Πέμπτη, Μαΐου 26, 2022

Στις διακέντρους

 

 

 

Κι έτσι λοιπόν

Είμαστε εδώ

Ως εκ θαύματος ίσως να πεις

Και ναι, μπορείς με ασφάλεια να πεις

Φτάσαμε εδώ

 

Στις διακέντρους

Που σχηματίζουν το μεγάλο τρίγωνο

Το ισοσκελές

Το ισόπλευρο

Το μαγικό τρίγωνο της ύπαρξής μας

Και τόσες φορές στοχαστήκαμε γι’αυτά

Και γι’άλλα

Που στην πραγματικότητα δεν ξέραμε

Αλλά τα νιώθαμε κρυφά

Στα σπλάχνα μας

Τα φιλοξενήσαμε

Στα ζεστά όνειρά μας

Τα φωλιάσαμε παιχνιδιάρικα

Στις παιδικές μας χούφτες…

 

Ήταν πνοές θεών

Ήταν ανάσες άστρων

Ήταν αγγίγματα από Νύμφες

Που ζαλιστήκαμε θα πεις

Χάσαμε το μυαλό μας

 

Και ο Νους

Ο Ηλιογενής

Όσο εμείς αλητεύαμε στο άπειρο

Σαν καλλιτέχνες της ύπαρξης

Μας κοιτούσε αυστηρά

Κι όμως χαμογελούσε

φωτεινά…

Και κρυφά μας οδηγούσε

Σε όλη τη ζωή μας…

 

Εδώ

Που σμίγουν όλα τα σημεία

Το έγκεντρο

Το βαρύκεντρο

Το ορθόκεντρο

 

Και γίνονται σβώλος λάσπης

 

Και σαν από θαύμα

Μπροστά στα σάρκινα μάτια μας

 

Ζεστή ανάσα πνέει από ψηλά

Και Χέρια του Όντος

Την μορφώνουν

σε έναν ακόμα από εμάς…

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: