Σάββατο, Μαρτίου 02, 2013


Θερσίτης



Η θάλασσα μου μίλησε
Είπε ο Θερσίτης.

Μου’ πε πως το παιχνίδι αυτό
Είναι βαλμένο ανάποδα
Μου’ πε ν’ αλλάξουμε τους όρους.

Γαλάζιο αίμα κι αηδίες ,είπε
Δεν ωφελεί κανέναν πια το παραμύθι αυτό
Ναι έτσι το’ πε
Παραμύθι.

Εγώ δεν το’ θελα ν’ ακούω αυτές τις βλασφημίες
Τ’ ορκίζομαι στον Δία
Έκλεινα τα μάτια να μη βλέπω

Μα ξέρετε τώρα άρχοντες
Η θάλασσα σαν θέλει
Σε πλανεύει
Σου κλέβει το βλέμμα
Και το αφήνει μοναχό στην αρμύρα της
Να δέρνεται

Έτσι κι εγώ
Δεν μπόρεσα να μην ακούσω

Κι από τότε
Κάθε που ακούω έναν Αγαμέμνονα
Να με προστάζει στη μάχη να ριχτώ
Τα πόδια μου δεν υπακούουν

Ντρέπομαι τη θάλασσα
Και δεν μπορώ να καμωθώ τον ανήξερο.



από: παρείσακτη
http://wwwpareisakth.blogspot.gr/

6 σχόλια:

Ανταίος είπε...

Καλημέρα Νημερτή!
Υπέροχο το πως, μέσα σε τόσους λίγους στίχους, μπόρεσε να συγκεντρώσει τόμους βιβλίων και σκέψεων!!
Καλή Κυριακή να έχεις..

Ανώνυμος είπε...

Καταπληκτικό, εντυπωσιάστηκα με το βαθος του!
Καλη Κυριακη!!

Νimertis είπε...

Καλημέρα φίλε μου Ανταίε... πολύ ενδιαφέρουσα η σκέψη σου... να'σαι καλά! Καλή Κυριακή και σε σένα...

Νimertis είπε...

είναι από τις στιγμές εκείνες αγαπημένη μου Μανιάτισσα που το ίδιο το ρίγος σε συναντάει... και είσαι ανυπεράσπιστος...
σου εύχομαι όμορφη μέρα...

Side21 είπε...

Ανυπεράσπιστοι εμείς
που τις τύχες ακουμπάμε
στις γνώμες κάποιων
με πολυτιμότερο αίμα ...
Δίκιο είχε ο Θερσίτης!!!
Την καλησπέρα μου ...

Νimertis είπε...

slide21 και την δική μου καλησπέρα... να'σαι καλά...