Σάββατο, Σεπτεμβρίου 03, 2011

Η μετάσταση του ποιητή...



            «…Μπορεί να ειπεί κανείς πως ένα είναι το κύριο γνώρισμα του ποιητή. Ο αγώνας του για την αυτοκάθαρση. Την άποψη αυτή διατύπωσε ο ίδιος ο Σεφέρης στις Μέρες (Μ2, 54): "Όποιος είναι καθαρός, είναι ποιητής"...
            ...Η αυτοκάθαρση του ποιητή συνδέεται άμεσα με ό,τι κράτησε να λέγεται φυσικό ταλέντο. Το χάρισμα του ποιητή, εκείνο το ξεχωριστό στοιχείο που του εμπιστεύεται η φύση, είναι το φυτουργικό κεφάλαιο ενός συνόλου από πλεονεκτικές ανελίξεις, που όλες συγκλίνουν και κορυφώνονται στην πραγμάτωση της αυτοκάθαρσης.
            Η φύση στην περίπτωση τούτη είναι μια σκοτεινή πηγή χορηγίας, που εκφράζεται σαν τυχαία εύνοια, σαν μια ανεξέλεγκτη συρροή εύεργων συνιστωσών στη δέσμη μιας δυναμικής αρμονίας, ή και ακόμη σα θεία ιδιοτροπία εκλογής…

            ...Εάν ο επίδοξος ποιητής δεν προχωρήσει πέρα από τη θέαση του κόσμου, εάν δεν διασπάσει τον κλοιό των πραγμάτων μέσα στον οποίο λειτουργεί η απλή δράση του αισθητηριακού του οπλισμού, εάν δεν ζητήσει το στερεό σχήμα μιας παρουσίας, εκεί που τελειώνοντας τα ένυλα όριά του κόσμου ανοίγεται η υποθετική διάσταση της απουσίας, εάν δεν πατήσει σε κάποιο πλήρωμα δυνάμεων, που καθώς διαδέχεται τη γύμνια των πραγμάτων καταργεί το νόημα του κενού, εάν τέλος πάντων, δεν συνδεθεί με την αδιάφορη μέριμνα της φυσικής πραγματικότητας που κρύβεται πέρα και πίσω από τις παραστάσεις μιας ευκλείδειας προοπτικής, ούτε είναι ούτε και θα γίνει ποιητής. Γιατί θα'χει απομείνει δώθε από τις Συμπληγάδες του αργοναυτικού πεδίου.

            Εδώ βρίσκεται η λαμπρή αλλά και η επίβουλη διαφορά που κάνει τον ποιητή σε σύγκριση με το στιχοπλόκο, το δημοσιογράφο, τον επιστήμονα συγγραφέα, το ρήτορα, και τους κάθε λογής πράκτορες του γραπτού λόγου.
            Και εδώ κρύβεται ο κακός δαίμονας των παρανοήσεων αναφορικά με τις αξιολογικές αποτιμήσεις των ποιητών. Να συγχέουμε, λόγου χάρη, ή και να ταυτίζουμε ποιοτικά το Σολωμό με το Βαλαωρίτη και τον Καβάφη με το Σικελιανό...

            ...Με την μετάσταση του ποιητή στην περιοχή που βρίσκεται πέρα από την επίπεδη εικόνα του κόσμου, πέρα από τη φωτογραφική καθήλωση των πραγμάτων και τη βουβή επανάληψη της καθημερινής τριβής, δεν εννοώ τη διαφυγή του στην αοριστία κάποιας μεταφυσικής.
            Αντίθετα, περιγράφω κάτι λαγαρό και πολύ συγκεκριμένο. Θα έλεγα πως είναι ο ίδιος ο κόσμος που τον βλέπουμε και τον περπατάμε, με τη διαφορά πως τον δορυφορεί και μια άλλη απαραίτητη διάσταση. Κάτι σαν υπόνοια βάθους, σαν η ανάποδη όψη του κόσμου ή το συμπληρωματικό του μισό, που ολοκληρώνει και γεωδαιτεί τη λειτουργική του αυτάρκεια. Αυτό το ουσιώδες περίβλημα, η πνευματική άλως της ύλης, δεν γίνεται να απομονωθεί από τη ζωή. Όπως δεν γίνεται "να χωρίσει κανείς το κύμα από τη θάλασσα". (Μ1, 123)...

