στο πνεύμα εγγράφονται
οι μέρες της σιωπής
στο δέρμα απογράφονται
οι ιαχές της μοναξιάς
στη σάρκα αποτυπώνονται
όλες οι αιωνιότητες των στιγμών
και μένουν ανεξίτηλες…
στην καρδιά εν-τυπώνονται
οι δωρεές του Ανθρώπου
στην ψυχή εγγλύφονται
οι αναρίθμητες περπατησιές του Χρόνου
στο δέρμα μελανώνονται
οι βάναυσες αλλοιώσεις του στοχασμού
στη σάρκα απολιθώνονται
οι παράξενες ιδιοτροπίες του Αχανούς
και μένουν ανεξίτηλες…
στα δάχτυλα ανασαίνουν
οι κρυφές γεωμετρίες του πόνου
στα μάτια αναρριχώνται
οι φωτεινές νύχτες
και οι σκοτεινές ημέρες
της εγκατιαίας πείνας για κατάκτηση
στο δέρμα
εκδιπλώνεται
η αρχέγονη ανάγκη
να συνυπάρχεις
στη σάρκα
γεννιέται
και στους μυστικούς της δρόμους
σαν κυτταρικός ποταμός
διακλαδώνεται
η απόκρυφη
και μαγική
και ανεξήγητη εντελέχεια
και μαγική
και ανεξήγητη εντελέχεια
να δι-υπάρχεις…
και μένει ανεξίτηλη…
ιαν2013
4 σχόλια:
Και όλα προσθέτονται, δίχως να αφαιρείται κάτι...
ευλογία ή τιμωρία άραγε;
Καλό σου βράδυ, Νημερτή!
εάν επιτευχθεί η δι-ύπαρξη, μια μεγάλη και σπουδαία πραγμάτωση ως εντελέχεια του υπάρχειν, τότε δεν είναι κατάρα... από την άλλη, η γνώση της απόστασής μας από αυτή την διάσταση, είναι ένα είδος κατάρας...
σ'ευχαριστώ φίλε μου!
Bonjour je trouve ce papillon si beau
une découverte pour moi vivant sur NImes
et cette photo est parfaite
Παρότι δεν ομιλώ την γαλλικήν, κάτι το Μπονζούρ, το παπιγιόν, το παρφέ και κάτι ο μεταφραστής της Google σε κατάλαβα καλή μου φίλη! Σ'ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου! Να'σαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου