Δευτέρα, Ιουνίου 29, 2009

ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ Ο ΣΚΛΗΡΟΣ...

Από τις παλιές ταινίες τον... μισήσαμε. Πάει να πει ήταν σπουδαίος ηθοποιός και μας πήρε μαζί του στην ερμηνεία του. Υστερα τον είχα δει σε παλιά αφιερώματα της ΕΡΤ και είχα γοητευτεί. Ευαίσθητος, στιχοπλόκος, ρομαντικός, γλυκός... μια σπάνια ψυχή, μια ευγενική φύση... καλό ταξίδι καλέ μας "Μαύρε"...

Σάββατο, Ιουνίου 27, 2009

πολύ καλό από troktiko

Μια ξανθιά οδηγεί το αυτοκίνητο της και σε κάποιο φανάρι εμφανίζεται ο σχετικός Πακιστανός για να της καθαρίσει το τζάμι.
Το τζάμι είναι καθαρό και η κοπέλα του δίνει 50 λεπτά και του κάνει νόημα να μην το καθαρίσει.
Ο Πακιστανός ενθουσιάζεται και της λέει με σπασμένα ελληνικά:
- Κυρία, είστε πολύ όμορφη.
Η ξανθιά συνεχίζει τον δρόμο της, και στο άλλο φανάρι πάλι τα ίδια. Ο ίδιος Πακιστανός κάνει πάλι να της πλύνει το τζάμι, του δίνει πάλι 50 λεπτά, και... ακούει πάλι το ίδιο κομπλιμέντο.
Αυτή η ιστορία συνεχίζεται και στα επόμενα 5-6 φανάρια...
Πάντα ο ίδιος Πακιστανός, και με το ίδιο κομπλιμέντο, οπότε η κοπέλα δεν αντέχει και του λέει:
- Κοίταξε, θα σου δώσω 5 ευρώ, αρκεί αν μου πεις πως το κάνεις και εμφανίζεσαι σε κάθε φανάρι.
- Κυρία, λέει αυτός, αν μου δώσετε 5 ευρώ, θα σας πω και πως να βγείτε από την πλατεία.

Παρασκευή, Ιουνίου 26, 2009

ΩΡΑΙΟΣ Ο ΑΣΗΜΩΝΗΣ!!

Παει ενας τυπας στην καφετερια να πιει ενα καφεδακι με την παρεα του και φωναζει τον σερβιτορο:

-Φιλαρακι, να σου πω,θελω εναν καφε οχι πολυ γλυκο αλλα ουτε πολυ πικρο,τσακ στην μεση.

-Εγινε,λεει ο σερβιτορος.

-Που σαι που σαι φιλαρακι ο τυπος,οι φουσκαλες να μην ειναι ουτε πολυ μεγαλες ουτε πολυ μικρες,τσακ στην μεση.

-Μαλιστα λεει γεματος υφος ο σερβιτορος.

-Και που σαι που σαι φιλαρακι κατι τελευταιο,το ποτηρι να μην ειναι ουτε πολυ μεγαλο ουτε πολυ μικρο,τσακ στην μεση.

-Ο,τι πειτε,λεγοντας θυμωμενος ο σερβιτορος.

Περνανε 1,2,3 ωρες και ο τυπος εμεινε μονος του και ετσι ρωταει τον σερβιτορο.

-Ρε φιλαρακι να σου πω,εκεινος ο καφες που λεγαμε?

-Φιλε δεν σε γραφω ουτε αριστερα ουτε δεξια,τσακ στην μεση!!!!!!!!!!!

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ MICAHEL...


Τι το'θελες το ξάσπρισμα κι εσύ;
Δεν ήσουν ένας επι Γης θεός;
Γιατί τόση έπαρση Μάικ;
Γιατί;

Τρίτη, Ιουνίου 23, 2009

ΒΑΘΥΣ, ΑΓΡΙΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ...


Οπωσδήποτε είναι πολύ άσχημο να χάνεις τη δουλειά σου... αλλά, να ρωτήσω, έχουν κλείσει χιλιάδες επιχειρήσεις τόσα χρόνια, δεν είδα 24ωρη απεργία της ΕΣΗΕΑ και σύσσωμα τα ΜΕDIA ΝΑ ΧΑΛΑΝΕ ΤΟ ΚΟΣΜΟ! Αλλωστε, αυτός είναι ο καπιταλισμός ρε παιδιά, τι να λέμε τώρα; Με το ζόρι θα υποχρεώσεις την κυρά Γιάννα -άσχετο αλλά σε κάποιες φάσεις τη θέλω...- να κρατάει μια εφημερίδα που μπαίνει μέσα ή, που πολύ απλά, δεν γουστάρει άλλο πλέον; Που βρισκόμαστε; Οσοι και όποιοι ψηφίζουν αυτούς που ψηφίζουν να τα βλέπουν αυτά... και τα κροκοδείλια δάκρυα να λείπουν....

