Σάββατο, Οκτωβρίου 30, 2010





Δούλος ιερός του έρωτα (I)


Γυρνώντας από το ταξίδι
θα βρω έναν έρωτα.
Πηγαίνοντας στο ταξίδι
θα βρω έναν έρωτα.
Καλύτερα στο γυρισμό να βρω τον έρωτα,
να τον φέρω γρήγορα στο σπίτι.

Περπατώντας στην Πατησίων
θα σκοντάψω στον έρωτα,
Θα 'ναι μια τρύπια δεκάρα,
δε θα τη μαζεύει κανείς.
Θα πάρω μια αλυσιδίτσα,
θα την κρεμάσω στο λαιμό μου.

Όλο στο σπίτι μέσα
θα περιμένω τον έρωτα.
Σηκώνοντας το ακουστικό
θα ορμάει της λεωφόρου ο θόρυβος.
Πάνω και κάτω βηματίζοντας
του κουδουνιού θα προσμένω το χτύπημα.

Θα πλαγιάζω μαζί με τον έρωτα.
Το ξυπνητήρι θα βάζω του έρωτα.
Θα ψήνω καφέ, θα βάφω παπούτσια κατάμαυρα.
Υποχείριος θα 'μαι του έρωτα.
Ποτέ μονάχος πια,
δούλος ιερός του έρωτα.

Ομίχλης σύννεφο στο σπίτι ο έρωτας.
Με φώτα θα διέρχομαι τους διαδρόμους του.
Σαν μαξιλάρι πουπουλένιο ο έρωτας,
για πνίξιμο αθόρυβο κατάλληλος.
Αχ, μουλιασμένος με λαγνείας οράματα
περπατώ στης Αθήνας τα κράσπεδα.



Γιώργος Ιωάννου
Από τη συλλογή Δούλος ιερός του έρωτα (1980)

11 σχόλια:

Φόβος..... είπε...

Δούλος του έρωτα όποιος άγγιξε έστω μία φορά τη φλόγα.

Ανώνυμος είπε...

όλη η ζωή... Έρωτας, ιερός, μεγαλειώδης, απόλυτος
όπως είναι όλες οι στιγμές της ζωής που μας κάνουν να πετάμε..

ένας ύμνος!

εύχομαι ένα όμορφο βράδυ

Unknown είπε...

... για πνίξιμο αθόρυβο κατάλληλος ...

κι έτσι καλύτερα να είμαστε σπίτι ...

καλή ξημέρωμα

Νimertis είπε...

κι αν αφέθηκε να γίνει ολοκαύτωμα... καλημέρα Φόβε...

όσες φορές κι αν υμνηθεί ο έρωτας Σιλένα, πάντα το ίδιο ρίγος, πάντα ο ίδιος συγκλονισμός... σ'ευχαριστώ...

καλύτερα σπίτι λοιπόν έτσι meggie? μήπως κι εκεί δεν θα βρει χαραμάδα να τρυπώσει;

Unknown είπε...

ω, μα το σπίτι το χρειάζομαι αφού θα με έχει ... αθόρυβα πνίξει
μην γίνουμε και θέαμα δημοσίως nimerti μου

Νimertis είπε...

ε, ναι... σωστά το έθεσες meggie...

~reflection~ είπε...

Μόνο ο ποιητής κάτω από κάθε μουτζουρωμένο γράμμα βρίσκει τον έρωτα καθαρό σκαρίφημα να του τείνει το χερι...
μα..
σκεφτομαι....
μηπως τελικά έτσι χτίστηκε η ποιητική ευαισθησια?..
από το πρώτο αντάμωμα με τον Έρωτα?..

Τι προηγείται Νημερτη?..
Ο Ποιητής ή ο Έρωτας??..

Φιλια.... προσπέρασης, που παντα δίνουν προτεραιότητα....

Νimertis είπε...

και λέω τώρα εγώ...
γιατί μου βάζεις τόσο δύσκολα Κάκια;
πως να απαντήσω;
ή μήπως δεν αναζητάς απάντηση;
ή μήπως έχεις κιόλα την απάντηση;

κείνο που ξέρω όμως είναι
πως αν διαχωρίσεις τον έρωτα απ'τον ποιητή
είναι σα να υμνείς τη Νύχτα
αρνούμενος την αυγή
ή σα να παλεύεις να εγκιβωτίσεις την ιερότητα
μέσα σε κουτάκια λέξεις...

ευτυχώς, δεν γίνεται...

την αγάπη μου!!!!

~reflection~ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
~reflection~ είπε...

Καλύφτηκε το ερωτηματικό που ανέτειλε δίπλα στο Φεγγάρι...

Τωρα ξέρει......

Οι Νύχτες κρύβουν φως...
όπως η Μέρα τις σκιές της...

και ο Ποιητής αφομίωση του Ερωτα ή το αντίστροφο...

Φιλιά.... ολοκλήρωσης...

Νimertis είπε...

ο Ποιητής αφομοίωση του Έρωτα...

τα έγραψες όλα Κάκια μου...