ΑΡΚΑΣ ΩΣ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΕ ΟΛΑ!!!

ΓΕΛΑΤΕ ΓΙΑΤΙ... ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ!!!

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΦΤΥΣΕΙΣ!!!

Ελλείψει έμπνευσης, ελλείψει σημαντικού θεματολογίου, ελλείψει μάλλον και άλλων, βαθύτερων και ουσιαστικότερων που αφορούν στο εν γένει ατομικό και όχι μόνο πολιτισμό, ήρθε η ώρα να γελοιοποιήσουμε και τους παχύσαρκους. Η κα Τατιάνα Στεφανίδου μας επιφύλαξε άλλη μια εμετική εκπομπή, άλλο ένα άθλιο σώου για τις ανάγκες του οποίου μετεμορφώθη στην ‘απελευθερωμένη’ τετράπαχη εκδοχή της -χάρις στα ειδικά εφέ για τα οποία θα πρέπει να αισθάνονται όλοι υπερήφανοι- και είπε να κάνει την γιορτινή της πλάκα στοχοποιώντας ρατσιστικά και ανενδοίαστα όλους όσοι δεν διαθέτουν την λυγερή κορμοστασιά της και το καδρονένιο σώμα της. Πίστευε μάλλον η κα Τατιάνα ότι έχει χιούμορ, κάποιος την έχει πείσει περί αυτού ή ίσως πιστεύει ακόμη ότι έχει την άνεση να κονιορτοποιεί όσους δεν αποδέχεται η life style ελιτ στην οποία ανήκει και αποδίδοντας, έτσι, επειδή ‘βγάζει γέλιο’ την παχυσαρκία αποκλειστικά στην βρώση αναρίθμητων ποσοτήτων φαγητού –για τα ζητήματα μεταβολισμού κανείς δεν την ενημέρωσε μάλλον, ψιλά γράμματα γιορτάρες μέρες- έκανε εισβολή σε παραδοσιακή ψησταριά και δεν άφησε τίποτα αφάγωτο. Ούτε καν η αιδώς δεν της ξέφυγε, η δεοντολογία, η απλή ντροπή τελικά… ούτε αυτή δεν της ξέφυγε και την καταβρόχθισε!!!

ΕΥΓΕ ΑΝΤ1... νούμερο ένα πάντα στις συσκευασίες κιτς, ανοητολογίας και εμετού!

ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κε ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΜΑΣ;

ΠΗΓΉ ΦΩΤΟ: http://papaki.redplanet.gr/

ΤΟ ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΑΠΟ http://nellys-logia.blogspot.com


ΚΡΙΣΕΙΣ Δ/ΝΤΩΝ Β'ΒΘΜΙΑΣ Α'ΑΘΗΝΑΣ
ΜΕΡΟΣ Β'

Προς την Υπουργό Παιδείας δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων

Κυρία Άννα Διαμαντοπούλου

Προς τον Περιφερειακό Διευθυντή Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής

Κύριο Παρασκευά Γιαλούρη

Προς την Διευθύντρια του Α' ΠΥΣΔΕ Αττικής

Κυρία Πολυξένη Ζαβού-Ράδου

Προς όλα τα μέλη του ΠΥΣΔΕ

Προς όλους τους Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες των Καθηγητών

Προς όλους τους Εκπαιδευτικούς

Προς όλους τους Γονείς

Προς όλους τους Μαθητές

Προς κάθε ενδιαφερόμενο

Έχω την χαρά και την τιμή να είμαι Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Γυμν. Ν. Φιλαδέλφειας.

Παίρνω το θάρρος να σας γράψω ζητώντας τη βοήθειά σας για ένα θέμα, που μας καίει όλους πολύ, τις κρίσεις των διευθυντών.

Στο καταταλαιπωρημένο σχολείο μας που υπέφερε από δεινά τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία είχαμε την τύχη, μετά τις κρίσεις του 2007, να έρθει μια Διευθύντρια, η κυρία Μαρία Χατζηιωάννου, που κατάφερε το ακατόρθωτο: Από αχούρι, με μορφή εγκαταλελειμμένου, ξεχαρβαλωμένου αναμορφωτηρίου να το μετατρέψει σε σχολείο- αγκαλιά για όλα τα παιδιά.