            ...Το μυθικό τοπίο, αντί για το φως του ήλιου που γυμνώνει το κόσμο, διαλύει δηλαδή τις σχέσεις των φαινομένων και εκθέτει τα πράγματα στη μόνωση μιας παρατακτικής τυχαιότητας, κολυμπάει μέσα στο φέγγος μιας υποβολής που ζωντανεύει και αισθητοποιεί την αθέατη σύσταση και τις κρυφές συναρτήσεις της πραγματικότητας.
            Το ληθαργικό κοίτασμα της φύσης, εκείνο το βάθος των πραγμάτων που ο Ηράκλειτος το ονομάζει "αφανή αρμονία", παίρνει τη θέση του εξωτερικού κόσμου, και γίνεται η νέα γη μέσα στην οποία ο ποιητής Κολόμβος περιδιαβάζει, στοχάζεται, θαυμάζει και τραγουδεί.
            Εάν η περιγραφή της πραγματικότητας δεν γίνεται μέσα από το καλειδοσκόπιο αυτής της μυθικής θεώρησης θα μείνει μια πεζή περιγραφή έξω και μακρυά από την ποίηση...»


Δημήτρης Λιαντίνης Ο Νηφομανής

21 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Εκ των πραγμάτων η Ποίηση είναι Δράση... Ποιώ-Πράξη-Βίωμα....

Αρχικά η εξερευνητική Εμπειρία ξεκινά από την αυτοκάθαρση..
αφαιρετική Πράξη
και Ενισχυτικές Δυνάμεις να Υψώνουν τηνουσία πέρα από τις Γήινες Κορυφές...

Στην πορεία
η φιλοσοφική αναζήτηση κάνει τον Ποιητή να νιώσει μέρος του ΟΛΟΥ και να Εξερευνεί πιο πλατιά το Σύμπαν
από Μέσα προς τα Έξω
με καταδύσεις απύθμενης Τόλμης
και Ορειβασίες Ριψοκίνδυνης Αιώρησης στην Αερόσκαλα προς το Απέραντο...

η ΠΟΙΗΣΗ χρησιμοποιεί συνειδητά τη Γλώσσα,
μα έχει την επίγνωση πως ΔΕΝ εξαρτάται από αυτη για να Υπαρξει...

Σε μία κοινωνία Οντων Υψηλής Πνευματικότητας η Επικοινωνία θα υφίσταται με δίχως κραυγες, συλλαβισμούς και λέξεις...
με νεύματα και κίνηση ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ Εσωτερικότητας...

ΔΡΑΣΗΣ του ΝΟΥ, δηλαδή, Υπεροχε Νημερτή...

ΤΟΤΕ... ΟΛΑ θα είναι ΠΟΙΗΣΗ...

και αυτα τα ΟΝΤΑ υψηλής Πνευματικότητας οιυ θα συνθέτουν τον τότε Κόσμο, ΟΛΑ θα είναι ΠΟΙΗΤΕΣ... μικροί ή μεγάλοι ΘΕΟΙ... ή κομματια από το ΠΑΖΛ της ΔΥΝΑΜΗΣ που δημιούργησε το ΣΥΜΠΑΝ...


ΦΙΛΙ.... ποίημα με δίχως λέξεις!!!

AERIKO είπε...

Άψογος..!! Βεβαια για να δεις τη γυμνια των πραγμάτων πρέπει να υπερβείς τον εαυτο σου δηλαδη τον βαθύ υπαρξιακό πόνο σου να ταυτιστείς με την ομορφια της απλοτητας και να νοιωσεις πως εισαι το ποιημα.Τοτε εισαι λειτουργικα αυταρκης..εχεις ξεφυγει απο την παγίδα του θαμπους και ποιεις με το φεγγος μια αλλης ενόρασης.Για μενα ποιηση ειναι το βίωμα..εκφρασμένη λιτα χωρις φιοριτουρες με λέξεις που σε κανουν να σιωπας να τις ξαναδιαβαζεις ..οι αιμάτινες λέξεις της χωμάτινης ύπαρξης είναι μέθεξη.

