Λεκές…
Σηκώθηκε νωρίς
φίλησε τη γυναίκα του
αστειεύτηκε με τα παιδιά του
έριξε μια ματιά στον καθρέφτη
κάποιο σημάδι στο αριστερό μάγουλο
κοντά στον κρόταφο
να
το κοιτάξω
έφαγε πλούσιο πρωινό
πολύ πλούσιο
και
λίγη δίαιτα δεν βλάπτει
του είπε εκείνη
ναι,
δεν βλάπτει
της είπε εκείνος
πήγε στο παράθυρο
άνοιξη
όμορφη
μέρα
κοίταξε το ρολόι του
δώρο αγαπημένο
της αγαπημένης του
θ’αργήσω
μπήκε στο αυτοκίνητο
να
μην ξεχάσω να το πλύνω
πήρε τους γνωστούς δρόμους
κίνηση
σκατά,
κάθε μέρα τα ίδια
έφτασε στο γραφείο του αγχωμένος
κάθε
μέρα τα ίδια
η γραμματέας περίμενε
με τα χαρτιά στο χέρι
με το μεταλλικό χαμόγελο
με την αγωνία στο βλέμμα
με την αγωνία στο βλέμμα
καλημέρα
ποιον
έχουμε σήμερα;
εκείνους
τους 3 της απεργίας για να…
ναι
ξέρω… τον
καφέ μου και φέρτους
στο γραφείο η φωτογραφία της γυναίκας
του
αγκαλιά με τα παιδιά
η
αγάπη μου και οι θησαυροί μου
είπε και υποδέχτηκε τους τρεις…
με
πιέζουν…
προσπάθησα…
μακάρι
να μπορούσα…
πολύ
δύσκολη εποχή…
δεν
έπρεπε να απεργήσετε…
τι
τις θέλατε τις απεργίες
δεν
κοιτάγατε τα χάλια σας;
δεν
λυπηθήκατε τα παιδιά σας…
θα
σας κρατούσα αλλά…
το
κράτος μας πιέζει όλους…
να
είχατε μυαλό…
να
είχατε μυαλό…
να
είχατε μυαλό…
ήρθε ο καφές
ήρθε η τυρόπιτα
ήρθε το κρουασάν
και
λίγη δίαιτα δεν βλάπτει
χύθηκε ο καφές στη γραβάτα
λεκές…
ποιος
την ακούει τώρα!
γαμημένη
μέρα!
κι ήταν δώρο αγαπημένο
της αγαπημένης του…
Απρ2012
10 σχόλια:
Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
έντρομε, άβουλε, συ φασουλή,
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή,
άδειο πετσί χωρίς πνοή.
Δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο "Λεκέ" σου κλεισμένος εντός.
Χαιρετώ σε Νιμερτή!
Βρε, εδώ πάμε για επανάσταση κι εσύ τη γραβάτα κοιτάς;
Υπέροχο...
έτσι φίλη μου αοράτη... καλημέρα...
μην ξεκινήσετε χωρίς εμένα... καλημέρα δείμε...
"μπήκε στο αυτοκίνητο
να μην ξεχάσω να το πλύνω"...
Πολύ εύστοχα έθεσες την έννοια της ρουτίνας... Ο άνθρωπος χάνεται μέσα στην καθημερινότητα και στην επανάληψή της... "ξεχνάει" ίσως κάποια πράγματα που θα ήθελε να δώσει περισσότερη προσοχή και απορροφάται από την ακολουθία των γεγονότων...
καλησπέρα φίλη Lydia Plain... αυτό το είδος 'αφηρημάδας' είναι σχετικό βέβαια με ό,τι έχει οριστεί ως... ηθική εντροπία...
σ'ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου! Να΄σαι καλά...
Αυτή η οσμή των νεκρών υπανθρώπων..των ζωντανών νεκρών..Ντοστογιεφσκικό και συνάμα τρομαχτικό..
Ντοστογιεφσκικό... ναι... με μια έννοια... Κυριακάτικη καλημέρα Γκουίν...
Ο άνθρωπος λατρεύει να γυρίζει γύρω απ' τον εαυτό του και τις συνήθειές του.
Ακούει, αλλά αδιαφορεί και κωφεύει.
Κοιτάζει, αλλά δε βλέπει.
Επικοινωνεί, αλλά δεν ενδιαφέρεται.
Στήνει αυτί, αλλά αφουγράζεται μόνο το εγώ του!
είναι εξαιρετικά εύστοχο, πυκνό και περιεκτικό το σχόλιό σου Χάνη μου... ένα μικρό μανιφέστο...
Κοιτάζει αλλά δεν βλέπει... ακριβώς...
οι άνθρωποι είναι σαν τους λεκέδες της γραβάτας του... ενοχλητικοί, βρωμεροί, παρείσακτοι...
να΄σαι καλά...
Δημοσίευση σχολίου