Σάββατο, Απριλίου 02, 2011

...ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ...




"…για να πάψουμε να είμαστε μηχανές, θα πρέπει να γνωρίσουμε τη μηχανή…

…οι υποτιθέμενες σκέψεις μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά έτοιμες διατυπώσεις που βγάζουμε από το συρτάρι. Ό,τι αποκαλούμε σκέψεις δεν είναι σκέψεις. Δεν έχουμε σκέψεις, απλώς διαθέτουμε διάφορες ετικέτες, σύντομες ή συνοπτικές ή μεγάλες – πάντα όμως ετικέτες…

… σπάνια βλέπουμε αυτό που κοιτάζουμε. Ο άνθρωπος είναι μια προσωπικότητα γεμάτη προκαταλήψεις. Υπάρχουν δυο ειδών προκαταλήψεις. Οι πρώτες προέρχονται από την ουσία ενώ οι άλλες από την προσωπικότητα. Ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τίποτα, ζει κάτω από το κράτος της αυθεντίας, δέχεται κάθε λογής επιδράσεις και πιστεύει σ’αυτές. Δεν γνωρίζουμε τίποτε…

…ο άνθρωπος δεν γεννιέται με μια έτοιμη ψυχή, γεννιέται ατελής. Η ψυχή είναι υλική, όπως και το σώμα, η ύλη είναι ενέργεια και κάθε ανθρώπινο πλάσμα μπορεί να αναπτύξει λεπτότερες ουσίες μέσα στο σώμα από μόνο του, κάνοντας συνειδητές προσπάθειες. Αλλά αυτό δεν είναι εύκολο και δεν αρκούν ούτε οι ευσεβείς πόθοι ούτε η άκαμπτη αποφασιστικότητα… η μεταμόρφωση του ανθρώπινου όντος αρχίζει μόνον όταν οι πηγές μέσα στο σώμα, τα ‘κέντρα’ από τα οποία πηγάζουν οι κινήσεις, οι σκέψεις, τα συναισθήματα, πάψουν να παράγουν σπασμωδικές και ασυντόνιστες εκρήξεις ενέργειας και αρχίσουν να συνεργάζονται αρμονικά… τότε για πρώτη φορά εμφανίζεται μια νέα ποιότητα, η ‘παρουσία’. Καθώς η ένταση της παρουσίας ανεβαίνει, η μήτρα των αντιδράσεων και των πόθων μας που ονομάζουμε ‘εγώ’, γίνεται βαθμιαία ελαστική και διάφανη και, στον πυρήνας της αυτοματικής δομής της συμπεριφοράς μας, ένας νέος χώρος σχηματίζεται όπου μπορεί να αναδυθεί μια αληθινή ατομικότητα…

…δεν είμαστε τίποτε ή σχεδόν τίποτε αλλά είμαστε προικισμένοι με Θεό!...

…στους ανθρώπους αρέσει πολύ να μιλούν για την ηθική. Αλλά η ηθική είναι απλά αυθυποβολή. Αυτό που είναι απαραίτητο είναι η συνείδηση. Δεν διδάσκω ηθική. Διδάσκω τον τρόπο να βρει κανείς τη συνείδηση…

…η διδασκαλία μου αφορά την ενθύμηση του εαυτού… να θυμηθούμε τον εαυτό μας… σημαίνει τούτο να θυμηθούμε την ίδια την απουσία του είναι και την άγνοιά μας… να επιτρέψουμε να αναδυθεί η παρουσία στο υπόβαθρο της απουσίας ενάντια στις αντιστάσεις που ορθώνονται απέναντι σε ό,τι έρχεται να ταράξει τον ‘ύπνο’…"

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΒΑΝΟΒΙΤΣ ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ

8 σχόλια:

Alex είπε...

Mεγάλο πράγμα η συνείδηση ! αυτό παλεύουν να κατακρεουργήσουν όσοι επιδιώκουν δουλοκτητισμό...κι'εμείς ακόμα πιστεύουμε στη δευτέρα παρουσία..
εμείς δεν ξέρουμε εμάς και κάνουμε τους έξυπνους στα παιδιά μας..λές και δε θα μας ξεπεράσουν όταν μας ξεσκεπάσουν!
καλησπέρα nimerti !

KOSTAS PAP είπε...

Νομίζω πως το σύστημα του ανθρώπινου εγκεφάλου "αντίληψη - συνείδηση" δέχεται τις πληροφορίες του εξωτερικού κόσμου μέσα από το σκέλος αντίληψη κι του εσωτερικού κόσμου και τις ψυχικές διεγέρσεις που ωφείλονται ενδεχομένως σε σωματική δραστηριότητα (σχέση σώματος - ψυχής). Με το συνείδηση βέβαια συνήθως αναφερόμαστε σε σύνολο ηθικών νόμων που διέπουν τη λειτουργία του εγώ. Νημέρτη Καλή νύχτα.

Eriugena είπε...

