Αυτάρκης…

 

…μὴ γὰρ ἓν τῶν ἀδυνάτων ᾖ πόλιν ἄξιον εἶναι καλεῖν τὴν φύσει δούλην^. αὐτάρκης γὰρ ἡ πόλις, τὸ δὲ δοῦλον οὐκ αὔταρκες…

...γιατί είναι αδύνατο να φέρει επάξια το όνομα πόλη μια πόλη υπόδουλη. Διότι η πόλη πρέπει να είναι αυτάρκης. Και η υπόδουλη πόλη δεν είναι...

 Αριστοτέλης, Πολιτικά Δ΄, 1291a, 9-10

 

Πέρασαν 2500 χρόνια από την εποχή του μεγάλου φιλοσόφου και στοχαστή… μόλις 200 από το Μεγάλου Ρίγος που πρώτα τάραξε ψυχές και έπειτα σώματα και το λέμε Σηκωμό, Εθνεγερσία ή όπως… γυρνάς το βλέμμα και την ψυχή [κάτι σαν την ‘περιαγωγή’ που μας δίδαξε ο συγγραφέας της Πολιτείας κάποτε] και δεν βλέπεις παρά μονάχα την υποδούλωση… και στοχάζεσαι απλά πως ‘συνηθίζει ο άνθρωπος την πνευματική σκλαβιά να ονομάζει ελευθερία αρκεί το στομάχι του να είναι γεμάτο και το σπίτι του γερό… τι κρίμα να εξευτελίζει τόσο εύκολα και να ακυρώνει όλους εκείνους τους ιερούς αγώνες…’

Αυτάρκης… πόσο εύκολα θα σου απαντούσε Σταγειρίτη ένας σημερινός άνθρωπος πως όταν έχεις υπερσύγχρονο κινητό και μια δεκάδα προφίλ στα ‘σόσιαλ’ δεν έχεις καμιά ανάγκη για αυτάρκεια… είμαι ελεύθερος και πολίτης, άρα υπάρχω γράφεις εσύ, επικοινωνώ άρα υπάρχω θα σου απαντούσε εκείνος…

Επικοινωνώ... τι άραγε; Μα τούτο είναι θέμα άλλης ανάρτησης...