Το σχολείο μας δεν είχε τίποτα σωστό. Ηταν όλα ξεχαρβαλωμένα, δεν παρείχε ούτε τα στοιχειώδη και επιπλέον λειτουργούσε και υπό ένα καθεστώς τρομοκρατίας και χαφιεδισμού. Τα παιδιά έκαναν συνεχώς καταλήψεις διεκδικώντας τα αυτονόητα. Μέχρι και το βάψιμο των αιθουσών το κάναμε οι γονείς κάποιες Κυριακές.

Και ήρθε αυτή η γυναίκα και έβαλε τάξη σε όλα, μα κυρίως έβαλε αγάπη.

Και το σχολείο μας έγινε αυτό, που έπρεπε να είναι τα σχολεία όλου του κόσμου.

Μια κυψέλη δημιουργίας και αγάπης.

Τέρμα τα προβλήματα, τέρμα η παραβατικότητα, τέρμα οι καταλήψεις.

Τα παιδιά ξεκίνησαν δράσεις και προγράμματα, που θα ζήλευε και το καλύτερο ιδιωτικό σχολείο.

Τα παιδιά αγάπησαν αυτήν, αγάπησαν τα μαθήματα, αγάπησαν το σχολείο τους σαν το σπίτι τους.

Το φροντίζουν. Το προσέχουν.

Και τώρα έρχεται το Α' ΠΥΣΔΕ, μ΄αυτήν την παράνομη, όπως διαβάζω, διαδικασία και τα ακυρώνει όλα.

Θέλει να μας πάρει την Διευθύντρια, παρόλο που η ίδια δήλωσε ότι δεν θέλει να μετακινηθεί, άλλωστε σε λίγο μπορεί να συνταξιοδοτηθεί, αν θέλει.

Και ερωτώ, μήπως τηρώντας τους τύπους χάνουμε την ουσία;

Ποιός ο ρόλος του εκπαιδευτικού;

Ποιός ο ρόλος του σχολείου;

Ποιός ο ρόλος όλων αυτών, που διορίζονται ή εκλέγονται για να καλύψουν θέσεις καίριες, όπως αυτές των ΠΥΣΔΕ;

Πώς τιμάται ένας επιτυχημένος Διευθυντής; Με το να τον αλλάζετε πόστο παρά τη θέλησή του;

Προσπάθησα να επικοινωνήσω με την Διευθύντρια του ΠΥΣΔΕ και τηλεφωνικά, να της εκφράσω την αγωνία μας και την επιθυμία μας, όμως αν και κατανοώ την έντασή της και τις πιέσεις που δέχεται πανταχόθεν, δεν μπορώ να κατανοήσω την αντίληψή της, πως "οι γονείς δεν έχουν κανένα λόγο για τα παιδιά τους και ουδείς αναντικατάστατος"!!!!

Πώς μπορεί κάποιος που ασχολείται με την εκπαίδευση, να γελοιοποιεί την αγωνία ενός γονιού, εκλεγμένου στη θέση του Προέδρου του ΔΣ του Συλλόγου μας κλείνοντάς του το τηλέφωνο;

Ουδείς αναντικατάστατος, μου είπε! Μα, είμαστε όλοι ίδιοι; Δεν υπάρχουν καλοί, καλύτεροι και χειρότεροι;

Η ίδια η διαδικασία των κρίσεων δεν το αποδεικνύει αυτό;

Και αν εμείς οι γονείς δεν έχουμε λόγο για το καλό των παιδιών μας, τότε ποιός έχει;

Το άρθρο 3 της χάρτας για τα δικαιώματα και τα καθήκοντα των γονέων της ευρωπαϊκής κοινότητας, ορίζει πως:

"ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΛΗΡΟΥΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ, ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝ ΤΟΥΣ.

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΘΗΚΟΝ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΩΣ ΕΤΑΙΡΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ."