Άξιοι όσοι περνουν μαχιμα αθόρυβα σιωπηλά και ταπεινα τις Συμπληγάδες.!!

:))

Νimertis είπε...

στο πρώτο μισό των όσων μου έγραψες Κάκια μου, ομολογώ με βρίσκεις να συμπλέω μαζί σου...
από και και κάτω όμως, δηλαδή στην 'κοινωνία Οντων Υψηλής Πνευματικότητας' με βρίσκεις απέναντι, όπως άλλωστε ίσως θα το περίμενες κιόλας...
θυμάμαι, νεαρός που διάβαζα εγχειρίδια Θεοσοφίας και μιλούσαν για την τελευταία Υποφυλή της Εβδόμης Φυλής που θα αποτελείται από ασώματους, άσαρκους υπερνόες και κάποια άλλα τέτοια παρόμοια... αν υποτίθεται, αυτό είναι το 'σχέδιο' της όποιας Ιεραρχίας, είμαι τυχερός που δεν θα υπάρχω για να το ζήσω... να ξέρεις πως είσαι κι εσύ τυχερή...
γιατί αυτός θα είναι ένας αληθινός 'εφιαλτόκοσμος' Κάκια μου, καμιά σχέση με την Ποίηση ή με όποια άλλη ευγενική δράση του ανθρώπου... θα είναι η υπερ-φασιστική, ανηδονική και ευγονικά 'τέλεια' κοινωνία των τέλειων νοών που δεν θα είναι ανθρώπινα όντα... κάτι άλλο θα είναι που δεν θέλω καν να συζητήσω...
έχεις θεοποιήσει το Νου, το έχω καταλάβει από τις πρώτες στιγμές που σε αντάμωσα ιντερνετικώς και δεν ξέρω το γιατί... πως μπορείς να εμπιστεύεσαι τον μεγαλύτερο απατεώνα που δημιουργήθηκε στο σύμπαν;

σε φιλώ...

Νimertis είπε...

ναι Αερικό μου, το βίωμα είναι ποίηση, κι εκεί νομίζω είναι και ο πυρήνας του Λιαντίνη... η ποίηση δεν είναι γραφή, αυτό είναι μια δραστηριότητα των μορφωμένων ανθρώπων... ευτυχώς, δεν μπορούμε παρά μονάχα αποφατικά να προσεγγίσουμε την Ποίηση... όπως και το Θεό...
να'σαι καλά φίλη μου...

~reflection~ είπε...

Εχω "κλίση" προς τους Απατεώνες, μάτια μου!!!

χι χι χικ..

Απεγκλωβίζω την Ηδονή από το Σώμα,
είναι εξάλλου καθαρά εγκεφαλική υποθεση...
-αυτο για το "ανηδονική" που ανεφερες.

Δεν εχω διαβασει την Προφητεία που ανεφερες...
Αναφέρθηκα σε ένα Σενάριο Επιστημονικής ίσως φαντασίας,
το οποίο νομίζω αγγίζει το Ιδανικό της ΖΩΗΣ και του Ανθρωπου.

Νημερτή, ΑΝ ΟΛΟΙ οι άνθρωποι είχαν λύσει το βιοποριστικό και είχαν ενα Υψηλό Επίπεδο Ζωής, που θα το διακατείχε η Υγιείς Μακροζωία, τότε θα βιώναμε την Ελίτ της Αρχαίας Ελλάδας..
αν ΑΥΤΗ η Ιδανική κοινωνία άντεχε να αυτοσυντηρεί τον Εαυτό της και να τον προασπίζει για μία χιλιετία, νομίζω ο Πλάτωνας κι ο Πυθαγόρας θα άφηναν απογόνους -εξω από πολεμους και υλικες φθορες ανούσιας διεκδίκησης- πολύ πιο Υψηλούς από τους ίδιους...

Γιατί οι Αρχαίοι Έλληνες εστίασαν στο ΝΟΥ?...

Φυσικά και η κοινωνία τότε έβριθε από ερωτικά όργια...
μα...
ήταν η γαρνιτούρα στο κυρίως Πιάτο..

