση και λιγότερο νόηση, ώσπου να αισθανθούμε την ελευθερία. Άνθρωπος και πράξη σε ένα μηχανικό έργο αδιάκοπα. Μακάρι να το κάναμε όλοι αυτό. Ίσως καταφέρναμε να κόψουμε έστω και λίγο τα συρματοπλέγματα που κάποιοι πλέκουν γύρω μας.
Καλό βράδυ.
Πολύ δυνατό ποίημα. Εύστοχη η επιλογή σου. Δεν το θυμόμουν. Συρματοπλέγματα κλειδώνουν και τις δικές μας ζωές...
η αλήθεια είναι Χάνη ότι η νόηση, ότι έγινε ιδεολόγημα και μετά δικτατορία, άρχισε μια νοσηρή, καθοδική πορεία... θέλει προσοχή όμως εδώ, δεν υποστηρίζω προσωπικά καμιά επιστροφή στη λεγόμενη μυθική συνείδηση... τούτη αν γινόταν θα ήταν σα να θέλει να αναβιώσει κάποιος το δωδεκάθεο φορώντας απλά χιτώνες... χρειάζεται μια άλλη ματιά, μια άλλη ποιότητα αντίληψης... είναι μια μυστική πορεία αυτή και νομίζω πως εσύ το έχεις περπατήσει αυτό το μονοπάτι... να'σαι καλά...
φίλε δείμε, δεν είναι ίσως από τα γνωστότερα ποιήματα του Νερούδα... προσωπικά θεωρώ ότι έχει έναν εξαιρετικό ρυθμό, εκτός όλων των άλλων... καλό σου βράδυ
΄Οταν είναι κάποιος διπωμάτης ό,τι θέλει γράφει ...
Δηλαδή το ίδιο το ποιητικό γεγονός δεν σε συναρπάζει Avenida;
Δημοσίευση σχολίου