Φυγή
Δὲν ἦταν ἄλλη ἡ ἀγάπη μας
ἔφευγε ξαναγύριζε καὶ μᾶς ἔφερνε
ἕνα χαμηλωμένο βλέφαρο πολὺ μακρινὸ
ἕνα χαμόγελο μαρμαρωμένο, χαμένο
μέσα στὸ πρωινὸ χορτάρι
ἕνα παράξενο κοχύλι ποὺ δοκίμαζε
νὰ τὸ ἐξηγήσει ἐπίμονα ἡ ψυχή μας.
H ἀγάπη μας δὲν ἦταν ἄλλη ψηλαφοῦσε
σιγὰ μέσα στὰ πράγματα ποὺ μᾶς τριγύριζαν
νὰ ἐξηγήσει γιατί δὲ θέλουμε νὰ πεθάνουμε
μὲ τόσο πάθος.
Κι ἂν κρατηθήκαμε ἀπὸ λαγόνια κι ἂν ἀγκαλιάσαμε
μ᾿ ὅλη τὴ δύναμή μας ἄλλους αὐχένες
κι ἂν σμίξαμε τὴν ἀνάσα μας μὲ τὴν ἀνάσα
ἐκείνου τοῦ ἀνθρώπου
κι ἂν κλείσαμε τὰ μάτια μας, δὲν ἦταν ἄλλη
μονάχα αὐτὸς ὁ βαθύτερος καημὸς νὰ κρατηθοῦμε
μέσα στὴ φυγή.
Γ. Σεφέρης
14 σχόλια:
Δεν κλείνει κύκλο η Αγάπη
αν δε μοιραστεί Φυγής Απόπειρα
κι αν δε νιώσει Απώλεια και Πόνο...
και αλλιώς πως, αναρωτιέμαι, θα γραφτεί το Ποίημα?...
Σε φιλώ...
"Εκείνο το "όχι" δεν το επανέλαβε η ηχώ, ήταν πολύ βαρύ για να το μεταφέρει."
ΌΧΙ το ύψος της αγαπης δεν φαίνεται στη φυγή αλλα αυτη είναι μια μεγάλη αλήθεια εντελώς ανευχάριστη και διόλου ποιητική..οπότε..οτι κι αν πω λίγο θα είναι.
Ανήκω στους ασυμβίβαστους ουτοπιστές....Όλα γεννιούνται και πεθαίνουν μέσα μας..και αναγεννιούνται φυσικά.Το τελευταίο οι άνθρωποι απλά το προσπερνούν.
Η Αγάπη είναι το μόνο συναίσθημα που δεν πεθαίνει μέσα μας απαξ και ριζώσει..οσο κι αν προσπαθουμε να το σκοτώσουμε κατα διαστήματα..τα γιατί τόσα όσοι και οι άνθρωποι..όσες και οι αλήθειες τους.
Χαμογελαστή Καληνύχτα. :))
Πόσο μου ταιριάζει σήμερα...
θα το φορέσω! και
στους δρόμους θα βγώ...
αναζητώντας.
Τη φυγή
που έχασα...
Την αγάπη
που δεν έζησα...
Να έχεις μια όμορφη μέρα...
Πολύ δυνατό ποίημα από τα αγαπημένα μου του Σεφέρη. Η αγάπη ψάχνει, προσπαθει να εξηγήσει τον εαυτό της μέσα από το τέλος και την απουσία.
ναι έτσι είναι... ψηλαφεί η αγάπη
ζητάει κάποιες στιγμές εξήγηση
καίγεται άλλες, από το τόσο πάθος
έτσι είναι
κι η φυγή μοιάζει με επιβεβαίωση της αυτοσυντήρησης της φύσης
με τη επιτακτική της ανάγκη να συνεχίσει αν υπάρχει!
ένα αριστούργημα τούτο το ποίημα του Σεφέρη, το λατρεύω
καλό απόγευμα
οι λέξεις σου δυνατές Κάκια μου... αληθινά, πως αλλιώς;
ναι Αερικό μου, η Αγάπη ίσως δεν πεθαίνει... όμως, κομμάτια δικά μας πεθαίνουν... οι τελευταίοι στίχοι αυτού του ποιήματος του Σεφέρη με άγγιξαν ιδιαίτερα... πολύ όμορφα όσα μου έγραψες... σε φιλώ...
κι εσύ να έχεις όμορφες ημέρες Ευαγγελία... σ'ευχαριστώ!!
Ναι φίλε μου Κώστα και νομίζω δεν έχει γράψει πολλά ανάλογα ο σημαντικός αυτός ποιητής... κάνει μια συνοπτική αφήγηση από την Αρχή ως το Τέλος με τόσο ιδιαίτερο τρόπο...
είναι από τα πολύ αγαπημένα Σιλένα... με τον συγκεκριμένο ποιητή δεν μπορώ να πω ότι τα πάω πολύ καλά όμως έχει στιγμές αριστουργηματικές... να΄σαι καλά φίλη μου!!
Στη φυγή..
η αρχαία μοναξιά διαλύεται μόνο από την Αγάπη που πλαταίνει την ύπαρξη και μαζί τη βαθαίνει.
Είναι ευτυχής όποιος φεύγει. Σημαίνει πως κάποτε ήρθε!
υπέροχο αυτό Ρεγγίνα μου... αρχαία μοναξιά... ρίγος...
"Εσύ που φεύγεις κι εγώ που μένω", καθώς λέει και το τραγούδι... καλησπέρα Γουίκα...
Δημοσίευση σχολίου