και ΠΑΝΤΑ στην Ιστορία του Επίσημου Γεύματος {και της ΖΩΗΣ} μένει το ΙΔΙΟ το ΚΥΡΙΩΣ πιατο... και όχι ΤΙ το συνόδευε....

Η ΦΥΣΗ του ΑΝθρωπου είναι αΣυνορης Εξελιξης..

Δε δεχομαι την τρωτότητα να επιβάλλεται του Μεγαλείου..
ούτε την Αδυναμια της Δύναμης...

Η ΔΥΝΑΜΗ θα γραψει την Ιστορία, Νημερτή...
και ΕΔΩ χρειάζεται να γραφει, για να την κοινωνήσουν οι Νεες Γενιες...

η Αδυναμία θα συμπληρωσει τα Κενα της Ανθρωπινης Φύσης..

και ΟΛΑ μαζί ως ο ΜΕΓΑΣ Συγκερασμός θα Ορίσουν τον Ιδανικό Άνθρωπο πανω από αμαρτίες γονέων...

η στιγμή που η ΥΛΗ θα αποκτήσει παλι την ΘΕΣΗ που της αρμοζει ΑΛΗΘΙΝΑ,
και θα παψει να θεοποιείται,
τότε ο ΝΟΥΣ θα κυριαρχήσει, ως πραμγατικά του Αρμόζει...

γιατι ΓΡΑΦΕΙΣ, Νημερτη?...
γιατι παιδευεις το Νου σου?..

γιατι δεν αναλόνουμε την ΤΟΣΗ μας ΕΝΕΡΓΕΙΑ σε δρασεις του Κορμιου?...

γιατι, Υπεροχε Νημερτη, εχουμε αντιληφθει πως το ΜΕΓΑΛΕΙΟ της δημιουργίας είναι Προϊόν Σκέψης!!!


ΦΙΛΙ.... νοερής προσεγγισης....
γιατι Λογω της Αποστασης αν περίμενα το ΣΩΜΑ να υπερνικήσει τα χιλιομετρα θα εμενα απραγη στο θεμα του Φιλιού!!!

ειδες?...

παλι χρωστας ΧΑΡΗ στον Γιγαντα ΝΟΥ!!!!!!

~reflection~ είπε...

{Ανάσα!!!}

Ανώνυμος είπε...

Χμμμ!

Χρειάζεται κάτι παραπάνω reflection!

~reflection~ είπε...

όπως Δημήτρη?...

κατι παραπανω από τον Συγκερασμό Αδυναμίας Δύναμης?..

Περιμένω την αντιπρόταση...

Αφού το ψάχνουμε ας το φτασουμε ως τη Λύση του τουλάχιστον....

ΦΙΛΑΚΙ...

Ανώνυμος είπε...

Δεν αρκεί άπλα και μoνο η Σκεψη ..

Θέλει αυτό το κάτι παραπάνω

~reflection~ είπε...

ΟΛΑ από μια ΣΚΕΨΗ ξεκινούν, Δημήτρη...

Ποτέ καμία Πράξη αυτοσχέδιας παρόρμησης δεν καρποφόρησε Οφέλιμα...

Προηγείται η Βαθιά Σκέψη και έπειτα η πραγματωση που φυσικά ως αναφερεται η ΑΥΤΟκαθαρση, απαιτεί πρωτα ΑΥΤΟπραγματωση κι έπειτα στροφή προς τα ΕΞΩ...

Αμετρητα Φιλιά...

Νimertis είπε...