Και το άρθρο 8:

"ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΉ ΤΟΥΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΖΗΤΑΤΑΙ ΕΝΕΡΓΑ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ."

Και ναι, η Διευθύντριά μας είναι αναντικατάστατη!!!

Μα και όλα τα σχολεία θα αναστατωθούν με τις μετακινήσεις στη μέση της χρονιάς. Από τη μια η γρίπη, από την άλλη οι καταλήψεις, τώρα συμβαίνει και αυτό, τί θα πάρουν τα παιδιά από τη φετινή χρονιά; Γιατί δεν έγιναν οι κρίσεις το καλοκαίρι, που μας πέρασε ή γιατί δεν γίνονται το καλοκαίρι που θα έρθει;

Γιατί δεν ζητάτε εκ νέου δηλώσεις προτίμησης σχολείων;

Οι προτιμήσεις των υποψηφίων είναι φυσικό να έχουν αλλάξει σε αυτά τα δυο χρόνια. Γιατί έγινε καταμέτρηση μορίων χωρίς δηλώσεις; Και οι συνεντεύξεις τι νόημα είχαν;

Σας παρακαλώ λοιπόν θερμά, βοηθήστε μας να κρατήσουμε τη Διευθύντριά μας!

Μην αφήσετε να αναστατωθούν τόσα σχολειά στο μέσον της χρονιάς!

Αφουγκραστείτε τις αγωνίες των γονιών!

Τις επιθυμίες των παιδιών!

Αυτά είναι το μέλλον της Ελλάδας.

Πάρτε τα στα σοβαρά!

Ας μην χάνουμε την ουσία και ας δούμε το θέμα προς όφελος των παιδιών μας.

Με εκτίμηση

Η Πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Γονέων και Kηδεμόνων του 3ου Γυμν. Ν. Φιλαδέλφειας

ΕΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ

ΕΑΝ ΑΚΟΜΗ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΙΕΙ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΚΑΛΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΟΥΝ ΤΟ http://nellys-logia.blogspot.com

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ!

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΟΛΟΨΥΧΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΙΟΥ!!

ΑΡΚΑΣ FOR EVER!

ΚΑΙ ΟΛΙΓΟΝ ΧΙΟΥΜΟΡΑΚΙ ΕΝ ΜΕΣΩ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΤΟΣ (!!!) ΚΑΙ ΕΟΡΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ… ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΝΕΙΣ, Ε, ΛΙΓΟ ΝΑ ΑΝΑΣΑΝΟΥΜΕ!

ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ

Είμαστε ο χρόνος. Εκείνη είμαστε η περίφημη
παραβολή του Σκοτεινού Ηράκλειτου.
Είμαστε το νερό, όχι το σκληρό διαμάντι,
αυτό που χάνεται, όχι αυτό που μένει.
Είμαστε το ποτάμι κι ο Έλληνας εκείνος
που κοιτάζεται στο ποτάμι. Η αντανάκλασή του
αλλάζει στο νερό του εναλλασσόμενου καθρέφτη
στο κρύσατλλο που αλλάζει σαν τη φωτιά.
Είμαστε το μάταιο προκαθορισμένο ποτάμι
όπως κυλά προς τη θάλασσα. Το σκέπασε η σκιά.
Όλα μάς αποχαιρετούν, όλα μακραίνουν.
Η μνήμη δεν εξαργυρώνει το νόμισμά της.
Και ασφαλώς κάτι υπάρχει που απομένει
και ασφαλώς κάτι υπάρχει που θρηνεί.

Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Ποιήματα,
Ελληνικά Γράμματα
ΜΤΦΡ.Δημήτρης Καλοκύρης

από homonavigatus.blogspot.com

ΑΦΡΑΓΚΟΙ, ΑΚΑΠΝΟΙ ΚΑΙ... ΥΓΙΕΙΣ!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΑΠΟ TreloKouneli:

"Δριμύτατες παρατηρήσεις στην υπουργό Υγείας. Της επέστρεψε νομοσχέδιο...

