Κυριακή, Μαΐου 15, 2011

Η Εξαχρείωση του Λαού...


Δεν υπάρχει μεγαλύτερη προσβολή της λαϊκότητας απο την λαϊκή ζωή σήμερα, δεν υπάρχει μεγαλύτερη έκπτωση του λαού απο τον λαό τον ίδιο σε συνθήκες καπιταλιστικής απογύμνωσης.
Θα πείτε: με ποιόν λαό συγκρίνεις αυτόν τον σκλάβο λαό;..πάντα έτσι δεν ήταν ο λαός;..μήπως ξεχνάς τη δουλεία; τη σκλαβιά των γυναικών;..τη θεοκρατική εξουσία;..την αμορφωσιά, τη βαρβαρότητα, τη βαναυσότητα των κοινωνικών σχέσεων;..τα υγειονομικά προβλήματα της παραδοσιακής κοινωνίας;..τα ξεχνάς όλα αυτά;
Θα σας το πω λοιπόν το μυστικό:
Κάποια απ'αυτά ισχύουν ακόμα, αν δει κανείς το σύστημα απο παγκόσμια οπτική.
Αλλά ακόμα και εκεί που δεν ισχύουν, ισχύει η απόλυτη γύμνια...
Ισχύει η ζωή του ποντικού του διαμερίσματος...
Ισχύει η ζωή του αυνάνα πορνοθεατή...
Ισχύει η ζωή του παιδεραστή μάνατζερ σιχάματος που κάνει διακοπές στην Ταϋλάνδη...
Ισχύει η αχρηστία του παραγωγού, δεν μπορεί να φυτέψει μια ντομάτα, να διορθώσει μιά καρέκλα...
Ισχύει η βαναυσότητα της "σεξουαλικότητας-ταλάντωσης γεννητικών οργάνων"...
Ισχύει η ηλιθιότητα του θεατή αθλήματος...
Ισχύει η άγνοια κάθε αληθινού χορού...
Ισχύει η άγνοια θανάτου...
Ισχύει η εγκατάλειψη των γέρων απο τα παιδιά τους...
Κατάρα σ'οσους αφήνουν τους γέρους τους σε ιδρύματα...
Κατάρα στα ιδρύματα...
Κατάρα στα γηροκομεία...
Κατάρα στη λατρεία της νεότητας...
Κατάρα στους Ναζι της νεότητας...
Κατάρα σε αυτούς που δεν λατρεύουν τις ραγάδες στη γυναίκα τους...
Κατάρα στα γυμναστήρια...
Κατάρα στον τουρισμό...
Τουρίστα είσαι απόβρασμα...
Η χώρα που λέτε πως αγαπάτε είναι μια τουριστική πόρνη...
Βρωμίσατε τη παράδοση...
Σκυλάδες...


           Ι.Τζανάκος  15/5/2011

από τα συγκλονιστικότερα που έχω διαβάσει - βιώσει το τελευταίο διάστημα... Ιωάννη... σ'ευχαριστώ!

10 σχόλια:

AERIKO είπε...

Κατάρα σε αυτούς που φορούν μάσκες για να κρύψουν τις ρυτίδες της ψυχής τους.Αυτούς που με κάνουν να χάνω συχνά την ψυχραιμία μου και την εμπιστοσύνη μου στο ανθρώπινο είδος το οποίο επιμενει πεισματικά να μπουσουλά ακόμα σαν μωρό με εκατομμύρια χρόνια στο πρόσωπο του.Ενα γέρικο μωρό που μποσουλά ακόμα.!!

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου φίλε Νημερτή.

Τον σχολιασμό μου, ως όφειλα νομίζω τον έγραψα στο πρωτόλειο κείμενο.

Σε χαιρετώ.

Wicca είπε...

Κατάρα στη φύση του ανθρώπου. Νόμιζε ξέφυγε από το ζωώδες, μα πιο πολύ εισχώρησε στη ζούγκλα. Όσο αναπτυσσόταν η λογική, εκείνος έπαυε να σκέφτεται και κατάντησε μηχανικό εξάρτημα μιας κοινωνίας που παράγει ομοιώματα.

Alex είπε...