Λοιπόν Κάκια,
Πρώτον, η ηδονή δεν απεγκλωβίζεται, μην το παλεύεις... μάχη με τους ανέμους είναι...
επίσης, το 'ανηδονική' γιατί το συνέδεσες με το φρόνημα της σάρκας; [για ψάξτο λίγο αυτό... δεν διαβάζεις προσεκτικά τελικά, ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΚΑΦΕΣ]
Δεύτερον, δεν μίλησα για Προφητεία... μίλησα για Θεοσοφία... [τα μπουρδούλωσες... τέλος πάντων...]
Γράφεις [κι εδώ αληθινά, καράφλιασα για να χρησιμοποιήσω έκφραση πεπαλαιωμένη αλλά χρήσιμη]… «Νημερτή, ΑΝ ΟΛΟΙ οι άνθρωποι είχαν λύσει το βιοποριστικό και είχαν ενα Υψηλό Επίπεδο Ζωής, που θα το διακατείχε η Υγιείς Μακροζωία, τότε θα βιώναμε την Ελίτ της Αρχαίας Ελλάδας…» ποια ΕΛΙΤ; Κάκια; Θέλουμε Ελιτ; Τς, τς, τα, δεν είσαι σε φόρμα μου φαίνεται!!!
Οι Έλληνες –και όχι Αρχαίοι και Νέοι – εστίασαν μόνο στο ΝΟΥ; Μηπως γνωρίζεις τι εννοούσε ο Εμπεδοκλής με την λέξη ‘νους’, ο Πυθαγόρας ή ο Ηράκλειτος Κάκια; Το γνωρίζεις; Είσαι βέβαιη πως έχει σχέση με ό,τι λέμε σήμερα; [έλεος, πριν 30 χρόνια τις έκανα αυτές τις συζητήσεις!!!]
Τα όσα ακολουθούν πιο κάτω, αρνούμαι να τα αναλύσω Κάκια μου… ένα έχω να σου πω ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΗΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΟΡΜΙ-ΣΑΡΚΑ-ΝΟΥΣ-ΠΝΕΥΜΑ…κλπ, φύγε ρε παιδάκι μου, μην κολλάς!!
Και διάβαζε πιο προσεκτικά!
Απαράδεκτο για σένα αυτό το σχόλιο!!!

~reflection~ είπε...

η Ηδονή από ΠΟΥ πηγαζει Νημερτη?..

Νιώθω από τη Σαρκα..
γιατι οι Βουδιστες την συνδεουν αμεσα με την Επιθυμία?...
Ποιος είναι ο Ηθικός αυτουργος της Επιθυμίας λοιπόν?...


Ειναι εύκολο να πω πως δενκατεχω μεταπτυχιακό σε κανενα τομεα Φιλοσοφίας..

Λοιπόν...
δεχομαι να διδαχτώ..
γι'αυτο σε επισκέπτομαι...

Εσυ γνωρίζεις πιο πολλά... Είναι κοινως αποδεχτό και το σεβομαι...

Δεν υπερτίμησα τον Εαυτό μου ποτέ...
είπα μία βλακεία?..
οκ..
το δεχομαι...

μα εχω το σθενος να Ρωτησω για να μάθω...

Τι εννοούσαν οι Αρχαίοι όταν αναφερόντουσαν στο ΝΟΥ?..

Σε κουραζω?..
το φανταστηκα...

Είναι ότι ΕΓΩ είμαι χρονια πίσω απο Σένα Υπεροχε Νημερτη..

μα.... οποιος Προηγείται θα μπορούσε να διδάξει οσους έπονται..

Μπορείς να αποποιηθείς τον Αυστηρό Κριτή και να γίνεις Δάσκαλος ..

και μαθαίνω εύκολα να ξέρεις..

αρκει να μην υποτιμάς την ικανότητά μου να Μάθω!!

ποτε δεν ήρθα να πουλήσω Μούρη ή οτιδήποτε..

Συμπερασματικα αναφερω πως αυτηντην περίοδο που μαλλον θα διαρκέσει καιρο διακατεχομαι από ΔΥΟ βασικα χαρακτηριστικά συμπεριφορας:

1. εχω ροπή προς τους Απατεώνες
2. είμαι απαραδεκτα μη τεκμηριωμενης Θεσεως και αδικαιολόγητα Αδιάβαστη!!!

το Πρωτο δε βελτιώνεται.. κατεληξε μαλλον γονιδιακή κληρονομιά μου...

το Δευτερο μπορείς με βοηθήσεις να το διορθωσω..

αλλα....
ξερω:

1. δεν υπαρχει χρόνος
2. δεν αναλώνεσαι σε όσα συζητούσες πριν 30 χρόνια
3. εξάλλου τι θα κερδίσεις ΑΝ βελτιώσω εγω το Μέσα μου?..

ΦΙΛΑΚΙ... ετσι.... γιατι οτι κι αν ειπώνεται εγω εδω δεν βρισκομαι γι ανα Δικάζω τον κάθε blogger...

