Κυριακή, Σεπτεμβρίου 29, 2013

έκπληκτοι είναι πάντα όσοι ζουν στην εσωτερική σιωπή...


Οφείλει κανείς να στοχαστεί ιδιαίτερα πάνω σε όσα λαμβάνουν χώρα μπροστά στα (έκπληκτα;) μάτια μας τις τελευταίες ημέρες. Πολλοί είναι σοκαρισμένοι. Ίσως όχι αδικαιολόγητα. Και αυτό γιατί έκπληκτοι είναι πάντα όσοι ζουν στην εσωτερική σιωπή. Και θα έλεγα χειρότερα, στην εσκεμμένη αποχή από την πνευματική εργασία.
Νομίζω ότι γενικά έχουμε μεγαλώσει με την βεβαιότητα ότι πνευματικός άνθρωπος είναι περίπου αυτός που έχει εντυπωσιακό αριθμό βιβλίων στο σπίτι του ή έχει καταναλώσει εκατομμύρια σελίδων.
Πνευματικός μπορεί και μάλλον είναι ο άνθρωπος που εργάζεται πάνω στο γεγονός της ζωής. Και δεν χρειάζεται τις σελίδες και τις αναλύσεις για να αυτό- επαίρεται. 
Ποια πνευματική ετοιμότητα βρήκε στην κοινωνία μας η ανάδυση αυτού του φαινομένου, σε πραγματικές συντεταγμένες και όχι θεωρητικά; Καμιά ετοιμότητα δεν υπήρχε και κανένας στοχασμός. Υπήρχε μονάχα ένας δηλητηριασμένος πλανήτης που υποδέχτηκε τους ‘πολεμιστές’ του σκότους περίπου σαν σωτήρες. Στην αρχή ήταν οι γιαγιάδες που ένιωσαν ασφάλεια από τους αλλοδαπούς γείτονες με το σκούρο δέρμα και το ‘αλλόκοτο’ βλέμμα. Ύστερα τα νεαρά παιδιά στα σχολεία που υιοθέτησαν συμπεριφορές, λεξιλόγια και σύμβολα για να δώσουν στην βία μια ‘γκλαμουράτη’ και ‘ψαγμένη’ εμφάνιση.
Μετά το δηλητήριο απλώθηκε στους νοικοκυραίους, την περίφημη ‘ραχοκοκαλιά’ της κοινωνίας. Και όχι μόνο. Καλλιτέχνες, αθλητές και άλλοι ‘επώνυμοι’ καλοδέχτηκαν τον ‘τσαμπουκά’ της ΧΑ και βγήκαν και το είπαν. Ο ‘φιλήσυχος’ πολίτης είναι το πιο γόνιμο έδαφος για να ανθίσει το νοσηρό άνθος του φασισμού. Και περισσότερο, ο απαίδευτος, κουρασμένος, εξαντλημένος, οργισμένος και αθωράκιστος πνευματικά πολίτης.
Ποια εσωτερική ετοιμότητα συνάντησε ως αντίσταση η λαίλαπα για να μην πάρει σβάρνα ό,τι έβρισκε μπροστά της;
Και επειδή ο άνθρωπος είναι το πλέον αντιφατικό πλάσμα πάνω στον πλανήτη, με συνεχείς εναντιοδρομήσεις στην καθημερινότητά του, όσο πιο σκυμμένο το κεφάλι, τόσο πιο δυσδιάκριτος ο αετός με ανοιχτά τα φτερά.

Θυμάμαι και το αναφέρω εμβόλιμα εδώ, κάποια μαθήματα συμβολικής της νεότητάς μου. Τα σύμβολα και η συμβολική είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο που δεν προσέχει σχεδόν ποτέ κανείς.
Η Ρώμη επιβλήθηκε με τον αετό με κλεισμένα τα φτερά. Η ισχύς που έχει εγκαθιδρυθεί.
Η Νέα Ρώμη απέκτησε και τις δυο κεφαλές που κοιτούν σε Δύση και Ανατολή.
Το Γ’ Ράιχ έχει τον αετό με απλωμένα τα φτερά. Ο αετός δεν έχει ιδρύσει ακόμη το βασίλειό του. Ίπταται και γεωδαιτεί με το βλέμμα του όλον τον κόσμο. "Ερχόμαστε" είναι η αποστροφή του Ν.Μιχαλολιάκου.
Πάντα ένας αετός που σκορπάει το ρίγος στα παιδιά που αναζητούν δύναμη και ισχύ και ανατροπή. Πάντα ένας αετός που δεν πετάει απλά αλλά επιθεωρεί και ελέγχει το στερέωμα και ό,τι είναι κάτω απ’αυτό.

Χρώμα μαύρο, χρυσό και κόκκινο, αρχαιοελληνικές γραμματοσειρές, παράταξη, στρατιωτική πειθαρχία, τάξη μέσα στο χάος…

Με το εσωτερικό χάος το δικό μας τι θα γίνει; Ως πότε θα γοητευόμαστε από τέτοιες παραστάσεις δύναμης;

Και ως πότε η έλλειψη πνευματικής ετοιμότητας θα προσφέρει τα ιδανικά άλλοθι;

10 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

Με το εσωτερικό χάος το δικό μας τι θα γίνει; Ως πότε θα γοητευόμαστε από τέτοιες παραστάσεις δύναμης;

Ὀταν κάποτε έρθει η κουκουβάγια, όχι σαν απλός επισκέπτης μα για να χτίσει φωλιά βαθιά μέσα στο χάος μας, τότε μόνο θα αισθανθούμε το κώνειο στη γεύση της δύναμης του αετού.