Δευτέρα, Ιουνίου 22, 2009

ΑΠΌ ΤΡΕΛΟ ΚΟΥΝΕΛΙ...


Η Βίκυ Καγιά βρήκε την άκρη για το πως θα έρθουν τα μάρμαρα από την Αγγλία στο μουσείο της Ακρόπολης. Και πραγματικά απορούμε πως δεν το είχαμε σκεφθεί;
Είπε:

"Θα βάλουμε όλη την θετική μας ενέργεια και την αγάπη μας και τα μάρμαρα θα έρθουν"

Είδατε πόσο απλό ήταν;

Μα, πραγματικά, λέω κι εγώ, ήταν τόσο απλό και δεν το είχαμε ψυχανεμιστεί; Μήπωςτελικά οι... ξανθοί είμαστε εμείς; Τσ, τσ, τσ... μάλλον αυτό συμβαίνει.

Κυριακή, Ιουνίου 21, 2009

ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ Κ... ΦΑΡΔΟΙ!


Πρώτα οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Αλλοι έφαγαν το πακέτο επί 10 χρόνια για να διεκδικήσουν, να στήσουν, να φτιάξουν, να χτίσουν -ε, και να κλέψουν βέβαια- και, τσουπ, στην έναρξη η ΝΔ να καμαρώνει σα γύφτικο σκερπάνι και ούλοι να χειροκροτούν...
Στο καπάκι το Γιούρο... έπεσε χρυσάφι από τον ουρανό στον απαυτό του Ρεχάγκελ και... το καρπώθηκε κι αυτό ο κος καταλληλότερος από το πουθενά να δεξιωθεί στο Μέγαρο τους... πρωταθλητές Ευρώπης και ούλοι να χασκογελάνε!
Και τώρα... πάνω που είχε πέσει η μπούφλα των ευρωεκλογών, νάσου το Μουσείο της Ακρόπολης -όντως εντυπωσιακό, να λέγεται, ιδιαίτερα εσωτερικά και με το βραδυνό του φόρεμα- τους πιάνει από το σβέρκο και τους βγάζει από το πάτο της θαλάσσης που είχαν κωλοκάτσει και όλη η υφήλιος μιλάει πάλι για μας...
Ε, αν αυτό δεν λέγεται κ...φαρδία, πως λέγεται;

Ο ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΗΣ... ΓΕΡΩΝ!!!


ΤΟ ΣΚΙΤΣΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ... ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ ΝΤΟΚ.. ΝΑ΄ΣΑΙ ΚΑΛΑ... (και είμαι και Πειραιώτης και Ολυμπιακάκιας, το ωραιο όμως να λέγεται και να διαδίδεται...)

Σάββατο, Ιουνίου 20, 2009

ΕΛΓΙΝ ΨΕΥΤΟΜΑΓΚΑ!

Πάντως εγώ ρε παιδιά ήθελα να ρίξω μια άλλη ιδέα. Να πάμε δηλαδής στην Ινγκλατέρα, να βρούμε αυτό το... τσουρόμαγκα τον Ελγιν, να του πούμε, έλα δω ρε, γιατί μας κουνιέσαι, δεν ντρέπεσαι; Σσσσσ, ίσα ρε! να του μιλήσουμε Πειραιώτικα να δεις πως θα αλλάξει δέκα χρώματα και θα τα δώκει όλα πίσω ο ξεφτίλας. Κι άμας δε τα δώκει, πόσα θέλεις ρε πειναλέε; Πάρτα και κάνε πιο κει... Και παίρνουμε τα μάρμαρα και από δω παν κι οι άλλοι! Ρε απλά είναι τα πράγματα, να μου χαθείτε... Πως σας φάνηκε η πρόταση; Ρεαλιστική;

Παρασκευή, Ιουνίου 19, 2009

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ... ΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ

Ενα μικρό αφιέρωμα στους καθημέριους μαχητές του μεροκάματου...

pinhead the great!


ΚΙ ΑΝΤΕ ΛΕΕΙ, ΤΩΡΑ, ΝΑ ΜΕ ΤΡΩΕΙ Η ΚΟΥΡΟΥΠΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΥΣΤΩ... ΣΣΣΣ, ΤΙ ΕΙΠΑ ΠΑΛΙ!!!

ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΙΖΕΡΙΑ!

Σκοτώνονται στη Βουλή και για το Μουσείο της Ακρόπολης... Ο Καραμανλής -ο γέρων- λένε οι μεν το είχε πρωτοεμπνευστεί -ναι, το είχε πολλή έγνοια, τέλος πάντων-, η Μελίνα λένε οι δε -εδώ που τα λέμε, γιατί εγώ τα πρόλαβα, η Μελίνα το είχε όντως μεράκι το θέμα και το πάλευε. Αλλά τόση μιζέρια; Γι'αυτό ο κόσμος σας έχει γυρίσει τη πλάτη... και που είσαι ακόμη...