Nimerti , διαφωνώ !
διαφωνώ διότι δεν πρέπει να δημοσιοποιούμε την οργή μας μόνο !
διαφωνώ γιατί και ένας κούκος φέρνει την άνοιξη (στη φωλιά του)!
διαφωνώ γιατί πάντα υπάρχει ένα φώς ,ωστόσο η οργή μας δε μας αφήνει να το δούμε...
διαφωνώ γιατί μπορεί οι εξαιρέσεις να γίνανε κακός κανόνας αλλά υπάρχουν τόσα λαμπρά παραδείγματα ανθρώπων - τους οποίους περιμένουμε να πεθάνουν για να τα εκθειάσουμε !!
διαφωνώ και θα διαφωνώ με κάθε καταθλιπτική και αδιέξοδη θεώρηση..
η ικανότητα στη γραφή θα πρέπει να γίνεται μέσο ενθάρρυνσης για τη ζωή , για τους ανθρώπους που χάσανε άδικα το παιδί τους, τον άντρα ή τη γυναίκα τους , γι'αυτούς που μείνανε παράλυτοι , μόνοι..για όλους που θεωρητικά "δεν παράγουν"..υπάρχει ζωή για όλους και επιτέλους ας το καταλάβουμε !

την καλημέρα μου

Νimertis είπε...

Ναι φίλε Δ, διάβασα το σχόλιό σου στον Ιωάννη με μεγάλο ενδιαφέρον... να'σαι καλά...

Νimertis είπε...

Όσο αναπτυσσόταν η λογική εκείνος έπαψε να σκέφτεται, γράφεις Γουίκα... πολύ εύστοχο νομίζω...

Νimertis είπε...

νιώθω αυτή την αύρα θετικότητας που εκπέμπεις Αλεξ μου και παρότι δεν εισχωρεί και τόσο βαθύτερα, στην ουσία την απήλαυσα... όσο δυναμική είναι η μια κίνηση του διπλού πέλεκυ άλλο τόσο οφείλει να είναι και η άλλη...
ίσως η επόμενη γενιά να αξιωθεί να βιώσει το φωτεινότερο που δεν βιώνουμε εμείς...
με... χαρά υποδέχομαι την διαφωνία σου!!
ίσως να την επιζητούσα κιόλας!!

Νimertis είπε...

Aeriko να με συμπαθάς... δεν έγινε εσκεμμένα η απουσία σχολίου στα όσα μου έγραψες... ου γαρ έρχεται μόνον βλέπεις...
σκεφτόμουν πως, αληθινα είναι μωρό ακόμα ο άνθρωπος... μόλις λίχγες χιλιάδες χρόνια πάνω στο γέρικο πλανήτη... το παράξενο είναι πως στα λάθη του είναι τόσο επιμελής όσο αμελής στα... σωστά του... ένα γέρικο μωρό λοιπόν...
άλλες φορές θέλεις να το αγκαλιάσεις με τρυφερότητα... άλλες να μιμηθείς τον Ηρώδη!
σε φιλώ!

kaita7katsikakia είπε...

Κάθε κατάρα συντηρεί την ευχή της και αντίστροφα.
Αυτό το "παιχνίδι" όταν το "αγοράσαμε" είχε μέσα αυτές τις οδηγίες.

Η έκφραση τους, και κατάρας και ευχής είναι απαραίτητη.
Αυτό που δεν βοηθάει, είναι να ταυτίζεται κανείς με την κατάρα ή την ευχή του
τότε γίνεται ασυνείδητος οπαδός της αντίπολης σύρραξης που λαμβάνει χώρα μέσα του, με αποτέλεσμα τις εικόνες που περιγράφηκαν στο αρχικό κείμενο, έξω του.


Οταν έχουμε "δεί" το παιχνίδι δεν μπορουμε πια να ανήκουμε σε αυτό.

Νimertis είπε...

έτσι όπως το βλέπω εγώ φίλη κ7κ, η έξοδος είναι πάντοτε 'μοναχική' και πάντοτε 'ηρωική'... αν υπάρχει έξοδος... βέβαια, από την άλλη, δεν αρνούμαι ολότελα τη συνολική, 'λαϊκή' έξοδο... όμως η βούληση χτίζεται στον καθένα ξεχωριστά και έχει άλλες ορίζουσες...
να'σαι καλά φίλη μου -με μεγάλο ενδιαφέρον μελετώ τις αναρτήσεις σου... αληθινά...