‘…Ακόμη κι εδώ κάτω, η ομορφιά υπάρχει περισσότερο στο φως που ακτινοβολεί στην συμμετρία παρά στην ίδια τη συμμετρία. Αυτό την κάνει να θέλγει. Γιατί στ’αλήθεια, πάνω σε ένα ζωντανό πρόσωπο η ομορφιά είναι απαστράπτουσα, ενώ το νεκρό πρόσωπο δεν διατηρεί απ’αυτήν παρά μονάχα ένα ίχνος, ακόμη και αν η σάρκα του και η συμμετρία του δεν έχουν ακόμα φθαρεί… ακόμη και η ασχήμια ενός ζωντανού ανθρώπου δεν είναι ομορφότερη από το άγαλμα ενός όμορφου;’
Πλωτίνος
17 σχόλια:
Ένα έχω να πώ αγαπημένε φίλε: Πλωτίνος και ξερό ψωμί!
αλλά μπορώ να το πω κι αλλιώς:
Πλωτίνος=Πλάτων βαθύτερος του Πλάτωνα, υπερασπιστής ανίκητος της εσωτερικής αξιοπρέπειας, και πάνω απ'ολα: ποιητής-φιλόσοφος υπερασπιστής και ιππότης της ζωντανής αιώνιας νηφάλιας και αγωνιώδους ομορφιάς, αυστηρός κριτής των βασανισμένων Γνωστικών αδελφών του, απόδειξη τρανή του μεγαλείου του Ελληνισμού ακόμα και τις ύστατες στιγμές της ακμής του-αλήθεια υπήρξε παρακμή η θανάτωση, όπως λέει ο Γίβββων;- ας μην μιλήσω για τον "τρισέγγονο" του Δαμάσκιο, τον τελευταίο πλωτινιστή, που ακόμα και ως τελευταίος στον χρόνο, δημιουργούσε κόσμους,,,
Είναι το συναίσθημα που δινει χρώμα στην αύρα,
η οποία μπορεί να μη φαίνεται με γυμνό μάτι,
μα θερμαίνει το χώρο και θέλγει...
και όλοι έχουμε ροπή προς τη ζεστασιά ......
Αυτο θα πει Ανθρώπινη Ομορφιά...
Διαφοροποιημένη από καθετί άλλο, προσαρμοσμένη στο Ανθρωπινο κριτήριο...
Υπεροχε Νημερτή, αν εγω κι εσύ ήμασταν αγάλματα θα θεωρούσαμε Αυθεντική Ομορφια, αυτή του Αγάλματος!!!..
κανω λάθος?....
αρα..
Μετράει το Κριτήριο που τίθεται...
και ποιος ορίζεται Παρατηρητής, μάτια μου!!!
φιλακι...
{τρελη εκδοχή ε?... ξερω..ξερω...}
Ναι, έτσι είναι nimertis,
αν η ασχήμια είναι της μορφής
μα η Ψυχή είν’ όμορφη, άλλη αμοιβή δεν θέλω…
Μα, αν η ασχήμια την Ψυχή στολίζει
τότε κάθε τριαντάφυλλο θ’ ανθίζει
στην Κόλαση.. Κι αυτό δεν το υποφέρω..
Υ.Γ.: Για μια γυναίκα που γεννήθηκε στην χώρα του ξεδιάντροπου ήλιου
μετρά μονάχα η ομορφιά της αρμονίας του τσίπουρου και τίλιου..
(Γι’ αυτό και δεν κουβάλησα νερό απ’ την άγια βρύση..
Γιατί η αλήθεια στ’ όμορφο, δύσκολα βρίσκει λύση..)
Πάντα έτσι, φίλε, πρωτότυπος σε όλα σου!!