ΑΠΟ PANIC...


TI KAKA KAI... ΛΑΛΑΚΙΕΣ!
ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΧΕΙ ΤΟ... ΨΑΧΝΟ!!
(ΜΠΡΑΒΟ PANIC... KAI ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ!!)
[ΤΕΛΙΚΑ, ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΑ BLOGS ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ... ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΘΕΙΟ ΔΗΛΑΔΗ!!]

Πέμπτη, Ιουνίου 18, 2009

ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΑ ΔΙΑΔΙΔΟΝΤΑΙ!

"ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΝΤΟΚ". ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ BLOG ΜΕ ΚΑΛΟΔΟΥΛΕΜΕΝΑ ΣΚΙΤΣΑ, ΕΥΦΥΗ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟ ΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΣΚΕΦΤΟΥΝ ΟΛΟΙ!!

Τετάρτη, Ιουνίου 17, 2009

ΚΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΑΠΌ ΤΟΝ 'ΑΣΗΜΩΝΗ'

Τι σχόλια να κάνεις εδώ...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΜΕΡΟ 'ΑΣΗΜΩΝΗ'

'ΤΖΑΜΠΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑΜΕ, ΒΡΗΚΕ ΔΟΥΛΕΙΑ Ο ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ!'
Αναδημοσιεύω από τον ΑΣΗΜΩΝΗ γιατί το βρήκα εξαιρετικό!
Τελικά οι bloggers έχουν χιούμορ...

ΘΑ ΤΟ ΔΟΥΜΕ ΚΙ ΑΥΤΟ;


ΑΝ ΥΠΟΨΙΑΣΤΩ ΟΤΙ ΠΡΟΑΛΕΙΦΕΤΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ ΓΙΑ... ΚΥΡΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ... ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ! Μη το γελάτε καθόλου. Οσοι είναι κάτω από 50, να το ξέρετε, θα το ζήσετε και αυτό!

Δευτέρα, Ιουνίου 15, 2009

LET'S GO TO THE MUSEUM...


Μπορεί να διαφωνώ... αρχιτεκτονικώς με τον συμπαγή αυτό όγκο -πιο πολύ μοιάζει με παλέ ντε σπόρ- που αποφάσισαν για το νέο μουσείο της Ακρόπολης, αλλά, τώρα τι να κάνουμε; Αυτό είναι. Και στοίχισε κι ένα καράβι λεφτά. Κι αφού είναι υπερ-μοντέρνο και σούπερ και έτσι κι αλλιώς κι αφού το εισιτήριο προσιτό σε όλους, ε, ας πάμε το λοιπόν... μέσα στο καλοκαίρι πρέπει να πάμε, πάει και τελείωσε -'αντε, το πολύ φθινόπωρο, αρχές Δεκέμβρη, καλά Χριστούγεννα, που να τρέχουμε μες στις γιορτές, άσε από χρόνου...

Κυριακή, Ιουνίου 14, 2009

new bloggers ολούθε!

Ευχαριστώ τους νέους φίλους και φίλες που ήρθαν στο Νημερτή και αποφάσισαν να τον παρακολουθούν. Η αφεντιά μου είναι φρέσκια ακόμη στην οικογένεια των bloggers αλλά από όσα έχω δει και βλέπω καθημερινά, έχω εντυπωσιαστεί. Πολλή δημιουργικότητα, πολύ μεράκι, ανάγκη έκφρασης, ανάγκη εξόδου, ανάγκη επικοινωνίας... κακά τα ψέματα, λίγα χρόνια πριν για να μπορέσεις να επικοινωνήσεις με ένα ως τα χτες άγνωστο φίλο ή φίλη από τα Γιάννενα, τη Σύρο ή τη Κρήτη, ήταν απλά, ΑΔΥΝΑΤΟΝ. (Δηλαδή όχι ακριβώς αδύνατον αφού με συγκίνηση ακόμη αναπολώ τις ηρωικές εποχές της αλληλογραφίας η οποία υπήρξε για μένα δασκάλα ασκήσεων ύφους αλλά και βίωσης συναισθημάτων). Και μόνο κατά τύχη ή συγκυρία κάποιο πόνημά σου γινόταν γνωστό και μπορούσες να το μοιραστείς με άλλους. Και έπεται η συνέχεια. Οχι πως δεν υπάρχουν και σκουπίδια στον Κυβερνοχώρο. Και αρκετά μάλιστα. Αλλά όποιος έχει κρίση και αισθητήριο τα αποφεύγει εύκολα και μένει στα καλά. Αντε λοιπόν, και στα... ευρύτερα!

Παρασκευή, Ιουνίου 12, 2009

ΝΑ ΔΡΟΣΕΡΕΨΟΥΜΕ...


