Ποια είναι η διαφορά άρνησης και αρνητικότητας;
Η πρώτη μπορεί ενίοτε να είναι και στάση ζωής.
Το να αρνείσαι την αναξιοπρέπεια, τη δουλικότητα, την ενδοτικότητα, την υποτιθέμενη ‘ευελιξία’ που τελικά ομοιάζει πολύ με τον ελεεινό συμβιβασμό. .
Αρνητικότητα όμως είναι μια νοσηρή μεταστοιχείωση, εξαλλαγή της υγιούς άρνησης και οδηγεί στην αδράνεια, την στασιμότητα, την… ερήμωση
Αρνητής είναι ο υγιής και σκεπτόμενος άνθρωπος που εξετάζει, επιλέγει, αναζητά, μετέχει, είναι ενεργός αλλά όχι ως αποσκευή, ως παθητικός δέκτης.
Αρνητικός είναι ο έμμονικός και καταθλιπτικός αρνητής των πάντων, της ίδιας της σκιάς του, ο ενίοτε κακομαθημένος και ράθυμος εξυπνάκιας και ξερόλας που αναγκάζεται εκ των υστέρων να υιοθετήσει εκείνο που πεισματικά αρνήθηκε αλλά με πολύ χειρότερους όρους συνήθως.
Ναι στην φιλοσοφημένη και ψαγμένη άρνηση λοιπόν.
Που ακολουθείται βέβαια και από μια θέση!
Όχι στην αρρωστημένη, αδιέξοδη και αυτοκαταστροφική αρνητικότητα… Γιατί αυτή δεν οδηγεί πουθενά... ή, το χειρότερο, εκεί που οδηγεί μετά από χρόνια είναι ένας άνυδρος, μοναχικός και στοιχειωμένος κόσμος φαντασμάτων...
4 σχόλια:
Σωστό!
Δεν το αρνούμαι..!
καλησπέρα Νίκο, εύχομαι να είσαι καλά...
Φοβάμαι πως διακατέχομαι και από τα δύο σύνδρομα. ?Και δεν το θέλω πιστέψτε με ,αλλά καμμιά φορά το κάνω από αντίδραση στα στερεότυπα που μας επέβαλλαν. Δεν έχω καταφέρει να ελέγξω την αρνητικότητα μου ακόμα ,όμως το προσπαθώ.
Μια όμορφη καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχεις.
γεια σου venus... μα μην νομίζεις ότι κι εγώ έκανα τυχαία την ανάρτηση... το παλεύω χρόνια κι εγώ το θεριό! καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου