Πέμπτη, Φεβρουαρίου 04, 2010

“...Εγώ ο άνθρωπος , τέλος δεν έχω...”


"...με ρωτάς πώς γίνηκα τρελός. Να πως: Μια μέρα, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί ξύπνησα από ύπνο βαθύ και ανακάλυψα πως όλες οι μάσκες είχαν κλεφτεί -και οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μέσα σε εφτά ζωές...
    ...Για πρώτη φορά ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια  τώρα. και μέσα σε έκσταση φώναξα: Ευλογημένοι οι κλέφτες που έκλεψαν τις μάσκες μου. Έτσι γίνηκα τρελός..."

"...Ο Θάνατος δεν αλλάζει τίποτα, εξόν από τις μάσκες που σκεπάζουν τα πρόσωπά τους..."


"...Μην ξεχνάτε ότι θα ξαναγυρίσω κοντά σας. Λίγο ακόμη και η λαχτάρα μου θα μαζέψει σκόνη και αφρό για ένα άλλο σώμα. Λίγο ακόμα, μια στιγμή ανάπαυσης πάνω στον άνεμο και μια άλλη γυναίκα θα με γεννήσει..."

“...σ’ αγαπώ αδερφέ μου όποιος κι αν είσαι είτε λατρεύεις το θεό σε εκκλησία, είτε γονατίζεις στο ναό σου, είτε προσεύχεσαι στο τζαμί σου. Εσύ κι εγώ είμαστε όλοι παιδιά μιας πίστης γιατί τα διάφορα μονοπάτια της θρησκείας είναι δάχτυλα του χεριού ενός γεμάτου αγάπη Ανώτερου Όντως έτοιμο να τους δεχτεί όλους...”

“...Ο αληθινά θρήσκος άνθρωπος δεν ασπάζεται μια Θρησκεία κι εκείνος που ασπάζεται μια θρησκεία δεν έχει καμία..”

“...Εγώ ο άνθρωπος , τέλος δεν έχω...”

[Χαλίλ Γκιμπράν]

6 σχόλια:

DarkFlow είπε...

Απλά υποκλίνομαι. Τίποτε άλλο.
Σε ευχαριστούμε για την ανάρτηση.

Νimertis είπε...

ο Γκιμπράν πάντα με συγκινούσε, από τα φοιτητικά μου χρόνια που τον ανακάλυψα... δεν έχει πάψει η ζεστή γραφή του να με διαπερνά... σ'ευχαριστώ πολύ...

elefterifoni είπε...

Πολύ όμορφο και πολύ ανθρώπινο....

Νimertis είπε...

ναι φίλε Δρομέα... ανθρώπινο...

mihalis makedonas είπε...

euharistw pou to diavaza

Νimertis είπε...

κι εγώ φίλε σ'ευχαριστώ για το σχόλιό σου... να σαι καλά... το ενδιαφέρον ιστολόγιό σου είναι αφορμή για σκέψεις και ωραίο διάλογο...