Τρίτη, Ιουλίου 20, 2010

Αν βλέπατε τη ψυχή μου δεν θα μπορούσατε να φάτε


Κάθε αληθινή ανακάλυψη πληρώνεται από τον δημιουργό της με μια μείωση της σπουδαιότητας του Εγώ του.
Κάθε πρόσωπο είναι μειωμένο κατά το ομορφότερο πράγμα που έχει κάνει...

Η δράση είναι μια σύντομη τρέλα. 
Ό,τι πολυτιμότερο έχει ο άνθρωπος είναι μια σύντομη επιληψία.
Η ιδιοφυία έγκειται σε μια στιγμή
Αξίζουμε μόνο και μόνο γιατί καταφέραμε να βρεθούμε για μια στιγμή εκτός εαυτού...

Αν δυο ανθρωποι αγαπούσαν ακριβώς τα ίδια πράγματα, θα είχαν άραγε και τις ίδιες αντιπάθειες;

Αν βλέπατε τη ψυχή μου δεν θα μπορούσατε να φάτε

Πωλ Βαλερύ

3 σχόλια:

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αν δυο ανθρωποι αγαπούσαν ακριβώς τα ίδια πράγματα, θα είχαν άραγε και τις ίδιες αντιπάθειες;



Χμμμμμμμ θα το σκεφτω και θα σου απαντησω....

Alex είπε...

θα τολμήσω να διαφωνήσω και ας φανώ αντιρρησίας (μη αμφισβητήσιμων προσωπικοτήτων όπως ο paul valery).
Θα τολμήσω να πώ πως η καταθεσή του μου φάνηκε σα σύνολο σπουδαίων φραστικών αντιθέσεων μα και παράλληλα επικίνδυνων ακροβατισμών υπό την ασφαλή σκιά του ονόματος του συγγραφέα.
Δε νομίζω πως η αλήθεια των παραπάνω έχει αξιωματικό χαραχτήρα ενώ παράλληλα οι υπερβάσεις που γίνονονται ομοιάζουν με προπαγάνδα- ή κάτι που προσπαθεί να μας εμφυτευθεί υπό τη μορφή ερωτοαπάντησης ως βέβαιο γεγονός.
συγχωρέστε με αν επιδεικνύω εχθρική στάση έναντι του συγγραφέως αλλά δεν έχω τέτοια πρόθεση.

Νimertis είπε...

θα περιμένω μα ενδιαφέρον τη σκέψη σου Ρίκη... αν θέλεις τη δική μου άποψη, όχι, δεν είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη...

Φίλη μου Αλεξ, δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο που διαφωνείς με τους αφορισμούς του Βαλερύ... έχω μια φίλη που όταν διάβασε κάπου αυτές τις σκέψεις του, ανατρίχιασε και τον χαρακτήρισε... ας μην το γράψω καλύτερα... ίσως ο συγκεκριμένος διανοούμενος -και μάλιστα χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του είδους- να μην μου είναι και μένα πολύ συμπαθής... όμως, έτερον εκάτερον... κάποιες αποκρυσταλλωμένες θέσεις του με κάνουν να στέκομαι...
και βέβαια δεν έχουν αξιωματικό χαρακτήρα οι θέσεις οιουδήποτε... ανεξάρτητα αν έχουν ενδυθεί το μανδύα της αυθεντίας... κάτω οι αυθεντίες με δυο λόγια!
έτσι ορμητική και αυθεντική σε θέλω!! να σαι καλά!
[αυτή η τελευταία του φράση, αλήθεια, δεν απαιτεί έναν ικανοποιητικό βαθμό αυτογνωσίας;]