Νημερτής

 

Να πάρεις όλο το πρόστυχο φως από τα μάτια

Να το πλύνεις στο πυρ που ξεμπροστιάζει το αίμα

Να το κρατήσεις αλώβητο απ’το πένθιμο σέλας

Να το γευτείς… ολόκληρο…

Κι ύστερα αν το αντέχεις

Να περάσεις απ’το εδάφιο πνεύμα

Στον μετάρσιο χιτώνα

Κι απ’το λυπρό του κόσμου δέρμα

Στο άπεφθο των αιώνων βλέμμα…

Να το σηκώσεις

αν μπορείς

το σώμα σου…

Από τη μέρα Εκείνη

δεν επέστρεψες ακόμη…

[για τον αδελφό μου…]

The Bird 02

George Digalakis