Σάββατο, Ιουνίου 18, 2011




Με αφορμή και μια ανάρτηση της φίλης παρείσακτης

Ένας από τους λόγους που από πολύ νέος είχα μια αυξανόμενη αντιπάθεια σ’αυτό που λέγεται ‘πνευματικός κόσμος της χώρας’ ήταν και αυτό που ζούμε έντονα όλο αυτό το διάστημα… η απραγία, η δειλία και η ‘στωική’ αταραξία τους… στην ουσία η αγάπη τους για το βόλεμα και το χουζούρεμα… ένα είδος cocooning δηλαδή… θα πει κανείς πως δεν ήταν πάντοτε έτσι και δεν ισχύει για όλους… σύμφωνοι… ισχύει για τους περισσότερους κι αυτό δεν μειώνει καθόλου την αηδία που αισθάνομαι… οι εξαιρέσεις δεν με αφορούν αυτή τη στιγμή, είναι πάντοτε διακριτές, λάμπουν και γίνονται, φυσικά στόχος…
...εξομολογούμαι πως αν δεν είχα ‘θητεύσει’ επί δεκαετίες επαγγελματικά στον λεγόμενο ‘τεχνικό κόσμο’, σε έναν κόσμο όπου απαιτείται να είσαι συγκεκριμένος, σαφής και αποτελεσματικός –στα όριά σου βέβαια και με κόστος ένα ψυχικό στέγνωμα που μπορεί να σε αφυδατώσει – ίσως να μην με ενοχλούσε και τόσο που οι ‘ενώσεις λογοτεχνών’ -για γέλια και για κλάματα οι περισσότερες από αυτές- και η Ακαδημία και όλοι αυτοί οι ‘ποιητές’ και ‘συγγραφείς’ και ‘στοχαστές’ και λοιποί έχουν επιδείξει τον μέγιστο ραγιαδισμό, είναι προσκυνημένοι, ελεεινοί οσφυοκάμπτες και, αίφνης, λάτρες του εφικτού, όταν στις γελοίες συνεντεύξεις τους, προτρέπουν να ζητάμε το αδύνατο, σε μια εντελώς ποιητική διάσταση βέβαια… όταν βρεθούν μπροστά στον κίνδυνο να χάσουν έστω και ένα ευρώ, όλα πάνε περίπατο… σκύβουν το ‘σοφό’ κεφάλι τους με τόση ευκολία που θα θαύμαζε και ακροβάτης!
Σε εποχές πολιτικής νανοκρατίας, όπου όλος ο κόσμος είναι έξω, οι πάντες είναι ανάστατοι και η εμετική λαγνεία των ΜΜΕ στους ‘δανειστές’ μας βασιλεύει, κανένα ‘ανάστημα’ δεν έχει βγει με παρρησία και τόλμη, με ρίσκο να τα χάσει όλα και να φωνάξει… ένας υπέργηρος Θεοδωράκης… άντε κανά δυο ακόμα… οι 'τελειωμένοι' δηλαδή, οι ‘ακίνδυνοι’, το χτες… γιατί οι άλλοι, οι ‘μάχιμοι’, οι πολυβραβευμένοι, οι διακριθέντες στο άθλημα του πνεύματος… αυτοί σκέφτονται τις επιχορηγήσεις, τι θα γίνει με τους μισθούς τους, τι θα έχουν να χάσουν αν σηκωθεί καμιά μέρα ένα τσουνάμι από τον κόσμο και τους πάρει όλους ο γέρο-διάολος…
...τώρα, πολλές φορές πάλι, έχω αναρωτηθεί, τι είναι αυτό το φοβερό ένδον σκότος που ακόμη και σε έναν πνευματικό άνθρωπο, παραμένει τόσο ισχυρό ώστε η μικροπρέπεια, η αναξιοπρέπεια, το κυνήγι της καρέκλας και ο ραγιαδισμός να φαντάζουν ανίκητα μεγέθη και ανυπέρβλητα; Μήπως, λέω μήπως, αυτή ακριβώς η εμβάθυνση και η καλλιέργεια σε ένα τμήμα –μια εσωτερική μας περιοχή- αφήνει πρωτόγονα και σχεδόν χέρσα όλα τα άλλα; Δηλαδή εκλεπτυσμένοι νόες με βάρβαρα ένστικτα; Και πως γίνεται, γενικά μιλώντας, να εξελίσσεται μονάχα ένα τμήμα μας; Νοητικός ιμπεριαλισμός από τη μια και χθόνιος συναισθηματικός αταβισμός από την άλλη; Δεν θα το λύσω εγώ το ζήτημα καθώς δεν είμαι και ο ειδικότερος …
Και τελειώνω με τη σκέψη ότι τα περισσότερα αβγά και οι μούτζες δεν πρέπει να πέφτουν, τελικά στους πολιτικούς… αλλά σε κάτι κρατικοδίαιτους Ακαδημαϊκούς και μεγαλοσχήμονες ‘λογοτέχνες’ που βγαίνουν από τηλεοπτικών δεκτών και χλευάζουν τον κόσμο και ειρωνεύονται τις ‘λαϊκές’ κινητοποιήσεις…
Εκεί θα έπιαναν τόπο τα αβγά… σε μερικούς θα ήταν και πρώτη ύλη για… την τέχνη τους…

