Κυριακή, Δεκεμβρίου 18, 2011

επιστροφή στα πρωτογενή ερωτήματα




τη στιγμή της εσωτερικής 'κρίσης'
στη συνειδητοποίηση της ολίσθησης στο μη πέρα
την ώρα της καταγραφής μιας ακόμη αδιέξοδης διαδρομής
η επιλογή δεν είναι άλλη μια υπερπήδηση των εμποδίων
καθώς στο διαρκές κυνηγητό του εαυτού η λύση δεν είναι η επιτάχυνση
αλλά η στάση...

η στάση, ο στοχασμός, η ανάλυση, η τοποθέτηση νέων συντεταγμένων
η επανεκκίνηση...

τι σημαίνει 'επιστροφή στα πρωτογενή ερωτήματα';
σημαίνει, εντελώς προβοκατόρικα
να μην φοβηθείς να γίνεις 'χαζός' για να δώσεις ευφυείς απαντήσεις...
σημαίνει
να επικαλεστείς την απλότητα
για να διεμβολίσεις τον πυρήνα της πολυπλοκότητας
σημαίνει
να μην φοβηθείς την επιστροφή στην αφετηρία εκείνη που έχει όλη την ενέργεια που έχεις απωλέσει
υπερπηδώντας συνεχώς εμπόδια
που βάζουν οι άλλοι σε σένα
αλλά κυρίως
βάζεις εσύ στον εαυτό σου...

ξανά, τι σημαίνει 'επιστροφή στα πρωτογενή ερωτήματα';
σημαίνει ότι αναλαμβάνεις την ευθύνη της 'αποτυχίας' σου
και είσαι έτοιμος να εργαστείς για την ανακάλυψη 'νέων' κοιτασμάτων
αυθεντικής
ειναιικής
πρώτης ύλης...

νέων είπα;
όχι, είναι τα ίδια, τα γνωστά, αυτά που πάντα είχες
αυτά που πάντα λησμονούσες
γιατί...

κάποιοι σε έπεισαν ότι είσαι άλογο κούρσας
και πρέπει συνεχώς να τρέχεις
και να υπερπηδάς εμπόδια...

μήπως είναι η στιγμή να τους στείλεις όλους στον Αγύριστο;

και ξανά
τι σημαίνει 'επιστροφή στα πρωτογενή ερωτήματα';
σημαίνει ότι θα μιλήσεις στον εαυτό σου
ειλικρινά
και για μια φορά διάολε
απλά
θα πεις
έχω δυο χέρια
έχω δυο πόδια
έχω ένα σώμα
και πιθανώς
γιατί έτσι μου λένε
έχω και ψυχή

έχω ένα στόμα
έχω ένα καρδιακό παλμό
που κάποιες νύχτες ακούγεται
ως τα πέρατα του κόσμου
κι άλλες
νομίζω είναι ο πιο ασήμαντος ψίθυρος
της δημιουργίας...

έχω μια φυσική γεωμετρία
καταλαμβάνω χώρο
όταν είμαι καλά
αναπτύσσομαι αρμονικά
τραγουδάω με όλους μου τους πόρους
όταν είμαι χάλια
συρρικώνομαι
σε μια χούφτα θλίψης...

κι όμως
όλα αυτά δεν είναι ο άλλος
είμαι εγώ
και οφείλω να τα αγαπήσω

ξέρω πως έχω κάνει πράγματα
που μπορούν όλοι να δουν
αλλά
ξέρω πως έχω και όνειρα
κι ας μην μπορεί κανείς άλλος να τα δει

ξέρω πως έχω εξάρσεις ενθουσιασμού
πτήσεις υπεροχες, ποιητικές
και Εωσφορικές πτώσεις
που έκαναν απίστευτο πάταγο
τέτοιο
που κλονίστηκαν τα έγκατα του αθέατου εαυτού μου...
κι όμως

όλα αυτά είμαι εγώ
κι οφείλω να με αγαπώ...

έχω τη σκοτεινή μου πλευρά
αλλά έχω και φως που γεννήθηκε μαζί μου
και δεν με εγκατέλειψε ποτέ!

τι έφταιγε κι ως τώρα το αγνοούσα
τι έφταιγε κι ως τώρα
με αγνοούσε κι εκείνο;

επιστροφή στα πρωτογενή ερωτήματα λοιπόν
ίσως απλά να σημαίνει

να ξαναδώ εγώ εμένα
χωρίς τα γυαλιά και τους καθρέφτες άλλων
γονέων
δασκάλων
φίλων
εχθρών

γιατί ποιο χέρι γνωρίζει η ψυχή μου
ποιο χέρι θα εμπιστευτώ
τελικά
για να με σηκώσει
αν αυτό δεν είναι το δικό μου;

31 σχόλια:

ξυπναμε.. είπε...