Καλοκαιράκι είναι, μη πήζουμε μονάχα με λαθρομετανάστες και άλλα βαριά και ασήκωτα... και ολίγες δροσερές στιγμές επιβάλλονται. Αναρτήθηκαν στο logoclub από τον Νίκο Στυλιανού τούτες οι ατάκες και τις βάνω κι εγώ, έτσι, για το ωραίον του πράγματος...

Κι αν τα ξεύρετε προσποιηθείτε ότι τα διαβάζετε για πρώτη φορά, έτσι πάει...

• Μη πουλάς τρέλα . Μοίρασέ την.
• Αν τα λάθη διδάσκουν τότε έχω μια καταπληκτική μόρφωση.
• Αυτοί που νομίζουν πως τα ξέρουν όλα εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε.
• Γελάει τελευταίος όποιος δεν κατάλαβε το ανέκδοτο.
• Μάθε από τα λάθη των άλλων γιατί η ζωή είναι πολύ σύντομη για να τα κάνεις όλα μόνος σου.
• Δεν είναι παράξενο να τρέχει η μύτη και να μυρίζουν τα πόδια;
• Έχεις την ικανότητα να μαθαίνεις από τα λάθη σου. Σήμερα θα μάθεις πολλά.
• Τίποτε δεν είναι τόσο χάλια που να μην μπορεί να γίνει χειρότερο
• Η καταστροφή των πραγμάτων είναι πάντα ευθέως ανάλογη με την αξία τους
• Όταν όλα τα άλλα αποτύχουν, δοκίμασε να διαβάσεις τις οδηγίες.
• Να μην γίνεσαι αναντικατάστατος. Αν δεν μπορείς να αντικατασταθείς, δεν πρόκειται να πάρεις προαγωγή.
• Είναι πολύ πιο εντυπωσιακό όταν οι άλλοι ανακαλύπτουν τα προτερήματά σου χωρίς τη δική σου βοήθεια.
• Θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμα σου να το λες αυτό, αλλά ποτέ δεν είπα ότι θα κάτσω να το ακούσω!
• Μη διαφωνείς δημόσια με έναν ηλίθιο μπορεί ο κόσμος να μην καταλάβει τη διάφορα
• Η έκφραση "γυμνή αλήθεια" έχει εφευρεθεί για να μπορεί ο καθένας να την ντύνει όπως τον συμφέρει.
• Όταν αντιγράφεις κάποιον λέγεται "κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας", όταν αντιγράφεις πολλούς μαζί λέγεται "έρευνα".

Τρίτη, Ιουνίου 09, 2009


Γενικά βλέπω ταινίες με το… πεντόκιλο –ειδικά τα θριλεράκια δεν μου ξεφεύγουν με τίποτα και όπου να’ναι έρχεται η μέρα που θα κάνω το ΣΟΥΠΕΡ ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον τρόμο, το ρίγος, την ανατριχίλα, το σπλάτερ κι όποιος αντέξει- αλλά πολύ λίγες από αυτές αξίζουν κάποιας αναφοράς ή ιδιαίτερης σήμανσης. Ο,τι θυμάμαι λοιπόν και έχοντας την ματιά ενός φανατικού λάτρη του σινεμά που δεν το παίζει ειδήμων –αν και είναι!!!

Ο ΑΡΓΕΝΤΙΝΟΣ (CHE)  Μα, για περσινή ταινία θα μας πεις, είπατε; Μα, αφού την είδα φέτος; Τσ, τσ, τσ… μες στη γκρίνια είμαστε. Λοιπόν, αντικειμενικός με όσους αγαπώ δεν μπορώ να είμαι Και τον Τσε τον αγαπώ και τον θαυμάζω από πολλά χρόνια. Σκεφτόμουν πολλά γι’αυτή τη ταινία αλλά τελικά είναι μια αξιοπρεπής και έντιμη αποτύπωση, μια αφήγηση μάλλον ντοκιμαντερίστικη και μια γραφή λιτή. Ο πρωταγωνιστής –δεν τον θυμάμαι- εξαιρετικός και έχει δουλέψει πάρα πολύ και τη παραμικρή έκφραση, το γέλιο, το βλέμμα, το περπάτημα του μεγάλου Αργεντίνου. Καλός και ο τύπος που υποδύεται τον Φιντέλ. Πείθει δηλαδή. Η ταινία βέβαια δεν πιάνει τις προσωπικές σχέσεις του Τσε, δεν αναφέρεται στα νεανικά του χρόνια ούτε στο θάνατό του. Το θέμα αφορά στην Κουβανέζικη Επανάσταση αποκλειστικά. Και καλά κάνει γιατί αλλιώς θα γινόταν αχταρμάς. Και παρότι είδα όση ζούγκλα –που γυρίστηκε δεν ξέρω!!! – δεν έχω δει ποτέ, μέχρι που άρχισε να με πιάνει και η υγρασία, δεν με κούρασε. Το αντίθετο. Αλλά είπαμε, Τσε είναι αυτός, πώς να το κάνουμε…