Ρίχνουμε δίκιο στον Πάγκαλο. Ήταν, αν όχι άστοχη, τουλάχιστον άκαιρη η κίνηση αυτή της υπουργού Υγείας. Ο αντιπρόεδρος τα πήρε στο κρανίο. "Πας καλά ρε Μαριλίζα; Είναι δυνατόν να μου φέρνεις αυτό τον καιρό νομοσχέδιο για το κάπνισμα;"

Η Μαριλίζα του είπε ότι πρέπει να εναρμονιστούμε στο θέμα της απαγόρευσης του καπνίσματος με την Κοινοτική Νομοθεσία. Κι ο Πάγκαλος: "Βάζουμε φόρους, ο κόσμος είναι στριμωγμένος όσο ποτέ. Δε θα τον αφήνουμε ούτε να καπνίζει; Αυτό τον καιρό;"

Πας καλά (αυτό τώρα το λέμε εμείς) , ρε Μαριλίζα;..."

Έτσι μπράβο. Αυτός είναι ο στόχος... της παγκοσμιοποιημένης αδελφότητας των υγιεινών και 'καθαρών' ανθρώπων... άφραγκοι, άκαπνοι και υγιέστατοι... ακίνδυνοι, ξενέρωτοι και φοβισμένοι. Άνεργοι, υπόδουλοι αλλά... η υγεία υγεία. Να είσαι στην ουρά στον ΟΑΕΔ αλλά μην μας χαλάς και την μόστρα! Και άσε το τσιγάρο, έτσι κι αλλιώς μες στη κατάθλιψη είσαι, θες και καρκίνο του πνεύμονα; Τσ, τσ, τσ... ακριβά γούστα έχεις!!!

Ε, ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΦΕΔΑΚΙ!!!

KI O,TI EIXA ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΤΟΝ... ΚΟΒΩ!


Αναδημοσιεύω από RC-CAFE (που το δανείστηκε από trelokouneli):


Ο καφές φαίνεται πως είναι ο καλύτερος σύμμαχος των αντρών ενάντια στον καρκίνο του προστάτη αφού μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης της πιο επικίνδυνης μορφής του. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, αφού παρακολούθησαν περισσότερους από 50.000 άντρες για τέσσερα χρόνια, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εκείνοι που κατανάλωναν μεγαλύτερες ποσότητες καφέ είχαν ώς και 60% λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης του πιο επιθετικού τύπου καρκίνου του προστάτη, συγκριτικά με όσους δεν έπιναν καθόλου.

«Ο καφές επηρεάζει τόσο το μεταβολισμό της γλυκόζης και της ινσουλίνης όσο και τα επίπεδα των σεξουαλικών ορμονών. Ολα τους παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στον καρκίνο του προστάτη» εξήγησε η επικεφαλής της μελέτης Κάθριν Γουίλσον,επισημαίνοντας ότι και ο ντεκαφεϊνέ καφές είχε τα ίδια αποτελέσματα. Προς το παρόν ωστόσο, οι ειδικοί δεν μπορούν να πουν με σιγουριά ποιο από τα συστατικά του καφέ κάνει τη μεγάλη διαφορά στην υγεία του προστάτη.


ΤΕΡΜΑ ΟΙ ΕΝΟΧΕΣ ΛΟΙΠΟΝ. ΒΡΕ ΘΑ ΤΟΥ ΔΙΝΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΠΛΕΟΝ!!!

ΜΠΡΑΒΟ ΘΡΥΛΕ!!!

να με συμπαθάτε όσοι δεν είστε ερυθρόλευκοι ή δεν ασχολείστε γενικά αλλά...


ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΤΟΥΣ 16 ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ!


Και μάλιστα πανηγυρική, με το σπαθί του! Καθάρισε ο Λεονάρντο με γκολάρα απίστευτη και σείστηκε ο Πειραιάς και όλη η Ελλάδα!
Περηφάνια και λατρεία... πω, πω, μέσα σε όλη τη μαυρίλα γύρω μας, κάτι μας ανέβασε επιτέλους...
'είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό!'
μπράβο ΘΡΥΛΕ
ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΝΩΤΕΡΑ!!


(Σωκράτη, το Γενάρη ξέρεις εσύ τι πρέπει να κάνεις, μη ξεχνιόμαστε!!!)

