Δευτέρα, Αυγούστου 30, 2010


Τη σκιά σου σμιλεύω
Τη σκιά σου σμιλεύω.
Της έχω ήδη αφαιρέσει τα χείλη,
τα κόκκινα και σκληρά: έκαιγαν.
Θα σ' τα 'χα φιλήσει
πολύ περισσότερο.
Ύστερα σταματάω τα μπράτσα σου,
τα σβέλτα, τα μακριά, τα νευρώδη.
Μου πρόσφεραν τον δρόμο
για να σ' αγκαλιάσω.
Σου αφαιρώ το χρώμα, τον όγκο.
Σου κόβω το πέρασμα. Ερχόσουν
κατευθείαν σ' εμένα. Εκείνο που πιότερο
πόνο μου έδωσε, επειδή σώπασες,
είναι η φωνή σου. Πυκνή, τόσο θερμή,
περισσότερο χειροπιαστή απ' το σώμα σου.
Αλλά ήδη ετοιμαζόταν να μας προδώσει.
Έτσι
η αγάπη μου είναι ελεύθερη, λυτή
με την αποσαρκωμένη σκιά σου.
Και μπορώ να ζω μέσα σου
χωρίς να φοβάμαι
εκείνο που περισσότερο ποθώ,
το φιλί σου, την αγκαλιά σου.
Να υπάρχω με τη σκέψη πάντα
στα χείλη, στη φωνή,
στο σώμα
που εγώ ο ίδιος σου απέσπασα
για να μπορέσω, δίχως αυτά,
να σ' αγαπήσω.
Εγώ, που τ' αγαπούσα τόσο!
Και ν' αγκαλιάσω ατέλειωτα, χωρίς λύπη
-καθώς φεύγει ασύλληπτη,
με τη μεγάλη μου αγάπη ξοπίσω της
η σάρκα στον δρόμο της-
το μόνο δυνατό σου σώμα:
το γλυκό, ιδεατό σου κορμί.
Pedro Salinas
(Η φωνή που οφείλεται σ' εσένα, 1933)
Μετ: Virginia López Recio

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφο Νημερτή..

Νimertis είπε...

Καλημέρα Κάρμα... πράγματι όμορφο...

Nemertes είπε...

Δεν γίνονται αυτά! Είπα σε έναν φίλο να δει το blog μου και μου λέει "καλά έχεις μούσι;"

Εδώ Νημερτής αγαπητέ. Ναι είχαμε την ίδια έμπνευση για το όνομά μας. Από ότι βλέπω και την ίδια περιοχή -ο Πειραιάς δίνει εμπνεύσεις- και από όσα λίγα διάβασα παρόμοιες απόψεις.

Σε βάζω στις φαβορίτες -μια και έχω και μούσι, λολ- να βλέπω και τι λέει η αρσενική μου έκδοση.

Take Care, Nemertes

Νimertis είπε...

Ε, ΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ!!! Πολύ μου άρεσε! Μετά το σχετικό σοκ δηλαδή... Φίλη Νημερτής, καλωσόρισες στην... αρσενική σου 'έκδοση' καθώς λες... ήδη βρίσκεσαι στα links βέβαια... και Πειραιώτισα; ε, τέτοια γεγονότα πρέπει να γιορτάζονται!!!
Να'σαι καλά και θα τα λέμε... θα σε επισκεφτώ συντόμως!

~reflection~ είπε...

Αφαιρετικά κινείται ο ποιητης...

και το κορίτσι αθώα ρώτησε:
"Τι μενει στο τέλος?"
...
και μία φωνή αντρικής χροιάς απάντησε:

Μόνο Γεύση και Άρωμα...

μόνο...

Νimertis είπε...

Γεύση ζωής και άρωμα γυναίκας Κάκια; ή μήπως γεύση αθανασίας και άρωμα έκστασης;

~reflection~ είπε...

Δώσε ότι χαρακτήρα θέλεις στη Γευση και στο Άρωμα...

Η μετάφραση είναι ελεύθερη στα ερεθίσματα του Νου...
ανάλογα με το βάθος του ερευνητη...

Οπότε και η Γευση και το Άρωμα επιδέχονται όποιας ερμηνείας εσύ τους δώσεις..
προέκταση της ανάγκης σου...