MARTYRS Είναι μερικές φορές που, αληθινά, ενώ νομίζω ότι τα ‘έχω δει όλα’, μια γροθιά στο στομάχι με φέρνει στα συγκαλά μου. Μιλάμε για ταινία ΣΟΚ ΣΟΚ ΣΟΚ! Πρόκειται για εφιάλτη που σε συνοδεύει μέρες μετά… αν αντέξεις να το βιώσεις ως το τέλος βέβαια. Ομολογώ ότι εκλιπαρούσα να τελειώσει γιατί είχα γίνει κι εγώ ΜΑΡΤΥΡΑΣ… Δεν μπορώ να πω τίποτα για την υπόθεση, είναι Γαλλική παραγωγή, υπερ-σκληρή, σε κάποια σημεία κλείνεις μάτια, αυτιά, ήχο… (Συμβουλή, επειδή είναι εξαιρετική και σπάνια, να τη δείτε αλλά μετά να δείτε κάτι ανάλαφρο, κάτι κωμικό να ‘το σπάσετε’ γιατί, χωρίς αστεία, θα αρρωστήσετε). Καλή τύχη.

Τελικά, θα πω κάτι για την υπόθεση. Μια περίεργη Οργάνωση της οποίας ηγείται μια κωλόγρια, κάνει φριχτά πειράματα πάνω σε ανυπεράσπιστα κορίτσια με σκοπό να τα καταστήσει μάρτυρες και να τις αποκαλύψουν… τι υπάρχει στην επόμενη ζωή. Πως καθίσταται μάρτυρας κανείς; Με τρομακτικά βασανιστήρια, ανελέητο ξύλο, ωμό, στεγνό και φρικαλέο σωματικό και ψυχικό πόνο… οι σκηνές βίας δεν αντέχονται… θέλει κουράγιο… και στο τέλος μια άτυχη νεαρά υφίσταται και ένα βασανιστήριο που δεν περιγράφεται με λόγια. Και τι ψιθυρίζει στη σκατόγρια λίγο πριν ξεψυχήσει; Εδώ σε θέλω κάβουρα…

ANGELS & DEMONS Ευτυχώς που δεν υπάρχουν πια οι… πραγματικοί Illuminati διότι ο κος Νταν Μπράουν θα ήταν… ντάουν. Θα μου πεις τώρα και που το ξέρεις ρε μάγκα ότι δεν ανήκει και ο ίδιος στους Πεφωτισμένους και άρα κάμνει ό,τι γουστάρει; Ε, άμα καταντήσανε έτσι οι… Πεφωτισμένοι, προτιμώ τους… Πεσκοτισμένους, μάλλον τους Συσκοτισμένους. Και ευτυχώς που ο πολύς κόσμος δεν δίνει και δεκάρα για όλα αυτά τα αποκρυφιστικά αινίγματα και σπαζοκεφαλιές που εμένα με κατατρύχουν από έφηβο και έτσι, ό,τι και να δει το παίρνει στη πλάκα και πολύ καλά κάνει. Τέλος πάντων. Κάπου διάβασα μια κριτική, ότι λέει, αυτή η ταινία ήταν καλύτερη από τον Κώδικα Ντα Βίντσι. Ε, ΟΛΕΣ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ. Τι πρωτότυπο λοιπόν. Έστω, να μην γκρινιάζω σαν παλιόγρια και να το δω… large το θέμα. Οποιος έχει αποφασίσει να… διεισδύσει στα μυστήρια των Πεφωτισμένων με ολίγη δόση από CERN και Παπικά παρασκήνια και τον Τομ Χανκς να βαριέται αγρίως και πολλά πολλά άλλα που μόνο στη οργιώδη φαντασία του κου Μπράουν θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν, ίσως και να ανεχτούν το αποτέλεσμα. Ε, στο κάτω κάτω, έχουμε δει και χειρότερα (την πρώτη ταινία ας πούμε)… Υ.Γ. Ανταμ Βάισχάουπτ, μπορείς να αναπαύεσαι εν ειρήνη στον τάφο σου, δεν έχει κανείς ιδέα ποιος ήσουν, τι ήθελες να κάνεις, τι αληθινά είχες κατά νου…

PINK PANTHER 2  Όποιος είδε το πρώτο της σειράς περίμενε με λαχτάρα και το 2ο. Ε, ήρθε το δεύτερο και ελπίζω να μην υπάρξει και τρίτο. Εντάξει, δεν λέω, χαζοταινία εξ αντικειμένου περίμενα, απλά, με λίγη περισσότερη φαντασία και όχι τέτοια αρπαχτή ρε παιδιά. Τέλος πάντων, περνάει η ώρα ψιλοευχάριστα στη τελική –και είδα και τον Αντι Γκαρσία με τις αφέλειες σε ρόλο γόη ντετέκτιβ!