10 σχόλια:

ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ είπε...

Με κάλυψες απόλυτα...
Κράτα μου 10 καρτέλες από τα μπαγιάτικα κι έρχομαι!!!
Την αγάπη μας και μια όμορφη Κυριακή να έχεις.

(Σταματήστε να τους Ψηφίζετε..."Φτύστε" τους!!!)

Ρένα είπε...

Πόσο δίκιο έχεις καλέ μου φίλε.
Πόσο αηδιασμένη νιώθω από όλα αυτά που μας σερβίρουν καθημερινά.
Πότε θα ξυπνήσουμε...Δεν αντέχω άλλο.

Νimertis είπε...

και την δική μου αγάπη και στους δυο σας Καπετάνιε και Καπετάνισσα!

Νimertis είπε...

Φίλη μου Ρένα, νομίζω πως όλοι έχουν φτάσει πια στα όριά τους... όμως, πιστεύω δεν αργεί η στιγμή που όλα θα πάρουν έναν άλλο δρόμο... νομοτελειακά... να'σαι καλά!

Frezia είπε...

Ετσι είναι μαυτούς τους δήθεν "μορφωμένους"όπου πάει απλός κόσμος απουσιάζουν.
Ομως από μια εκδήλωση,που θα εμφανιστεί ο τάδε μεγαλόσχημος, κάθονται στις πρώτες σειρές.

Alex είπε...

δηλαδή πολύ σας χαίρομαι !
εκεί που θα έλεγε κανείς πως δε θα θέλατε επ'ουδενί να μουτζουρώσετε το προφίλ της τέχνης την οποία υπηρετείτε "και των συν αυτής μαρτύρων" , στήνετε το σταυρό και σταυρώνετε όσους εμείς οι λοιποί δεν τολμούμε !

ένα μπράβο κι'απο μένα !

υποσημείωσις : αισθάνομαι μειονεκτικά διότι δεν κατάφερα να εναποθέσω φάσκελα εις το βωμό (δες βουλή) !

Νimertis είπε...

φίλη μου Frezia, τούτη η συμπεριφορά τους είναι αποτέλεσμα της εύκαμπτης μέσης... έχει προηγηθεί βέβαια, ένας ακόμη πιο 'εύκαμπτος' νους... να'σαι καλά!

Νimertis είπε...

ποτέ δεν είναι αργά Αλεξ μου!! [για τα φάσκελα εννοώ!!]
καλά να είσαι φίλη μου...

Eriugena είπε...

Όπως θα μπορούσε κανείς να επισημάνει εύκολα, η "διανόηση" σε χώρες του περιφερειακού υποσυστήματος των κυρίαρχων χωρών κινείται μεταξύ δουλοπρέπειας και εθνοπαράκρουσης, ο "λαός" μερικές φορές είναι πιο σοφός, πιο ισορροπημένος θα έλεγα...αλλά εδώ πιά ισορροπια να βρείς, όλα είναι ακόμα πολύ χύμα, σε λίγο καιρό θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και "μέσα" στο λαό και τους διαν. και πολιτικούς, με λίγα λόγια θα "γελάσουμε" και θα "κλάψουμε" πολυ φίλε σε λίγο

Νimertis είπε...

όπως το λες φίλε μου Ιωάννη, θα γελάσουμε και θα κλάψουμε... κλαυσίγελως μεν αλλά χωρίς το ασκητικό του προσευχητικό περιεχόμενο βέβαια...