Νημερτής

GEORGE BACOVIA

Καύσων

Υπάρχουν μερικοί νεκροί στην πόλη μας, καλή μου^•για τούτο άλλωστε κι έσπευσα στα δικά σου τα δώματα:
στην πόλη μας, σου λέω, μέσα στα φέρετρά τους,
από τη ζέστη σήπονται αργά-αργά τα πτώματα.

Οι ζωντανοί κι ετούτοι περπατάνε και σήπονται
με τον πηλό τους απ’ τον καύσωνα ιδρωμένο^•
μυρίζει πτωματίλα η ατμόσφαιρα, καλή μου,
κι απόψε το βυζί σου φαντάζει πιο πεσμένο.

Ράντισε τα χαλιά σου με άρωμα δυνατό
και ροδοπέταλα άσε με να σου ρίξω στο σώμα^•
τριγύρω μας, σου λέω, κουρνιάζει ο θάνατος
και σήπεται της πόλεως αργά-αργά το πτώμα.

Απόδοση στα ελληνικά: Βίκτωρ Ιβάνοβιτς

Plumb, 1916

George Bacovia

Μαζί σας…

Καλύτερα αφανής, μοναχικός
κι αδιάφορος να φεύγεις από τώρα^•σ’ ετούτη τη γεμάτη χιούμορ χώρα
καλύτερα αφανής, μοναχικός.

- Μεγάλοι εσείς, χαμένοι πριν την ώρα
σε κύκλο βάρβαρο, χωρίς στοργή - ^•
γι’ αυτό άλλωστε φημίζεσαι εν τη Ανατολή,
ω χιουμοριστική, πικρή μου χώρα…

Απόδοση στα ελληνικά: Βίκτωρ Ιβάνοβιτς

Cu voi, 1930

GEORGE BACOVIA
Από τον ΒΙΚΤΩΡ ΙΒΑΝΟΒΙΤΣ

(1881-1957) (πραγματικό όνομα: Τζώρτζε Βασιλείου), γεν. 17 Σεπτεμβρίου 1881, στην πόλη Μπακάου της Μολδαβίας. Στα παιδικά και εφηβικά του χρόνια εκδηλώνει κλήσεις για την ζωγραφική και την μουσική (παίζει βιολί). Μετά από μερικά χρόνια σε στρατιωτικό κολέγιο του Ιασίου, αποφοιτά από «πολιτικό» λύκειο, στο Bacău. Δημοσιεύει το πρώτο του ποίημα το 1899, στο περιοδικό Literatorul [‘Ο Λογοτέχνης’], που διευθύνει ο ποιητής Alexandru Macedonski. Σπουδάζει νομικά στο Ιάσιο και στο Βουκουρέστι, έως το 1911. Δεν άσκησε ποτέ την δικηγορία, αλλά χρημάτισε μικροϋπάλληλος στην δημόσια διοίκηση^• εργάσθηκε επίσης ως βιβλιοπώλης, λογιστής, καθηγητής σχεδίου. Το 1916 εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή, Plumb [‘Μολύβι’], για την οποία βραβεύεται από το Υπουργείο Τεχνών, αλλά μόλις το 1923. Επίσης βραβεύεται από την Εταιρεία Ρουμάνων Συγγραφέων (1925) και του απονέμεται το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1934). Το 1933 εγκαθίσταται στην ρουμανική Πρωτεύουσα. Περιθωριοποιείται από το κομμουνιστικό καθεστώς. Επανέρχεται στην λογοτεχνική ζωή της χώρας μετά το 1956, λίγο πριν πεθάνει (Βουκουρέστι, 22 Μαΐου 1957). O Bacovia φέρνει στη ρουμανική ποίηση το κλίμα του υστερο-Συμβολισμού, αντίστοιχο (τηρουμένων όλων των αναλογιών) με τον «καρυωτακισμό» στην Ελλάδα.
Άλλες ποιητικές συλλογές: Scântei galbene [‘Κίτρινοι σπινθηρισμοί’] (1926), Cu voi [‘Μαζί σας’] (1930), Poezii [‘Ποιήματα’] (1934), Comedii în fond [‘Κατά βάθος κωμωδίες’] (1936), Stanţe burgheze [‘Μπουρζουάζικες στροφές’] (1946).

Από Poeticanet