The Lonely Tree By Dima Chatrov
Σα να ξεπήδησαν
απ’το αρχαίο χώμα
τούτες οι λέξεις
τι θα μπορούσε να είναι ακέραιο
χωρίς εσένα;
αφού ό,τι γεννήθηκε
είχε το βλέμμα
την ανάσα
ή το θυμό σου
είχε τη σιωπή
και το λυγμό σου
είχε εκείνη τη λεπτή δροσιά
της άρνησης
και τη φωτιά
της δύναμής σου
τι θα μπορούσε
ακέραιο να είναι οτιδήποτε
δίχως εσένα;
Σα να τις έβαψε
πανίερο χρώμα
μυστικό
αυτές τις λέξεις
από ηλιοβασιλέματα ολοπόρφυρα
και χάλκινες ανατολές
χάνονται οι συλλαβές
σιγά σιγά
χάνονται όλα
μα στην ακεραιότητά του ο χρόνος
τα διασώζει όλα
γιατί αυτός μπορεί μονάχα να το κάνει
τόσο άσπλαχνα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου