Πέμπτη, Μαΐου 24, 2012





την κοίταξε με ένα παράξενο, δειλινό βλέμμα
γιατί θέλησες να με δεις;

οι λέξεις βγήκαν διστακτικά από το στόμα της… κι όμως γρήγορα το ρυάκι έγινε ποταμός
γιατί αναρωτιέμαι για το τέλος. γιατί κάποτε φοβόμουν τόσο πολύ που δεν τολμούσα να σκεφτώ. γιατί είχα βλέμμα μονάχα για το προσιτό, το προσηνές, το απλό. και τώρα δεν ξέρω πώς να διαβάσω πια όλα αυτά που απαιτούν μια άλλη γλώσσα.

δεν μπορώ να κάνω τίποτα για το φόβο
ίσως να μπορείς
μπορώ μονάχα να τον δω πλέον…
κάνε με κι εμένα να τον δω
δεν έχεις το βλέμμα
δώσε μου το βλέμμα

το πρόσωπό του παραμορφώθηκε… πτυχώσεις αρχαίες πήραν τη θέση αυτών που εκείνη γνώριζε. το θέαμα ήταν δύσκολο να το αντέξεις.
το βλέμμα κερδίζεται
πως;
με τη σιωπή
φοβάμαι τη σιωπή
γιατί δεν την γνώρισες αληθινά ποτέ
δώσε μου τη σιωπή

άπλωσε τα χέρια του κι εκείνη τα δικά της.
κι ύστερα τον άκουσε μέσα της

η σιωπή μοιράζεται με το άγγιγμα
με το άγγιγμα γινόμαστε κοινωνοί του αχανούς
τόλμησε να πλημμυρίσεις
αφέσου να γεμίσεις
το βλέμμα γεννιέται μονάχα στο αχανές
δες!
όπου υπήρχε χώρος για το φόβο
τώρα…


πετάχτηκε από το κρεβάτι της κάθιδρη.
τα χέρια της… ήταν ζεστά…
στα σωθικά της
κάτι αναδευόταν…





Μαι2012

Dream

8 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Τέλειο...

LIAKOS είπε...

ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ ΜΕΓΑΛΕ...ΠΕΡΑΣΑ ΠΟΛΛΑ Κ ΠΕΡΝΑΩ ΑΚΟΜΑ...ΘΕΛΩ ΧΡΟΝΟ,
ΠΟΛΥ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ!
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΔΕΝ ΚΥΛΟΥΝ ΑΠΛΩΣ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΜΟΥ ΚΙ ΟΛΑΣ!
ΣΑΝ ΒΟΤΚΑ,
ΣΑΝ ΑΨΕΝΤΙ Η ΡΑΚΙ...


ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΜΙΚΡΕ ΠΡΙΓΚΙΠΑ...

Νimertis είπε...

φίλε μου δείμε καλησπέρα... σ'ευχαριστώ...

Νimertis είπε...

nephilim φίλε... ψυχραιμία...

Bitch είπε...

Το γραπτό σου..
με πολλή αγάπη γραμμένο…
Φιλιά!!!

Νimertis είπε...

καλησπέρα φίλη μου Μόνικα... με πολλή αγάπη όπως και τα λόγια σου... να'σαι καλά!

Eriugena είπε...

Η μυστική αναλογία με το ποίημα στο "μαύρο ρόδο" με συναρπάζει, αν σκεφτείς μάλιστα πως δεν είχα ακόμα έλθει "εδω"..
Πραγματικά όμορφο
και σε συνέπεια με όλο το "είδωλον" ζωής που έχεις..

Νimertis είπε...

απίστευτος συντονισμός Ιωάννη μου... την ώρα που σου έγραφα στο Ρόδο, έγραφες εσύ εδώ... κι επισημαίνουμε και τη συγγένεια των αναρτήσεων!! Σοκ!

Να'σαι καλά αγαπημένε φίλε...