Καλημέρα Νημερτή. Αυτά τα δυο - για μένα - δε μπαίνουν στη ζυγαριά. Το έργο τέχνης δε σου προσφέρει μόνον αυτό που βλέπεις προς στιγμήν, αλλά σου δίνει πολλά απρόβλεπτα συναισθήματα. Δεν είναι "νεκρό". Υπάρχει μέσα του η ψυχή τού καλλιτέχνη, το όραμά του. Αισθάνεσαι το πάθος του, την έμπνευσή του, αυτό που θέλει, που προσπαθεί να σου πει. Σα να υφαίνει έναν ατέρμονα ιστό και κάθεται μέσα. Ζωντανεύει ο ίδιος μέσα από το έργο του, καθώς το χρησιμοποιεί σαν άγκιστρο και παγίδα για να οξύνει, να πιάσει τη φαντασία σου. Μπορεί να απεικονίζει ένα γερασμένο πρόσωπο και άσχημο, αλλά να είναι καταπληκτικό έργο, ώστε να σε βάλλει στην διαδικασία τού να σκέπτεσαι, του να προβληματίζεσαι, να σου δώσει χαρά, να πιάσεις τον εαυτό σου να το χαϊδεύει, κι ας είναι κακάσχημο. Να φύγεις από κοντά του με χαμόγελο. Ή να σε κάνει να νιώσεις λύπη, να καταλάβεις τον εαυτό σου μέσω αυτού! Και να απορήσεις, συνειδητοποιώντας ότι σου δίνει - πολλές φορές - τόσα πολλά περισσότερα, από ένα ζωντανό, μόνον όμορφο, πρόσωπο.
Καλημέρα φίλε μου... Πλωτίνος και ξερό ψωμί λοιπόν... όμως, θα ήθελα να σε ρωτήσω αν έχεις κάνει κάποια ανάρτηση σχετικά με τον Δαμάσκιο που μάλλον αγνοείται συστηματικά... σ'ευχαριστώ...
προσωπικά το έχω εκθέσει σε κατ'ιδίαν συνομιλίες αγαπημένη μου Κάκια... [δημοσίως σήμερα το εξωτερικεύω αλλά με σεμνότητα]... πάω ολοταχώς για άγαλμα... τον Έφηβο του Πειραιώς... έργον μεγαλόπρεπον και θαυμαστόν... θα δεσπόζει σε βάθρο υπέρ την θάλασσαν, εις την είσοδον του λιμένος του Πειραιώς... ποια θα είναι η σύνθεσις; αφήνω εις τον καλλιτέχνη του μέλλοντος την ελευθερία της δημιουργίας!
[ελπίζω να μην παρεξηγηθώ από τους φίλους και τις φίλες για την παιγνιώδη Κυριακάτικη διάθεση!]
όσο για το κριτήριο της Ομορφιάς... πιστεύεις πως δεν υπάρχει αντικειμενική θεώρηση της ομορφιάς; και όμως... είναι η Αρμονία... ό,τι προκαλεί αρμονία στη ψυχή είναι όμορφο... ό,τι της προκαλεί σύγχυση και δυσφορία, αναστάτωση και αποστροφή, είναι ά-σχημο... δυσαρμονικό!
απλό δεν ήταν;
διότι άλλο τι μας αρέσει ή όχι και άλλο τι είναι τωόντι εύμορφον...
προς το παρόν αυτή την ανάλυση προσφέρω...
κι ένα φιλί!
ex voto, είσαι υπέροχη!
στη χώρα του ξεδιάντροπου ήλιου!!
μου έφτιαξες τη μέρα το λοιπόν!!
Φίλη μου Χάνη, Κυριακάτικη καλημέρα... δεν βρήκα λέξη απ'όσα έγραψες που να μην συναντήθηκε με την εσωτερική μου αλήθεια... αυτό είναι αλήθεια το μέγα έργο της Τέχνης... ως και ο Κάρολος Μαρξ, έμεινε ενεός εμπρός στην Τέχνη και δεν μπόρεσε να την εντάξει στον περίφημο Διαλεκτικό Υλισμό...
Πως να ενταχθεί οπουδήποτε εκείνο που γεννήθηκε να είναι ανένταχτο;
Να'σαι καλά!
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ!
ΘΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙΣ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΧΑΝΗ ΚΑΙ ΣΑΝ ΦΑΝΑΤΙΚΗ ΘΑΥΜΑΣΤΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ ΝΑ ΠΩ:
ΟΤΙ ΜΕΝΩ ΕΚΣΤΑΤΙΚΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥΣ,ΚΑΙ ΑΝ ΑΨΥΧΑ ΚΑΙ ΝΕΚΡΑ,Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΤΟΥΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ......
ΠΑΝΤΩΣ ΟΣΟ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΕΓΩ ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ,ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΙΑ ΕΝΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!!!
ΚΑΙ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΣΧΗΜΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ,ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΤΡΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ.....ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΕΧΩ!
ΤΗΝ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ....
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΟΥ ΦΙΛΕ ΜΟΥ nimerti ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ...
