Τρίτη, Αυγούστου 07, 2012

ΕΛΙΓΜΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ


ΕΛΙΓΜΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ




Να σου αρνούνται το βλέμμα κι εσύ να μην ρίχνεις το φταίξιμο στα μάτια
Να ξημερώνει η νύχτα κι εσύ να μη θρηνείς την ημέρα
Να μην αγαπάς να είσαι διάφανος ακόμα κι αν έχεις ενοχές που είσαι σκοτεινός
Να φυσά τόσο δυνατά που να πιστεύεις πως όλα θα εκριζωθούν κι εσύ να μην αγκιστρώνεσαι από πουθενά
Να μη φοβάσαι το άγγιγμα
Να στέκεις όρθιος αλλά να μορφάζεις από πόνο αν το αισθάνεσαι
Να φιλοξενείς το χρόνο αλλά να μην οικειώνεσαι ποτέ μαζί του
Να δίνεις το χέρι σου σ’εκείνον που σου δίνει ένα χαμόγελο
Να σου αρνούνται το αυτονόητο κι εσύ να μην αυτοδικαιώνεσαι
Να μην φοβάσαι να είσαι

Να έχεις δυο λόγους να πεις
και να λες τον ένα

Να βλέπεις στον καθένα το παιδί μέσα του
Να μην σηκώνεις κανένα σταυρό που δεν σου υπόσχεται τη σταύρωση
Να μην φοβάσαι να μην είσαι

Να έχεις ένα λόγο να πεις
και να προτιμάς τη σιωπή…

(συνεχίζεται)



10 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

Θελω να μου επιτρεψεις (δεν ρωταω..... διοτι "Θελω" πραγματικα) να το αναρτησω - η μηπως πρεπει να περιμενω και την συνεχεια?

Eleftheria είπε...

To λάτρεψα...
Καλημέρα φίλε μου

Νimertis είπε...

καλημέρα αοράτη μου... μεγάλη μου τιμή! (η συνέχεια ίσως αργήσει λίγο...)
σ'ευχαριστώ πολύ...

Νimertis είπε...

καλημέρα φίλη μου lefti... ευχαριστώ από καρδιάς...

marie είπε...

Η αλήθεια είναι πως το πρωτοδιάβασα από αναδημοσιευση της αοράτης και με μάγεψε. Κρατάω αυτό "Ν α βλέπεις στον καθένα το παιδί μέσα του". Υπέροχοι στίχοι, πραγματικα! Ένα όμορφο βράδυ εύχομαι.

Νimertis είπε...

γιατί φίλη μου marie όσες φορές αφεθήκαμε σ'αυτό το βλέμμα, μαγικά πράγματα αποκαλύφθηκαν... έτσι δεν είναι;
σ'ευχαριστώ πολύ που είσαι εδώ... αληθινά...

precious dreams είπε...

καλημέρα αγαπημένε μου nimerti... κάθε σου ανάρτηση της περισσότερες φορές όταν την διαβάζω πάντα κάτι μου θυμίζει εμένα.... μπορεί στο σύνολο της να είναι σοφή.. καλή δημιουργική αλλά κάπου θα υπαρχή το σημείο μου...
ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ....... μεγάλη φράση....μια κουβεντα θα σου πω και είμαι σίγουρος ότι θα την καταλάβεις... έφτασα τα δεύτερα αντα και ακόμα ψάχνω μέσα μου να βρω τι ήταν αυτό στην ζωή μου που με έκανε να φοβάμαι να είμαι...απο που ξεκίνησε ο φόβος μου..ποιες είναι η αιτίες... τέλος πάντων για μια ακόμα φορά σ ευχαριστώ και περιμένω ανυπόμονα την επόμενη σου ανάρτηση...να σαι καλά... καλή μέρα να έχεις..

Νimertis είπε...

precious dreams σε καλησπερίζω και πριν απ'όλα σ'ευχαριστώ για την προσοχή και την ζέση με την οποία με διαβάζεις... και πρέπει να σου πω ότι αυτό που σημειώνεις είναι και για μένα ο ακρογωνιαίος λίθος... τον αφαιρείς και όλο το οικοδόμημα κινδυνεύει να σωριαστεί... να φοβάσαι να είσαι αλλά να φοβάσαι και να μην είσαι... και ο ίδιος ο φόβος που θέλει τόσο μεγάλη ανάλυση αλλά και από την άλλη, θέλει απλά ένα άλλο κοίταγμα και η γνώση της σύγκρουσης αυτού που είμαστε μ'αυτό που κάποιοι άλλοι μας 'προγραμμάτισαν' να είμαστε... ακόμα και εμείς οι ίδιοι αυτοπρογραμματιστήκαμε κάποτε 'να γίνουμε'... είναι το βαθύτερο σημείο της αυτοολοκλήρωσης αυτό θεωρώ ταπεινά... η απόλυτη συμφιλίωση μ'αυτό που είναι... η ροϊκή του πορεία, η ειρήνευση μαζί του... από κει και πέρα, όλα είναι αλλιώς...
να'σαι κι εσύ πολύ καλά και να τα λέμε συχνά!

G. είπε...

Οι ελιγμοί σου ΄Νημερτή ..οι πτήσεις σου πάντα ελεύθερες από αβλεψία προσμονή ή αντίσταση...

Νimertis είπε...

καλησπέρα Γκουίν μου... μού είχαν λείψει τα σχόλιά σου...