Δεν θα έλειπε ο Γκουρτζίεφ απο την αγωνία του αιώνα του φυσικά! αυτός ο αινιγματικός,πολυδιάστατος άνθρωπος-ο οποίος ήταν και σπουδαίος μουσικός- εκφράζει με εναργή τρόπο την αγωνία για την (επαν-)εμφάνιση της ενιαίας προσωπικότητας, σε έναν κατακερματισμένο κόσμο. Αυτό που βλέπω με έκπληξη, και να σαι καλά που επιτελείς αυτό το απαραίτητο διαδικτυακό έργο, είναι πως χρησιμοποιεί πρωτογενώς και αυθορμήτως (χωρίς να του λείπει η νοητική λεπτότης) την έννοια της παρουσίας. Νομίζω πως δεν θα μπορέσω να κάνω μια ολοκληρωμένη ανάλυση της αναλογίας αυτής της χρησιμοποίησης με την χρησιμοποίηση απο τα υπαρξιστικά ρεύματα, χωρίς να ξαναμελετήσω τα κιτάπια μου..όμως η αναλογία είναι εντυπωσιακή, όπως και η διαφορά...παρεπιπτόντως θα ήθελα να σου αποκαλύψω πως αυτή η έννοια-πόθος της "παρουσίας" είναι ένα απο τα αγαπημένα μου "εχθρικά" αντικείμενα(αγάπη-μίσος), αφού την βρίσκω συνέχεια μπροστά μου, ως κεντρική έννοια της (πιό)νέας μεταφυσικής..το ερώτημα είναι μήπως η "παρουσία" αποτελεί μεταφυσική έννοια προοπτικής, η είναι ακριβώς-όπως και η "σωματικότητα"- έκφραση του θανάτου της μεταφυσικής. Αναλογίες με τον Νίτσε, αν και ο Γκουρτζίεφ, απ'όσο ξέρω είχε μια κολασμένη και ακατάβλητη πειθαρχία, που ο Νίτσε- ως "φυσιολογικός" άνθρωπος- ούτε που την φανταζόταν ίσως..το ερώτημα παραμένει

Unknown είπε...

Μου ανοίγεις "κόσμους" .. έστω και ως αποσπάσματα.

Νάσαι καλά

Νimertis είπε...

η δική μου προσέγγιση, φίλη μου Αλεξ, είναι πως η Δευτέρα Παρουσία έχει ήδη συντελεστεί... απλώς, δεν το έχουμε ακόμη αντιληφθεί... σ'ευχαριστώ πολύ!

Κώστα καλησπέρα... είναι μια μεγάλη συζήτηση αυτή για τη συνείδηση, θα έλεγα διαχρονικά... τι περιεχόμενο έχει και πως νοηματοδοτείται τελικά... ο Γκουρτζίεφ είχε αναπτύξει τις θέσεις του γενικότερα για τον άνθρωπο και τη νοημοσύνη μέσα από ένα σύστημα κάπως πολύπλοκο αλλά και ενδιαφέρον... σε άλλη ανάρτηση ίσως το φιλοξενήσω με περισσότερες αναφορές... τον αναζητώ και τον ψάχνω κι εγώ εδώ και πολλά χρόνια μέσα από τα κείμενά του... να'σαι καλά...

Νimertis είπε...

Ναι φίλε μου Eriugena, δεν έχεις καθόλου άδικο για τις αναλογίες που σημαίνεις ανάμεσα στο Νίτσε και τον 'αινιγματικό' καθώς λες Γκουρτζίεφ... εκείνο που με είχε γοητεύσει από την πρώτη κιόλας συνάντησή μου με το ‘σύστημα Γκουρτζίεφ’, στα νεανικά μου χρόνια, ήταν η εργασία του πάνω στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά… εργασία με το σώμα –την άσκηση στοπ που δίδασκε στους χορούς του, ακόμα την επιχειρώ καμιά φορά και με αιφνιδιάζει- εργασία με τον αιφνιδιασμό –πόσο σημαντικοί οι ελιγμοί του… τους μεταγράφω προσωπικά ως "ελιγμούς εσωτερικής δράσης" – αλλά και με την πνευματική διάνοιξη… το καινούργιο και το παλιό, η παράδοση αλλά και η επανάσταση, στον Γκουρτζίεφ αποκτούν την έννοια και τον χαρακτήρα προσωπικής επίτευξης… πως μπορούν όλα να ισχύουν για όλους; Ακόμα και στους γενικούς αφορισμούς, όταν ερχόμαστε στο πεδίο της εργασίας στον καθένα ξεχωριστά, τα αποτελέσματα διαφέρουν πολύ… από την άλλη, όσοι γνώρισαν τον παράξενο αυτό διδάσκαλο, έχουν να διηγηθούν και από μια συναρπαστική ιστορία… ακόμη κι όσοι τον αντιπάθησαν αρχικά, τον ‘ερωτεύτηκαν’ στη συνέχεια…
Και πάλι εδώ είμαστε…

Με τιμούν ιδιαίτερα meggie μου τα όσα γράφεις… σ’ευχαριστώ πολύ!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Τέλειο. Τίποτε άλλο. Τέλειο.

Νimertis είπε...

Γεια σου Δείμε... Διαισθάνομαι ότι έχεις ασχοληθεί με τον Γκουρτζίεφ... να σαι καλά!