Αγαπημένε φίλε, αφού έχω καθιερωθεί πιά σαν φλύαρος, ας το απολάυσω λοιπόν! ...δεν έχω κάνει ανάρτηση για τον Δαμάσκιο, γιατί προς το παρόν συλλέγω στοιχεία, είναι μάλλον λίγα λόγω του "σκότους" της απόλυτα επικρατούσας -την "στιγμή" του Δαμασκιου- και αγαπημένης παρόλαυτα πίστεώς μας..έχω στο μυαλό μου εκτενή αποσπάσματα απο το βιβλίο του Δαμασκιου "Απορίαι και Λύσεις περί των Πρώτων Αρχών" στο ωραίο βιβλίο της Sarah Rappe "Μελετώντας τον νεοπλατωνισμό" (εκδόσεις Ενάλιος) τα αποσπάσματα είναι σκέτη...απόλαυση. Ο άνθρωπος είναι καταπληκτικός, για τον ένα και μοναδικό λόγο που κάνει και τον Πλωτίνο ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ...απ΄ότι είδα και στα σχόλια των άλλων αναγνωστών που είναι πραγματικά ενδιαφέροντα (αν αρχίσω να τα σχολιάζω και αυτά..άντε να με μαζέψεις)ο Πλωτίνος αιώνες μετά επέτυχε τον στόχο του, που ήταν ακριβώς αυτός να μεταμορφώσει την "ειδωλολατρία" του ελληνικού πολιτισμού, σε νεωτερικο βλέμμα, στηριγμένο στην ατομική οντότητα και ζωή..παραλλήλως προς τον χριστιανισμό, ανέδυσε ένα εναλλάκτικο μοντέλο υπέρβασης της "αγαλματολαγνείας" (αστειεύομαι λίγο) των Ελλήνων ή σοβαρότερα: της προσκόλλησής τους στο "αντικειμενικό κόσμο των ιδεών μορφών", χωρίς να πάψει να είναι Έλληνας, όντας όμως νέος Έλληνας..γι αυτό και οι φίλοι οι αναπολούντες το κάλλος των μορφών..αντέδρασαν, διαισθάνθηκαν το νεωτερικόν του Πλωτίνου! αν και δεν τους άρεσε..μπράβο για την μύτη τους, με εντυπωσίασαν..θα τους στεναχωρήσω λέγοντας πως προ Πλωτίνου και Χριστού, δεν υπάρχει επιστροφή..θα σας ενημερώσω άλλη φορά,ίσως διαδικτυακώς, για άλλες έρευνές μου..χαιρετώ !
αν συνειδητοποιούσαμε πως η ομορφιά δεν έχει να κάνει με αναλογίες, αλλά οι αναλογίες απλά προσθέτουν στην ήδη υπάρχουσα ομορφιά, θα τιμούσαμε τους ανθρώπους ως οφείλουμε πριν...γίνουν αγάλματα !
Καλησπέρα κι'απο μένα nimerti !
χάρηκα για τα λόγια σου eleftherifoni... σ'ευχαριστώ!
είναι αλήθεια φίλε μου Γιάννη ότι έχει δημιουργηθεί μια εξαιρετική συντροφιά με αφορμή μονάχα κάποιες αναρτήσεις αλλά με κινητροδότη άξονα βαθύτερες ενέργειές μας... και ανάγκες μας ίσως...
είναι πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, μοναδική θα έλεγα ο Πλωτίνος και προσωπικά τον ανιχνεύω εδώ και λίγα χρόνια... με αργούς ρυθμούς θα έλεγα...
όπως πολύ ιδιαίτερη είναι για μένα όλη εκείνη η παράξενη εποχή που ο Ελληνισμός είχε να δώσει καρπούς και χυμούς σπουδαίους και τους έδωσε στο ΄βασίλεμα' του αρχαίου κόσμου και στην ανατολή ενός άλλου...
σε χαιρετώ κι εγώ εγκάρδια φίλε...
Καλησπέρα Αλεξ... κι αν σκεφτεί κανείς πως σήμερα, οι αναλογίες έχουν γίνει δυνάστης και τύραννος... οι αναλογίες του σχήματος και όχι κάποιες εσωτερικές δράσεις... ποιος έχει μάτια γι'αυτές;
κι όμως...
Νημερτή μου,
Μου κάνει εντύπωση!
Ακριβώς κάτι παρόμοιο με παίδευε και δεν το έκανα ακόμη ανάρτηση μη μπορώντας να οριστικοποιήσω το νόημα..
Σκεφτόμουν όμως:
Κανένα άγαλμα, ακόμη κι εκείνο που είναι έτοιμο να μιλήσει, ποτέ δεν μίλησε..!
