ΤΡΙΤΟΣ ΨΑΛΜΟΣ
Τις μέρες, όταν τα λόγια μου
ήταν χώμα ...
Ήμουνα φίλος με τους μίσχους του σιταριού.
Τις μέρες, όταν τα λόγια μου
ήταν οργή
Ήμουνα φίλος με τις αλυσίδες.
Τις μέρες, όταν τα λόγια μου
ήταν πέτρες
Ήμουνα φίλος με τα ρέματα.
Τις μέρες, όταν τα λόγια μου
ήταν εξέγερση
Ήμουνα φίλος με τους σεισμούς.
Τις μέρες, όταν τα λόγια μου
ήταν πικρά μήλα
ήταν πικρά μήλα
Ήμουνα φίλος με την αισιοδοξία.
Αλλά όταν τα λόγια μου
έγιναν μέλι ...
οι μύγες κάλυψαν
τα χείλη μου! ...
Σφίξτε μου τα σχοινιά
απαγορέψτε μου τα τετράδια και τα τσιγάρα
κλείστε το στόμα μου με χώμα.
Το τραγούδι
είναι το αίμα της καρδιάς
τ' αλάτι του ψωμιού
το νερό του ματιού
γράφεται με τα νύχια, το λαρύγγι και τα μάτια...
απαγορέψτε μου τα τετράδια και τα τσιγάρα
κλείστε το στόμα μου με χώμα.
Το τραγούδι
είναι το αίμα της καρδιάς
τ' αλάτι του ψωμιού
το νερό του ματιού
γράφεται με τα νύχια, το λαρύγγι και τα μάτια...
Θα το λέω
στο κρατητήριο
στην τουαλέτα
και στο στάβλο
με χειροπέδες
κάτω από το βούρδουλα
κάτω από τα δεσμά των αλυσίδων.
κάτω από το βούρδουλα
κάτω από τα δεσμά των αλυσίδων.
Πουλιά μυριάδες πάνω στης καρδίας μου τα κλαδιά
πλάθουνε το μαχόμενο τραγούδι
Μαχμούντ Νταρουίς
6 σχόλια:
Στη βραδιά που οργανώσαμε την 21η Μάρτη κάποια κυρία διάβασε Νταρουίς. Δεν τον ήξερα, αλλά το έμαθα και τον έψαξα τις επόμενες μέρες...
Ευχαριστώ που μου γνώρισες τον Νταρουίς δεν τον ήξερα. Καταπληκτικός και επίκαιρος.
Ούτε και γω τον ήξερα!
Έψαξα όμως το βιογραφικό τουυ!:)
Η ανάρτηση σου μούδωσε την ευκαιρία,
να αναζητήσω και να μάθω σχετικά, με
την προσωπικότητα, του Παλαιστίνιου
αγωνιστή και ποιητή ,Μαχμούντ Νταρουίς.
Ευχαριστώ...
Όσο κρότο κι αν φορέσουν οι απαγορεύσεις,
το συλλαβισμένο αίμα θα μουρμουρίζει Φως στις Φλέβες
και θα σκίζει το δερμα για να ακουστεί..
Εσκισα τα τετραδια...
αυριο θα γραψω και πάλι πάνω στο φως......
σκαλιστά....
φιλια.....φευγω συνεπαρμενη...
Μια εξαιρετική προσωπικότητα Δείμε, ο εν ποιητής αυτός... γίνεται ολοένα και γνωστότερος...
Να'σαι καλά φίλη μου Ρένα... πάει ένας χρόνος περίπου που τον γνώρισα κι εγώ... δεν τον έχω καλοδιαβάσει ομολογώ...
Καλησπέρα Δημήτρη... να σαι καλά φίλε μου...
Χαίρομαι που τούτη η ανάρτηση έγινε αφορμή για κάτι τέτοιο Frezia...
συνεπαρμένος κι εγώ Κάκια μου από τούτο το συλλαβισμένο αίμα σου... μοναδική μου Κάκια...
Δημοσίευση σχολίου