CHANGELING  Είχα την περιέργεια να ιδώ την Αντζελίνα σε αυτό το δραματικό ρόλο καθώς θα είχα την ευκαιρία να την ξαναδώ ως ηθοποιό και όχι ως γυναικάρα ή celebrity. Το αποτέλεσμα είναι ουδέτερο, χλιαρό και ψιλο-μάπα. Και η κα Πιτ δεν με έπεισε ούτε στιγμή. Δυστυχώς. Πολύ ψόφια πράγματα και παρά την φιλότιμη προσπάθεια με την επιτυχή μεταφορά της εποχής –καλά σ’αυτά οι Αμερικάνοι είναι τσακάλια και μάστορες- και την υποτιθέμενη πιασάρικη υπόθεση της απαγωγής ενός μικρού παιδιού και της εξαφάνισής του. Την είδα μεν αλλά…

X MENWOLVERINE  Λοιπόν, μου αρέσει αυτός ο τύπος τελικά, για τον Τζάκμαν μιλάω. Έχει όλα τα στοιχεία ενός αυθεντικού παραμυθο-‘σταρ’. Γόης, αρρενωπός, δυναμικός, ζόρικος, τσίλικος – μου άρεσε και στο AUSTRALIA και όπου αλλού είχε παίξει. Και η ταινία επίσης βλέπεται με ευχαρίστηση. Δεν κάνει κοιλιά, δεν αναρωτιέσαι ούτε στιγμή ‘τι να κάνω τώρα, να την βγάλω;’ και σε κρατάει σε προσοχή ως το τέλος. Φυσικά, όλα αυτά μέσα στο δεδομένο πλαίσιο του παραμυθιού και της απόδρασης στο αλλού. Όχι πως κι αυτό είναι άνευ σημασίας βέβαια. Παρέα, ποπ-κορν ή πίτσα και μια χαρά…

Πάλι εδώ είμαστε…

Δευτέρα, Ιουνίου 08, 2009

O ΚΑΡΑΝΤΑΪΝ ΉΤΑΝ ΜΕΡΑΚΛΗΣ!


Τον θυμάμαι πιστιρικάς από τη φοβερή σειρά KUNG FU που τον είχε κάνει διάσημο αλλά είχε ωθήσει και πολλά παιδιά στην εσωτερική αναζήτηση, τις πολεμικές τέχνες κλπ. Ηταν καταπληκτική σειρά. Και ο Καραντάιν θεός! Και όπως έζησε μερακλίδικα, έτσι και αποφάσισε να αναχωρήσει. Σαν πολεμιστής και όχι σαν μικροαστικό ποντίκι στη φάκα του... Σόρρυ που το λέω αλλά είναι και η αλήθεια. Τα έχουμε ξαναπεί για το ηρωικό περιεχόμενο του βίου αλλά και της αποδρομής... σ'αυτό το Μπλογκ δεν τα αναλύουμε αυτά, στο ΜΑΥΡΟ ΡΟΔΟ και στην ΠΕΡΙΟΧΗ Μ όποιος θέλει θα βρει άλλα πράγματα, πιο υποψιασμένα. Αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Κι αν είχε θανατηφόρες σεξουαλικές διαστροφές ο μάγκας, το ευχαριστήθηκε και έφυγε στα 72 του!!! όταν οι σημερινοί 30ρηδες δεν μπορούν να... τέλος πάντων! Γειά και χαρά Ντέιβιντ, δίδαξες και με το θάνατό σου!

ΟΙ... ΑΛΛΟΙΝΟΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ;


Μόνο μπλε και πράσινοι είμαστε στην Ελλάδα ρε παιδιά; Για να καταλάβω δηλαδή... οι κόκκινοι, οι ροζ, οι σταχτί, οι λαχανί, οι περτικαλί που είμαστε; Επειδή δεν 'πήραμε' κεφάλι σε κάποιο Νομό; Ετσι μας μετράτε; Ε, καλά κάνει το λοιπόν ο κόσμος και σας γράφει στα απαυτά του! Και την επόμενη φορά όχι 49 αλλά 89% θα είναι η αποχή. Και μετά κυβερνήστε τον... κανένα! Αμέτε από δω χάμω πια...

Κυριακή, Ιουνίου 07, 2009

ΠΡΑΣΙΝΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...

Αναμενόμενα δεν ήταν τα αποτελέσματα; Μου αρέσει που μερικοί κάνουν τους έκπληκτους. Αυτό που αποδείχθηκε με τους Οικολόγους όμως είναι ότι δεν πρέπει κανείς να εμπιστεύεται τους δημοσκόπους. Και ότι ο κόσμος, παραλίας ξε-παραλίας, δεν μασάει και απαντάει. Ετσι όπως πρέπει με όλους. Το ενδιαφέρον είναι τι θα γίνει από αύριο με τον Καραμανλή... θα πάει σε Συνέδριο; Μπα! Θα κάνει τον Κινέζο; Ισως. Θα αλλάξει ρότα; Δεν είναι δική του. Αρα... ας περιμένουμε. Οσο για τον Γιώργο... πω, πω, είχε χρόνια να γελάσει έτσι το χειλάκι του... το ΚΚΕ πάντως πήγε πολύ καλά και εύγε... 