Η Διαφορά είναι η Ψυχή. Η Πνοή Ζωής!
Καλό σου βράδυ Δάσκαλε.
Ναι, μάτια μου..
μα ακόμη και το κριτήριο της Αρμονίας ή της συμμετρίας προσαρμόζεται και συγχρονίζεται στο Ατομο που το Ορίζει..
Εμενα μου δημιουργεί Αρμονία η χαωτική διάταξη των μορίων...
Εσένα η γεωμετρική ταξινόμηση των δομικών στοιχείων κατά άξονα συμμετρίας...
Ακομη και η Συμμετρία επιτυγχάνεται διαφορετικά αν στρίψουμε το κεφάλι μας υπό γωνία....
Ολα ρευστα..
ακομη και τα Κριτήρια..
Παντως ΜΗΝ υποκύψεις στις πιέσεις μου να σου σμιλέψω εγω το Αγαλμα!!!..
Mεθυσμενο χερακι!!! ... σκέφτεσαι πόσες φορες στην πορεία της Ολοκληρωσης του Εργου θα αναιρεσω το Αρχικό μου Κριτήριο?..
και τελικά ΠΟΙΟ θα είναι το Τελικό Αποτελεσμα της Προσπάθειας???..
Φιλιαααααα..... εξω από τα Κριτήρια γευσιγνωστικής Ομορφιάς!!!!!
;-ΡΡΡΡΡΡΡ
Προτιμότερα τα αγάλματα που είναι έτοιμα να μιλήσουν και δεν μιλούν (όμως βλέποντάς τα, διδάσκεσαι πολλά), από κάποιους ανθρώπους που θα ήταν καλύτερα να σιωπούν, όμως μιλούν ασταμάτητα, έτσι, που τίποτα πλέον δεν ωφελείσαι.
Καλησπέρα Ρεγγίνα μου... πέσαμε 'θύματα' συγχρονότητας δηλαδή...
Ενδιαφέρον αυτό!
"Εμενα μου δημιουργεί Αρμονία η χαωτική διάταξη των μορίων..."
Μα, πως σου δημιουργεί Αρμονία μια χαοτική διάταξη Κάκια μου;
Πάει και τελείωσε! Ό,τι έχω αποφανθεί εγώ είναι το σωστό! Η Συμμετρία είναι συμμετρία και δεν θα έρθεις εσύ τώρα να αλλάξεις ό,τι ξέρουμε επί χιλιετηρίδες... άτακτο θηλυκό!
[τα φιλιά να μην λείπουν βέβαια!!]
Φίλη μου Χάνη, αυτό το ότι από τα αγάλματα διδάσκεσαι πολλά είναι ζωτικής σημασίας... αλλά το ενδιαφέρον κάποια στιγμή εξαντλείται... έχουν όλα την αποστολή τους και την αξία τους... ως ένα σημείο, δεν συμφωνείς;
Συμφωνώ απόλυτα φίλε μου Νημερτή. Γι' αυτό και γράφω "κάποιους ανθρώπους". Γιατί υπάρχουν και αυτοί, που ενώ τους ακούς, πιάνεις τον εαυτό σου να έχει ανοικτό το στόμα, την καρδιά σου να αγαλλιάζει, το πνεύμα σου να ρουφάει λαίμαργα. Και μπορείς ν' ακούς ν' ακούς, ξεχνώντας ότι φοράς στο χέρι σου κάτι, που λέγετε ρολόι.
Η Ιστορία της Επιστήμης παίρνει την επικίνδυνη στροφή προς το αιφνίδιο Άλμα της, μόνο όταν κάποιος ανατρέψει τα όσα επι χιλιετίες θεωρούνται Δεδομένα..
Αλλαζουμε σήμερα την Παγειωμένη Συμμετρία...
Στρέφουμε το κεφάλι τρια κλικ αριστερά {προς την Αβυσσο της Γώγου} και θαυμάζουμε το κρασί που παραγεται στον Μήνα των Παγωμένων Σταφυλιών...
Είτε σ'αρεσει, είτε όχι! Υπέροχε Ποιητή μας....
Κάθε Αρχή και..Δύκολη...
εχεις παραβεί την Εντολή:
ΟΥ ΜΠΛΕΞΕΙΣ...
χα χα χα...
κι εσύ έμπλεξες!!!
και τα Λάθη πληρωνονται...
φιλακιιιιι...
Δημοσίευση σχολίου