Παρεμπιπτόντως, το σύμβολο του αετού είναι πολύτιμο όπλο δύναμης για την Νόηση που τόσο έχουμε ανάγκη.

Καλό Κυριακόβραδο Νιμερτή μου.

Νimertis είπε...

ναι αγαπημένη μου αοράτη που αποδεικνύει βέβαια πως η χρήση και όχι το σύμβολο έχει την μέγιστη σημασία... τι έφταιξε η δύσμοιρη η σβάστικα να μολυνθεί για πάντα από την υιοθέτηση της από το NSDAP;
καλή εβδομάδα εύχομαι φίλη μου! σ'ευχαριστώ!

Ανταίος είπε...

Για μένα η Χ.Α δεν υπάρχει, σαν το σκοτάδι..είναι η απουσία του φωτός που της έδωσε υπόσταση..
Ας ανάψουμε τα "φώτα" και θα χαθεί,
αλλά ήμαστε άξιοι να το κάνουμε;
Αυτό θεωρώ πιο σημαντικό, φίλε μου!

Σε καλησπερίζω και σε τούτο τον χώρο σου..

Νimertis είπε...

καταλαβαίνω την... οντολογική σου θεώρηση φίλε μου Ανταίε όμως πολιτικά και ιδεολογικά η ΧΑ υπάρχει και μάλιστα έχει πτυχές και αναφορές διαχρονικές... δυστυχώς... αν δεν ήμασταν εν μέρει κι εμείς έτσι, απλά δεν θα γεννούσαμε ούτε θα παρακολουθούσαμε τα τέρατα ανάμεσά μας...
προσωπικά αισθάνομαι πως έχουμε ενδόμυχα επικαλεστεί όλοι μας κάποιες στιγμες το τέρας...
όμως, τελικά τα 'φώτα' τα ανοίγουμε θεωρώ φίλε μου... όχι γιατί είμαστε ηθικά ανώτεροι... απλά γιατί το ένστικτο αυτοσυντήρησης υπερβαίνει το φόβο μας...
να΄σαι καλά...

ειρήνη είπε...

το κοινοποίησα στο Facebook..

Νimertis είπε...

να'σαι καλά Ειρήνη μου... σε φιλώ!

Xrisidel είπε...

Υπάρχει φίλε μου Νιμερτή και η "εκκωφαντική" (εσωτερική) σιωπή, που φαντάζει σαν το "παγόνι" τη στιγμή που ανοίγει την πλουμιστή ουρά του, χαντακώνοντας όλες αυτές τις "σαγηνευτικές" σκηνές επίδειξης δύναμης κι εξουσίας... απλά Παγ(ό)νοντας τες!
Κι όσο για το (Κοσμογονικό) Χάος (συμπαντική αρχή)βρίσκω πολύ άδικο, να πουδράρεται από χρυσές σκόνες,κόκκινα κραγιόνια, μαύρες γόβες και να βγαίνει για πιάτσα τις χαραυγές...
Δυστυχώς, όσο μεγαλύτερη "αναφορά"...τόσο περισσότερη "πελατεία" θα αποκτούνε!!!


Υ.Γ.Κάποια στιγμή οφείλεις μια εξήγηση, του ονόματός που χρησιμοποιείς "Νημερτής", που είμαι βέβαιη, για την συμβολική του χρήση, γιατί είναι Νηρηίδα (γένους θηλυκού)!
Τότε θα δώσω κι εγώ την ανάλογη εξήγηση μου για "To" Xibalba.
Καλό σου ξημέρωμα.

Νimertis είπε...

ωραία έθεσες τα ζητήματα φίλη μου... νομίζω θα συμφωνήσω μαζί σου... όσο για το Νημερτής...
δεν είναι μονάχα μια από τις κόρες του Νηρέα... αν κι αυτή είναι η πιο γνωστή... ο Νημερτής είναι και επίθετο... λέει κάπου ο Όμηρος...
Νημερτές μεν δη μοι υπόσχεο και κατάνευσον...
και μεταφράζει ο Καζαντζάκης με τον Κακριδή
Ξάστερα δώσε μου το λόγο σου και στέρξε αυτά που σου'πα...
(Ιλ.Α' 514)
Κάτι μου έλεγε αυτό το νημερτής... σαν το νηπενθής ένα πράγμα.. κι έπεσα πάνω στο 'αλάθητος', το 'αληθής', αυτός που αποστρέφεται το στρεβλό, ο εύστοχος... ο πυρηνικός! Και μου άρεσε...
(μπορείς να ανατρέξεις σε διάφορα λεξικά... Χόφμαν κ.α.)

και τώρα λάλα το... το δικό σου εννοώ!

Xrisidel είπε...

Έξοχη επιλογή...και ακόμη πιο εξαιρετική η "ανάλυσή" σου που είναι εξολοκλήρου εκ-παιδευτική, Νημερτή!
Σε ευχαριστώ πολύ για την εξήγηση.
Τώρα για το δικό μου "λάλημα" αν μου δώσεις λίγο χρόνο, (και κρατήσεις μυστικό) σκέφτηκα στον ένα χρόνο που γράφω (και πλησιάζει) του διαδικτυακού μου λευκώματος, να κάνω μία αναφορά, εξηγώντας την επιλογή του ψευδούς μου ονόματος Xibalba...
Καλό σου ξημέρωμα.

Υ.Γ. Οι θύμησες που μου φέρε αυτή η φράση "λάλα το" με άφησαν χαμογελαστή πάντως ...να είσαι καλά φίλε μου!

Νimertis είπε...

ναι φίλη μου... θα κάμνω υπομονή και θα τηρήσω μυητική σιγή...
να'σαι καλά...