Σάββατο, Ιουνίου 06, 2009

ΚΑΙ ΟΛΙΓΟΝ ΚΑΜΙ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ...

"Το έργο τέχνης για να δομηθεί πρέπει κατ'αρχήν να χρησιμοποιήσει τις σκοτεινές δυνάμεις της ψυχής..."

"Οι νέοι δεν γνωρίζουν ότι η πείρα είναι μια ήττα και πως, για να μάθεις κάτι λίγο, πρέπει να τα χάσεις όλα..."

"Αλλά το να είσαι δραστήριος σημαίνει να χάνεις το καιρό σου, εφόσον χάνεσαι ο ίδιος..."

"Το πραγματικό θάρρος είναι ακόμα να κρατά κανείς τα μάτια ανοιχτά στο φως και στο θάνατο"

"Οι μοναξιές ενώνουν όσους η κοινωνία χωρίζει"

"...Το τίμημα του ταξιδιού είναι ο φόβος. Γκρεμίζει μέσα μας ένα είδος εσωτερικού σκηνικού. Δεν μπορούμε πια να εξαπατούμε τον εαυτό μας... μακριά από τους δικούς μας, από τη γλώσσα μας, ξεριζωμένοι από όλα τα στηρίγματά μας, δίχως τα προσωπεία μας, είμαστε μόνο η επιφάνεια του εαυτού μας... αποδίδουμε σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε αντικείμενο, τη θαυματουργή αξία του. Μια γυναίκα που χορεύει χωρίς να σκέφτεται, ένα μπουκάλι πάνω σε ένα τραπέζι όπως διακρίνεται πίσω από μια κουρτίνα: κάθε εικόνα γίνεται ένα σύμβολο..."

Alber Camys
"L'envers et l'endroit"
(1958)

Μάτια…

 

Ξύπνησα νύχτα

Να υποδεχθώ τον ερχομό του Βασιλιά

Εσύ έλειπες

Κι αναρωτιόμουν

Αν θα είναι το ίδιο όμορφο το φως Του

Χωρίς εσένα

 

Ξύπνησα στην επόμενη ζωή μου

Να φιλοξενήσω τον Αήττητο Ήλιο

Και ζήλεψα στη θεία αποδρομή Του

Πως αιώνια χλευάζει το φθαρτό σαρκίο του κόσμου

 

Ξύπνησα εγρήγορος

Παράδοξο δεν είναι;

Όχι μόνος

Ήσουνα μαζί μου

Και αφεθήκαμε μαζί στην Έγερσή Του

Το στέμμα Του κόκκινο πυρωμένο

Το χαμόγελό Του

Μια περιφρόνηση της νύχτας των ανθρώπων

 

Δεν ήσουν δίπλα μου

Αλλά ποιος είχε μάτια για τη μοναξιά;

Πέμπτη, Ιουνίου 04, 2009

Ευχαριστώ παιδιά...


Θα ήθελα κι από το blog αυτό που δημιουργήθηκε πριν κάμποσους μήνες και παραμένει με λιγους μεν αλλά καλούς φίλους, να ευχαριστήσω το www.logoclub.gr που μου έκανε την μέγιστη τιμή να με ανακηρύξει πρώτο επίτιμο μέλος του. Είναι μια διάκριση που, όπως και αν την δει κανείς, τονώνει το ηθικό και αποτελεί μια κάποια δικαίωση ύστερα από 28 και χρόνια που βρίσκομαι πάνω από το χαρτί και το μουτζουρώνω με τα αποτυπώματά μου... αποτυπώματα ψυχής, καρδιάς και συναισθήματος... Εύχομαι στη Λογοτεχνική αυτή Πύλη να αναδείξει εραστές του Λόγου και της Αλήθειας... τους έχουμε μεγάλη ανάγκη.

ΛΙΑΝΑ Σ'ΑΓΑΠΩ...


