tag:blogger.com,1999:blog-6374133202954691490.post6896455893980203477..comments2024-01-06T18:33:49.732+02:00Comments on Νημερτής: Νimertishttp://www.blogger.com/profile/03300624967594485158noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-6374133202954691490.post-31363493814772836332011-10-21T22:25:46.756+03:002011-10-21T22:25:46.756+03:00Ιωάννη, έθεσες, όπως άλλωστε το περίμενα, το ακανθ...Ιωάννη, έθεσες, όπως άλλωστε το περίμενα, το ακανθώδες, το 'ζεματιστό' ερώτημα... για το οικείο και το ανοίκειο...<br />στην δική μου -ας την πω Νημερτική, όχι με έπαρση αλλά δεν μπορώ να γράψω προσωπική... δεν μου βγαίνει- θεώρηση, όλα, τελικά περιστρέφονται γύρω από αυτό τον άξονα... [σε κάποιο άλλο ποίημα γράφω 'δεν κάνω για ξένος εγώ/ ούτε για οικείος]<br />Το ηφαιστειακό έδαφος, όπως το λες... το έδαφος δηλαδή της αστάθειας, της δύναμης, της μεταλλαγής, της αεί κίνησης, η Αίτνα του Εμπεδοκλή...<br />Αν ο πρώτος βαθμός μύησης είναι η οικειότητα, αυτός είναι ίσως η δική μας συμβολή... η ενεργητική οδός που θα έλεγαν και οι Πυθαγόρειοι... η επόμενη βαθμίδα, η είσοδος στα Μεγάλα Μυστήρια, προϋποθέτει αυτή την οικείωση... <br />άλλωστε, για να επισυμβεί η αντιστροφή και να έχει θετικά αποτελέσματα -και όχι ψυχοπαθολογικές εκτροπές- θα πρέπει να έχει υπάρξει η περίφημη 'παρασκευή'... μεγάλο και ανεξάντλητο το θέμα... και πόσο αληθινά χαίρομαι που το συζητάμε...<br />σ'ευχαριστώ για την ευκαιρία... για μια ακόμη φορά!Νimertishttps://www.blogger.com/profile/03300624967594485158noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6374133202954691490.post-27613127216184407522011-10-21T22:19:18.285+03:002011-10-21T22:19:18.285+03:00υπέροχο κι αυτό που διάβασα εγώ Σιλένα μου...
την ...υπέροχο κι αυτό που διάβασα εγώ Σιλένα μου...<br />την καλησπέρα μου!Νimertishttps://www.blogger.com/profile/03300624967594485158noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6374133202954691490.post-7195411637650075292011-10-21T19:41:25.638+03:002011-10-21T19:41:25.638+03:00Η μετάβαση απο το οικείο στο ανοίκειο είναι η ουσί...Η μετάβαση απο το οικείο στο ανοίκειο είναι η ουσία της ουσίας, το νόημα του νοήματος, μα πάνω απ'ολα φίλε μου το ηφαιστειακό έδαφος της αλήθειας..<br />Αυτό που με ενδιαφέρει πολύ είναι πως ο μύστης συνδέεται με το θραύσμα της αλήθειας..γιατί στ'αλήθεια δεν υπάρχει καν υπόνοια για αλήθεια αν δεν περάσει κανείς στην όχθη της ανοικειότητας..<br />Στέκομαι στο τέλος : "οι δώδεκα να γωνρίζουν εσένα"..το φαντάζομαι σαν την αλήθεια, να σε γνωρίζει η αλήθεια και όχι μόνον-η καθόλου;-να "γνωρίζεις" εσύ την αλήθεια..<br />πυκνός λόγος με αυτή την "αντιστροφή" στο τέλος..η μήπως αντιστροφή είναι η οικειότητα που "ζούμε";Eriugenahttps://www.blogger.com/profile/01720046840132608776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6374133202954691490.post-90784371247428806282011-10-21T09:26:40.417+03:002011-10-21T09:26:40.417+03:00οι φωνές σώπασαν
οι διαμαρτυρίες αδυνάτισαν μέσα σ...οι φωνές σώπασαν<br />οι διαμαρτυρίες αδυνάτισαν μέσα στο γήινο περίβλημα<br />η ψυχή<br />αχχ η ψυχή δεν δαμάζεται<br />δοκιμάζεται και δοκιμάζει <br />αντιστέκεται στη ροή <br />πέφτει και σηκώνεται ξανά<br />στην αρχή εύκολα<br />με το πέρασμα των εποχών πιο δύσκολα μα πιο σοφά<br /><br />έτοιμη ή σχεδόν έτοιμη να δώσει το χρώμα ή τη διαφάνειά της<br />τον ήχο ή τη σιωπή της <br />άυλη μα τόσο δυνατή<br />είναι εκεί κι αναδιπλώνεται ξανά<br />σαν ποτάμι που φουσκώνει <br />γεμάτο εκρηκτικές αναζητήσεις που δεν ζητάνε πια<br /><br />υπέροχο αυτό που διάβασα<br />πολύτιμε φίλεAnonymousnoreply@blogger.com