πολύ όμορφο . . .
η πιο εύστοχη ευχή σε όλους μας για τον χρόνο που έρχεται . .
ευχαριστούμε Νημ . .

kaiti1964 είπε...

Επιστροφή στην πηγή της ουσίας μας...για να μπορέσουμε να πούμε ΖΗΣΑΜΕ αυθεντικά, απλά όπως είναι η φύση μας η ανθρώπινη !
πολύ ουσιαστική ανάρτηση !!
Καλές γιορτές εύχομαι !!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Φοβερό. Τέλειο. Πάντα ένα "γιατί", ένα "τι". Ίσως τελικά αυτοί έπρεπε να είναι οι σύνδεσμοι που να κυριαρχούν στη σκέψη μας. Τα πρωτογενή ερωτήματα σε κάθε μας πράξη...

Eriugena είπε...

Ένας πρωτογενής χάρτης, εντυπωσιακά πυκνός..ίσως πιο πυκνός δεν γίνεται..και το ερώτημα παραμένει:
μήπως χρειαζόμαστε (τέτοιους) χάρτες φίλε;

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό κείμενο.
Με καλύπτει απόλυτα ο προβληματισμός σας.
(Και η ποιητική του μορφή.)
Τα είπατε όλα...

Αν καταφέρουμε να διώξουμε το επίπλαστο από πάνω μας, ίσως μπορέσουμε να φτάσουμε στη βαθύτερη ουσία μας και να γίνουμε αυθεντικοί.
Εάν μας ενδιαφέρει βέβαια.
Γιατί μερικοί δεν έχουν πάρει μυρωδιά ότι υπάρχει κι ένας άλλος τρόπος σκέψης (και ζωής).

Χαίρομαι τόσο...

κ.κ.

Despina είπε...

κάθε ταξίδι μας
και μια επιστροφή
στον δικό μας χρόνο!

καλή εβδομάδα!

Ελενα καπακιώτου είπε...

με ενα (γιατι)γενιομαστε
και μας ακολουθει
μεχρι τον θανατο μας!

καλο σου απογευμα φιλε μου

Νimertis είπε...

@ξυπναμε
ας είναι λοιπόν, όπως το λες, μια ευχή που θα υλοποιήσουμε για τη νέα χρονιά και κάθε μέρα από δω και πέρα... [ενδιαφέρον το ιστολόγιό σου, εν τάχει το επισκέφτηκα... θα μπαίνω να σε διαβάζω]... την καλημέρα μου

Νimertis είπε...

γιατί, άλλωστε, φίλη μου kaiti, κάθε πηγή αυθεντικότητας είναι και πηγή ενέργειας... και μόνη αυτή η θεώρηση αρκεί για να σκεφτούμε καλά τι λάθη κάνουμε όταν απομακρυνόμαστε από τούτες τις πηγές...
καλές γιορτές, να περνάς όμορφα!!

Νimertis είπε...

είναι καιρός τώρα, ίσως χρόνια τώρα που αυτό νιώθω κι εγώ φίλε μου δείμε... με την έννοια πως κάτι που υπήρχε, έπαιρνε διαρκώς όλο και πιο συγκεκριμένη μορφή... να μπορεί να γίνει λέξεις... κι ό,τι μπορεί, έστω και μερικά, να γίνει λέξεις, σημαίνει ότι μας έχει ξεπεράσει...

Νimertis είπε...

άμεσα θα απαντήσω ναι, αγαπημένε μου φίλε Ιωάννη... κι ακόμη πιο πυκνός θα έλεγα ότι θα έπρεπε να είναι ο χάρτης... [πολλές δικές σου αναρτήσεις τελευταία επιτάχυναν τα γεννητούρια για τούτες τις σκέψεις... αλήθεια... σ'ευχαριστώ...]

Νimertis είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου φίλη κ.κ. Η επιστροφή στην αυθεντικότητα είναι και η επιστροφή στην ενότητα... τούτο δεν είναι εύκολο να ιδωθεί, απλά λέξεις λέμε τώρα... όταν όμως γίνει μια δυνατή αντίληψη εσωτερικά, θα το ξέρουμε... θα ξέρουμε και τον χάρτη, που ανέφερε πριν ο Ιωάννης αλλά και τον προορισμός... δεν είμαστε αθύρματα του Τυχαίου, αυτό το αρνούμαι... όμως, είναι πολύ πιο ξεκούραστο να δρούμε σα να είμαστε... έτσι δεν είναι;
να'σαι καλά!

Νimertis είπε...