Συγνωμη για τις αρλούμπες μου που λεει κι ο Στρατής....

να που πρωτη φορα ΑΝ και σε διαφορετικά Πεδία Συζήτησης συμφωνείτε εσείς οι δύο..

και το ΘΕΜΑ συμφωνίας???

εκπλήσσομαι..

μία ΤΡΕΛΟτσιγγανα αμόρφωτη!!

χικ...

Εφυγα......

Νimertis είπε...

όπως έγραψα και στο Μαύρο Ρόδο Κάκια μου, ίσως ήρθε η ώρα, μετά από σχεδόν τρία χρόνια εξωστρεφούς δράσης στο Νετ, να αποσυρθώ ήρεμα και ωραία στη σπηλιά μου... δεν μου αρέσει καθόλου να πληγώνω ανθρώπους και μάλιστα αγαπημένους, όπως εσύ...

τελικά, θα έπρεπε να υπάρχει και ένας 'επιμελητής' από τον Blogger για να μην αφήνει τέτοια σχόλια, όπως το δικό μου να βγαίνουν προς τα έξω... διότι ναι μεν, δεν παίρνω πίσω την ουσία όσων έγραψα, το ύφος όμως είναι απαράδεκτο...

λέω πως ίσως ήρθε η ώρα μου... ίσως...

να είσαι καλά μάτια μου...

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα φύγει κανένας.. Για ηρεμήστε λίγο:)

AERIKO είπε...

Eαν αποσυρθεις ωραια και ησυχα στη σπηλια σου θα ερθω ως εκει με ενα ηχειο στο τερμα με ασματα αοιδων της πιστας και θα βγεις...λεει...με το μαλλι ορθιο απο φρικηηη...να μη με λενε μαρια αν δεν το κανω...

Και δεν γελω καθολου....!! Τι θα διαβαζω εγωωω εεε; Μια γειτονια ειμαστε τοσο καιρο...ξαναλεω τι θα διαβαζω..!!! επηξα εσκασα μεχρι να σας ανακαλυψω...για σκεφτειτε ποσος κοσμος ωφελειται απο τα γραπτα και των δυο σας..

Η ένταση χρειαζεται καμια φορα για μενα δειχνει ποσο υγιης ειναι η φιλια σας.

Αλλα αν φυγεις θα ερθω λογω τιμης η ιδια να σε βγαλω απο κει...ελεος δηλ.

Γκρρρρρρρρρρρρ..:(

Νimertis είπε...

Εάν πρόκειται το ήρεμο σπήλαιό μου να γίνει... ντίσκο [που τις θυμήθηκα...] ας το σκεφτώ και πάλι...

Να΄στε καλά φίλοι μου
Δημήτρη

Αερικό...

έρχονται και στιγμές κλονισμού... πώς να το κάνουμε....

Ρένα είπε...

Καλημέρα Νημερτης.Πάντα οι αναρτήσεις
σου είναι γνώση για όσους σε διαβάζουν.Σε ευχαριστούμε να είσαι πάντα καλά.

Νimertis είπε...

Να'σαι καλά Ρένα, ευχαριστώ.

Fanypap είπε...

Για να πω την αλήθεια, με τράβηξε στο blog σου η φωτογραφία του Καθηγητή Λιαντίνη, που είμαι φανατική θαυμάστριά του! Δεν θα πάρω μέρος στην αντιπαράθεσή σας, δεν θα μπορούσα άλλωστε, γιατί, μια απλή ζωγράφος είμαι και εραστής της ποίησης! Το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να ζωγραφίζω τις εικόνες σας, και τα συναισθήματά σας, όσα μπορώ να συλλάβω.Μου αρέσουν πολύ οι αναλύσεις σας, και ο τρόπος που σκέφτεστε, θα σας διαβάζω τακτικά.μπράβο σας!

Νimertis είπε...

Καλησπέρα Φανή, χαίρομαι που βρήκες ενδιαφέρουσες τις τοποθετήσεις όλων... καλές εμπνεύσεις εύχομαι...

Χάρης Ελευθεριάδης είπε...

οταν η φιλοσοφια συναντα την μεταφυσικη αυτο λεγεται Λιαντίνης..