Όταν ένας άνθρωπος σου προκαλεί και σου γεννά ακραία συναισθήματα, σημαίνει ότι κάτι έχει να πει, είναι σημαντικός, δεν περνά αδιάφορος, δεν είναι... 'ακίνδυνος'. Αυτό συνέβαινε, ας πούμε, με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Οι μισοί τον λάτρευαν και οι άλλοι μισοί τον είχαν στη μπούκα. Πάει να πει προκαλούσε, ερέθιζε, γεννούσε πράγματα...Είχε κάποιο ενδιαφέρον να τον ακούς, να τον μελετάς, δεν πέρασε απ' αυτό το κόσμο και δεν ακούμπησε. Ο,τι χειρότερο να περάσεις από αυτή τη ζωή -ως πολιτικό ον μιλώ- ακίνδυνος, αβλαβής και αδιάφορος... αόρατος. Να είσαι εσωτεριστής, μάλιστα, αλλά κι εκεί δεν περνάς απαρατήρητος, απλά η δουλειά σου δεν αφορά στις μάζες αλλά σε συγκεκριμένο αριθμό ανθρώπων και με στόχευση διαφορετική.
Τα ίδια με την Κανέλλη... μια στο +1000 μια στο -1000... άλλες φορές θέλω να την αγκαλιάσω και να την φιλήσω και άλλες φορές να της χώσω καμιά δυο μάπες να σταματήσει τη πάρλα... Όμως, ένα είναι σίγουρο, με τη Λιάνα πάντα κάτι μαθαίνεις και ποτέ δεν πλήττεις. Τόσα χρόνια στη πολιτική και εν γένει δημόσια ζωή και ποτέ δεν επανέλαβε τον εαυτό της, ποτέ δεν βάλτωσε, ποτέ δεν συμβιβάστηκε στο τετριμμένο, στο γνωστό. Και ψάχνεται η γυναίκα, αλλάζει, δεν φοβάται να αλλάζει, να μαθαίνει, να εξελίσσεται. Το να είσαι στα νιάτα σου Κομμουνιστής και να δεξιομπατάρεις στα γεράματα το ξέρουμε, το αντίστροφο είναι που θέλει κότσια και είναι δείγμα σοφίας και όχι τυχοδιωκτισμού... 
Λιάνα, συνέχισε γυναικάρα μου, έτσι σε θέλουμε και ας είσαι εκνευριστική μερικές φορές, μήπως κι εμείς είμαστε όλοι στα καλά μας;
Έτσι μας έμαθες, έτσι σε θέλουμε... ΛΙΑΝΑ FOR EVER!

ΑΜΑΝ ΠΙΑ...

Αυτός ο Άδωνις Γεωργιάδης, που θα φτάσει τελικά; Εκτός ότι τον καλούν όλοι από το πρωί ίσαμε το βράδυ και μας τον σερβίρουν, δεν υποφέρεται βρε παιδί μου... φωνάζει, αλαλάζει, κοπανιέται, διακόπτει μονίμως, κάνει τον εξυπνάκια, διορθώνει τους πάντες... Γκαιμπελίσκος ο τύπος. Αντε να νυμφευθεί τη καλή του μπας και χαλαρώσει καθόλου... Και είμαι σίγουρος, καλοβλέπει τη καρέκλα του Καρατζαφέρη και οραματίζεται τον εαυτό του να μαγεύει τα πλήθη και να πέφτουν στα τρένα για πάρτη του, τέτοια πετριά έχει φάει ο άνθρωπος... τέλος πάντων...

ΟΛΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ;

Ποιοι είναι αυτοί οι Οικολόγοι τέλος πάντων και από που βρήκαν τα κεφάλαια και κάνουν όλη αυτή την εκστρατεία; Εχω δει Τρεμόπουλο, Καφετζόπουλο και κανα δυο άλλους αλλά, μου κάνει απλώς εντύπωση πως 'ξετσούμισαν' και ξαφνικά είναι τρίτο Κόμμα ενώ άλλοι παλεύουν δεκαετίες και δεν μαζεύουν τίποτα. Δεν έχω κανένα προσωπικό πρόβλημα, καλά κάνουν οι άνθρωποι και συγκροτούν κινήσεις και ξεφεύγουν από τα κατεστημένα. Απλά. ρώτησα.., αναρωτιέμαι μάλλον... ψιλο-ύποπτο μου φαίνεται όλο αυτό το θέμα.., μήπως έχω γίνει κι εγώ στα γεράματα μια φιλύποπτη γριούλα; Ισως...

Τρίτη, Ιουνίου 02, 2009

ΕΜΠΑΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΜΠΡΕ!

Βάαλ μπες και στο Μαύρο Ρόδο και στην Περιοχή Μ... έκανα κάποιες αναβαθμίσεις.... και όποιοι άλλοι καλοί φίλοι τους οποίους και ευχαριστώ εκ των προτέρων... Βλεπεις αποφάσισα να αναρτήσω και τους πλέον αγαπημένους, αυτούς που με συντροφεύουν τόσα χρόνια τώρα στις μοναχικές μου στιγμές... -και όχι μόνον. Οι πινακοθήκες ακόμα συμπληρώνονται, εχω κόσμο να... κρεμάσω!!

ΠΑΤΜΟΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ!

Βάαλ και άλλοι καλοί φίλοι από το νησί του Ιωάννη... πόσο σας ζηλεύω! Και πόσο πολύ θέλω να επισκεφτώ το Σπήλαιο του Θεολόγου και εν ηρεμία να αισθανθώ τις δονήσεις ενός αγιασμένου χώρου... Βάαλ περνάς καλά; Μου έλειψες...