ναι, στο δικό μας χρόνο, Δέσποινά μου... που είναι μαζί και τόπος... μπορείς να ορίσεις το ένα χωρίς το άλλο; μπορείς να εικονοποιήσεις το ένα χωρίς την ενέργεια του άλλου; νομίζω όχι... σ'ευχαριστώ!

Νimertis είπε...

με ένα γιατί λοιπόν ως το τέλος Έλενα καπακιώτου... τρομακτικό όσο και η αλήθεια του... από την άλλη, ένα έδαφος καθαρής δράσης... καλώς ήρθες στο Νημερτή!

Ανώνυμος είπε...

Δεν νομίζω ότι είμαστε αθύρματα της Τύχης-όσο κι αν μας διευκολύνει αυτό.
Είμαστε πάντα... προ των επιλογών μας.
Επομένως: υπεύθυνοι γι' αυτό που μας αφορά.
Λέμε τώρα...

κ.κ.

Νimertis είπε...

Θα πει ίσως τώρα κάποιος κ.κ, ακόμα και οι επιλογές μας δεν έχουν κάτι απ'την 'κληρονομιά' του Τυχαίου; Ξέρεις πάντα την δυναμική της κάθε επιλογής σου; Ναι, είμαστε προ των επιλογών μας κι ας κάνουμε ότι σφυρίζουμε αδιάφορα, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό παίρνουμε μικρές και μεγάλες αποφάσεις, έχουμε το 'Υ' μέσα μας, είμαστε συνεχώς σε έναν κόμβο που ανοίγει δυο δρόμους -τουλάχιστον. Υπάρχουν τώρα δυνάμεις που μας υπερβαίνουν και 'αποφασίζουν' για μας; Αυτό είναι το επικίνδυνα... βολικό... αν πούμε 'ναι' δεχόμαστε την 'ανευθυνότητά' μας, αν πούμε όχι, έχουμε την έπαρση του μοναδιαίου ανθρώπου στο σύμπαν... του ανθρώπου - θεού... μια βουτιά στον εαυτό ίσως να είναι η λύση... εκεί οι απαντήσεις μας περιμένουν... συνήθως δε και στα ερωτήματα που δεν έχουν αναδυθεί ακόμη...
να είσαι καλά φίλη μου, ο διάλογος συνεχίζεται...

VENNIS MAK είπε...

Χωρίς προστατευτικές μπάρες γραφή....Χωρίς προστατευτικές μπάρες ζωή;-Δεν ξέρω...-Υπέροχο κείμενο, η αναζήτηση και μόνο μας φέρνει την απαιτούμενη υγρασία στον λάρυγγα, αβίαστα να κυλούν οι λέξεις στους ανέμους των γύρω απο εμάς...-καλησπέρες λέμε;

Ανώνυμος είπε...

Και κάποιοι ερωτούν και ζητούν διευκρηνήσεις: Οι νεότεροι ας ρωτήσουν τους πατεράδες κ. μανάδες τους, τους παπούδες και γιαγιάδες τους, ΕΜΕΙΣ δεν μεγαλώσαμε και γαλουγηθήκαμε με τα ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΝΙΚΑ ΙΔΑΝΙΚΑ, ότι οι ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΕΣ, ΟΙ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΟΣΥΜΟΡΙΤΕΣ, θα μας ΠΑΡΟΥΝ τα ΣΠΙΤΙΑ, ΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ, ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ, ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ κ. ΤΑ ΓΙΔΙΑ ! ΘΑ ΜΑΣ ΒΙΑΣΟΥΝ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ κ. ΚΟΡΕΣ !! Και Ω ! ΕΚ ΘΑΥΜΑΤΟΣ βλέπουμαι, ότι ο "ΧΡΟΝΟΣ" είτανε ο καλύτερος κριτής ! Τα ΣΠΙΤΙΑ, Τα ΧΩΡΑΦΙΑ, Τα ΜΑΓΑΖΙΑ τα ΠΡΟΒΑΤΑ κ. Τα ΓΙΔΙΑ, .... ΑΛΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΠΕΙΡΑΝ ! ΟΙ .... ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΣΥΝΗΣ ΤΩΝ ΓΝΩΣΤΩΝ ΕΦΙΑΛΤΩΝ ! Και όσο ΑΝΑΦΟΡΑ για τους ... ΒΙΑΣΜΟΥΣ ;; ΣΑΣ ΕΚΑΝΕ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΑΙ, Ο ΣΕΒΑΣΤΟΣ ... ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΟΓΛΟΥ ! ΑΥΤΗ ΕΙΤΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟ 1944 Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ! ΑΥΤΗ ! Και ως ΚΕΡΑΣΑΚΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΤΑ για το ΣΤΟΜΑΧΙ ΤΟΥ ΧΟΝΤΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΡΟ κ. το ΨΗΛΟ ΚΑΠΕΛΟ; ΠΟΥΛΟΥΝ ΠΑΚΕΤΟ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ !! ΕΙΠΑΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ;; Τα ... Τέτοια στον ΔΗΜΑΡΧΟ !!