φωτο από http://www.sport24.gr/

ΣΩΠΑ, ΜΗ ΜΙΛΑΣ!

Σώπα, μη μιλάς
Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή
κόψʹ τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή είναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε:
ʺΣώπαʺ.

Στο σχολείο μου κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε: ʺΕσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!ʺ

Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
ʺΚοίτα μην πεις τίποτα, σσσσ.... Σώπα!ʺ

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.

Ο λόγος του μεγάλου,
η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο:
ʺΤι σε νοιάζει εσένα;ʺ, μου λέγανε,
ʺθα βρεις το μπελά σου, σώπαʺ.

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι:
ʺΜη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπαʺ

Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά,
η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή, που της έλεγε: ʺΣώπαʺ.

Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε:
ʺΜην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα!ʺ
Μπορεί να μην είχαμε με δʹ αύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γείτονες, μας ένωνε όμως, το ʺσώπαʺ.

ʺΣώπαʺ ο ένας, ʺσώπαʺ ο άλλος, ʺσώπαʺ οι επάνω, ʺσώπαʺ οι κάτω,
ʺσώπαʺ όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
ʺΣώπαʺ οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του ʺσώπαʺ.
και μαζευτήκαμε πολλοί
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Εύκολα, μόνο με το ʺσώπαʺ.

Μεγάλη τέχνη αυτό το ʺσώπαʺ.
Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσα σου
και κάνʹ την να σωπάσει.
Κόψʹ την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις από το βραχνά να μιλάς,
χωρίς να μιλάς να λες ʺέχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς.
Αχ! Πόσο θα ʹθελα να μιλήσω ο κερατάς.ʺ
Και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς ,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψʹ την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις.
Κόψε τη γλώσσα σου.
Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου.
Ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου,
γιατί νομίζω πως θα ʹρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο,
με έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει:
ΜΙΛΑ....!

Aziz Nesin

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΕΙ!!

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΑΘΩΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΡΜΟΖΕΙ ΜΟΝΑΧΑ Η ΙΕΡΗ ΣΙΩΠΗ!

Πέρυσι, το ομολογώ, είχα θυμώσει τόσο πολύ με το άκουσμα και μόνο της εν ψυχρώ δολοφονίας ενός 15χρονου παιδιού που δεν είχα ίχνος ‘ψυχραιμίας’ να εξετάσω εκείνα και τα άλλα και τα παράλλα και με είχε πλημμυρίσει ένα βουβό μεν αλλά πολύ μεγάλο κύμα αγανάκτησης και αηδίας και οργής. Φαντάζομαι ότι, παρότι δεν βρέθηκαν τα εκατομμύρια των Ελλήνων στους δρόμους, παρόμοια αισθάνονταν όλοι. Και μπορεί να μην βγήκα στα πεζοδρόμια να εκφράσω την φρίκη που ένιωθα, σίγουρα όμως τεκτονικοί σεισμοί με συγκλόνισαν συνειδησιακά. Όμως και φέτος, όλο αυτό το παραλήρημα και ο πανικός των καταστηματαρχών μην και τους σπάσουν οι ‘αλήτες’ τις βιτρίνες αποδεικνύει ότι ελάχιστα έχουν μετακινηθεί οι συνειδήσεις όλων μας. Πόσο αθώο αίμα πρέπει λοιπόν να κυλήσει –και όχι μόνο από τη μια πλευρά, για να εξηγούμαι καθώς η επίθεση στον αστυνομικό με τις σφυριές μονάχα όνειδος μπορεί να χαρακτηριστεί - για να αλλάξουμε πορεία; Ως κοινωνία, ως ανθρώπινη κοινότητα, ως συνειδήσεις;

Αυτό το ερώτημα με είχε βασανίσει πέρυσι, το ίδιο και φέτος. Πόσο αίμα άραγε ακόμη;

Ιερή σιωπή και απόφαση για εσωτερική δράση θα έπρεπε να μας συνέχουν. Είναι μια αρχή.