αυτός που απόσχει είναι μονάχα ο αγέννητος…

(έρχεται το Ρίο)

Ο άνθρωπος απέναντι στον πήχη…

Ο άνθρωπος πίσω από το σκάμμα…

Ο άνθρωπος στο δρόμο για το εμπόδιο…

Υπάρχει κάτι μελαγχολικά τραυματικό στο Στίβο… εν γένει… Ο στίβος είναι ‘ο βασιλιάς’ καθώς λένε ή ‘ο αυτοκράτωρ’… δεν έχουν άδικο… υπάρχει αυτή η χλομή ευγένεια του μονήρη άνακτα στα αθλήματα του στίβου… Ο αθλητής και το άθλημα σε μια αιμάσσουσα σχέση… Μια σκληρή και τρυφερή μαζί σχέση ως διαρκής ενθύμηση της τραγικότητας του βίου… Μοναχικές ψυχές στα κουλουάρ… οι αθλητές γεννιούνται σε κάθε εκκίνηση και πεθαίνουν σε κάθε τερματισμό… κι αυτό είναι πάντοτε… αυτό συμβαίνει πάντοτε… με την επαναληπτική αυστηρότητα και την αγέλαστη σοβαρότητα της ακρίβειας… επίτευξη δεν υπάρχει… μετάλλιο δεν υπάρχει… βάθρο νικητών δεν υφίσταται… όλοι θα εκκινήσουν μοιραία και όλοι, δυστυχώς ή ευτυχώς, θα τερματίσουν…

Βεβαιότατα ο Στίβος είναι ο αυτοκράτωρ… έχει το στέμμα και την κληρονομιά… έχει το σκήπτρο και τα πρωτεία… του τα παρέδωσε αμέτρητες γενιές πριν το ίδιο το Αχανές… κάποτε ο Αλέξανδρος διοργάνωνε γυμνικούς αγώνες μετά από κάθε επιτυχή πολεμική έκβαση… ενίοτε και σε μεσοδιαστήματα για να μην πλήττουν και αργούν οι πολεμιστές… γυμνικοί αγώνες… πώς αλλιώς; Γυμνές ψυχές, ολοκάθαρες, φαίνουσες, λάμπουσες… Νιάτα και άλκιμα χαμόγελα με κατάλευκα δόντια… Αλκυώνεια βλέμματα νικητών και εύκρατες αισθήσεις δι-αγωνιζομένων… Ηττημένος δεν υπάρχει, ρίψασπις μονάχα κι αυτός που απόσχει είναι ο αγέννητος…

Ο άνθρωπος και ο δίσκος…

Ο άνθρωπος και το ακόντιο…

Ο άνθρωπος και ο χρόνος…

Πολλοί χειροκροτούν και πολλοί μειδιούν… γνωρίζουν… και αν δεν γνωρίζουν αισθάνονται… το παράλογο του βίου για μια ακόμη φορά στο ανάγλυφο των μυών και το στερέωμα του βλέμματος… οι αθλητές αγωνίζονται για όλους… για όλους μας… θα νικήσουν ή θα χάσουν αν και είναι ήδη προεξοφλημένη η μεγάλη ήττα… θα πέσουν και θα σηκωθούν ξανά, θα πεθάνουν και θ’αναστηθούν… αυτό συμβαίνει και πάντοτε θα συμβαίνει… με τη σιγηλή κανονικότητα του στοχασμού και την αιχμηρή ενδοστρέφεια του ρυθμού…

Νικητές και ηττημένοι δεν υπάρχουν… παρόντες είναι όλοι και αυτός που απόσχει είναι μονάχα ο αγέννητος…