Νimertis είπε...

καλησπέρα Vennis... 'χωρίς προστατευτικές μπάρες' λοιπόν... σε φιλώ...

Νimertis είπε...

Παρότι το ξέσπασμά σου Ανώνυμε δεν είχε και απόλυτη σχέση με τούτη την ανάρτηση, ως προς τον κεντρικό του άξονα δεν μπορώ να διαφωνήσω...

Α είπε...

Πολύ αληθινό και ζουμερό κείμενο. Μπράβο!
Όλοι μας σα νέοι κάνουμε τα λάθη μας παρασυρμένοι πολλές φορές απ' τους μεγάλους. Όταν όμως, γίνουμε μεγάλοι, δεν έχουμε καμιά δικαιολογία για το αδιέξοδο. Θέλει πλέον, ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ επιμονή και ΑΓΑΠΗ προς τον εαυτό μας, ώστε να προγραμματίσουμε με συνείδηση τις επιλογές μας, και να θέσουμε τα ΟΡΙΑ μας προς τους άλλους. Τότε ίσως καταφέρουμε να ψαχτούμε και να αλλάξουμε τους ορίζοντές μας και το επίπεδο σκέψης μας, βρίσκοντας τη γαλήνη στην ψυχή μας.

Νimertis είπε...

Καλησπέρα φίλε Α... ναι, θέλει παλικαριά και αγάπη προς τον εαυτό μου... Σ'ευχαριστώ για τις σκέψεις σου και σου εύχομαι και όμορφες γιορτές να περάσεις!

magda είπε...

Nimertis
Καλώς όρισες στο blog μου και σ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Αυτογνωσία, είναι για μένα η πεμπτουσία της θαυμάσιας γραφής σου!!!
Σου εύχομαι ευτυχισμένα Χριστούγεννα!

Νimertis είπε...

Γεια σου Μάγδα... σ'ευχαριστώ για τα λόγια σου... το χάρηκα το μπλογκ σου, αλήθεια... εύχομαι γιορτές αγάπης να περάσεις!

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος είπε...

Μα είναι τέλειο!
Αν δε σε γνώριζα (διαδικτυακά, έστω)
θα πίστευα πως το έχεις γράψει για μένα.
Αλλά, το ξέρω, για σένα το έγραψες,
ευθύ, άμεσο, απόλυτα κατανοητό, αληθινό και πάντα, ποιητικό.
Να είσαι καλά Νήμερτη.
Θα τα πούμε.
Εβίβες!

LIAKOS είπε...

POU'SE MAGKA...

SE GOUSTARW ME TRELA!

DEN KRYBWMAI PISW APO LEKSEIS K SYNAIS8HMATA...

EMA8A NA MILAW STA ISIA!
...
DEN SE GOUSTARW GI'AYTO POU EISAI...
...
SE GOUSTARW GI'AYTO POU DEN MPOREIS NA EISAI...

FILIA,

LIAKOURAS...;

Α είπε...

Κι εγώ εύχομαι, όμορφες γιορτές, μοναχικές και με πολύ δημιουργική σκέψη.

Νimertis είπε...

Σε φιλώ κι εγώ Λιάκο... όμορφα να περάσεις αυτές τις μέρες

Νimertis είπε...

'μοναχικές' λοιπόν Α... αν είναι από επιλογή, γιατί όχι... με δημιουργική σκέψη βεβαίως...

Α είπε...

Επιλογή μου βέβαια, γιατί σιχάθηκα να είμαι το κουρδιστό ανθρωπάκι που τώρα πρέπει να κρεμάσω αστεράκια, να ξεκοκαλίσω γαλοπούλες, να τσουγγρίσω ποτήρια. ΟΧΙ! Επιλέγω να φάω φασουλάδα, γιατί έτσι γουστάρω, να ξεμοναχιαστώ, γιατί έτσι μ' αρέσει, να ασχοληθώ με ό,τι καθημερινά. Τις παιδικές μου αξίες μου τις ξεθώριασαν, ας κρατήσω την αξία να επιλέγω και αυτό είναι η μοναξιά αυτές τις μέρες, παρέα με αυτά που αγαπάει η καρδιά μου, παρέα με ό,τι έχει μείμει αληθινά δικό μου, δηλαδή τον εαυτό μου.
Να είσαι καλά.

Νimertis είπε...

Σύσκηνος στη θεώρησή σου, στη ματιά σου... να περάσεις όμορφα λοιπόν με ό,τι αγαπάς Α...